Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Βατραχια

Λόγω βλακωδέστατου τραυματισμού μου στο αριστερό μου πόδι δεν μπόρεσα να τρέξω στο Πέρασμα Αξιού   όπου πήγε ο συνοδοιπόρος μου (ή συντρέχων) Γιώργος με απώτερο σκοπό μετά τον επιτυχή τερματισμό   να μεταβεί σε ταβέρνες του Βαθυλάκκου και να επιδοθεί σε κοψιδοφαγία.
Τους καταράστηκα ομαδικώς να βρέχει καρέκλες και βατράχια κατά τη διάρκεια του αγώνα και αυτός να μην διεξαχθεί  - "λόγω κακών καιρικών συνθηκών".
Κατι τέτοιο από ότι πληροφορήθηκα δεν συνέβη.
Δυστυχώς...
Περιμένω τα αποτελέσματα με ζήλεια και φθόνο για να δω τις τραγικές επιδόσεις των άλλων που τρέχανε και αφήνανε εμένα στον πόνο και στον βούρκο της οικογενειακής ρουτίνας.  

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Με τα κυαλια

"Περασμα Αξιου" μαλλον με τα κυαλια θα το κανω.
Μετα απο ενα απολαυστικο τρεξιμο στο σταδιο χθες το βραδυ (μεσα - εξω και ακομα παραεξω) μου σφυριξε κατι φωνηεντα το δεξι ποδι (το.. υγιες)
Ειναι αυτο που λενε: "τι τα θες τα τρεξιματα στην ηλικια σου τωρα..."
Ασιχτιρ...
Θα το παλεψω για την Κυριακη και αν δεν μπορεσω θα προσπαθησω για Εδεσσα στις 10 τουμηνα. 

Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΞΙΟΥ


Την τελευταία φορά που έκανα το πέρασμα του Αξιού το έκανα πριν από 18 χρόνια στα πλαίσια στρατιωτικής ασκησης όταν υπηρετούσα την θητεία μου και με βάρκα. Κάτω από καταιγισμό πυρών...
Αυτή τη φορά στις 27 του μήνα σε πιο φιλειρηνικές συνθήκες θα το τρέξουμε με την παρέα στην άσφαλτο σε μια όμορφη διοργάνωση του ΣΥΔΡΟΠΕΚ .
 Ευκαιρία για μια καλή προπόνηση ενόψει του αγώνα 20 χλμ της Έδεσσας με την ελπίδα ότι δεν θα μας καταβάλει η ζέστη που πλεόν βαραίνει πολύ, όπως διαπίστωσα το πρωί της Κυριακής στο Σειχ Σου...

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

ΖΕΣΤΗ ΚΑΙ ΜΑΥΡΙΛΑ


Τελικα μια χαρα ηταν τον χειμωνα.
Πηγα την Κυριακη πρωι για ενα “μεγαλο” (τρομαρα μου) και με βαρεσε η ζεστη  . Και θυμομουν αγκομαχωντας στην κατηφορα , που ήταν Μαρτιος , ειχαμε βγει  Χορτιατη και χιονιζε και ειχαμε παγωσει αλλα τρεχαμε μεσα στο χιονι και στην λασπη σαν τους ηρωες του σαραντα...
Και μετα εψαχνα δροσερο νερο να πιω...
Δεν πειραζει . Θα συνηθισω και στη ζεστη  ενοψει του δρομου (20Κ) της Εδεσσας αν βεβαια δεν μας κοψουν τιποτε εκλογες...
Γιατι ειναι κι αυτα. Ολη η κατασταση μου  προκαλει καταθλιψη και προσπαθω να αποφευγω να δω ειδησεις αλλα και ξενα καναλια που αν τα δεις μια φορα εισαι ετοιμος να πηδηξεις απο κανα μπαλκονι.
Οποτε ας παω για τρεξιμο και σημερα το απογευματακι , που αναμενεται και να βρεχει   να φυγουν οι μαυρες σκεψεις  και να αισιοδοξησουμε λιγακι.
Κι ας ειναι το γηπεδο γεματο κοσμο και χαλια ο ταπητας και δεν εχουμε που να παμε .
 Αρκει να τρεξω και να το ευχαριστηθω , οπως παντα .  

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

ΝΑ ΤΡΕΞΩ ΝΑ ΞΕΣΚΑΣΩ



Μετά από ένα μήνα ουσιαστικής απραξίας μπαίνουμε με την παρέα σε   ρυθμούς προπόνησης πιο πολύ για να το ευχαριστιόμαστε, παρά γιατί έχουμε και κάποιο στόχο .
Πήγα στο στάδιο όπου γίνεται το μαλιοβράσι . Καλό αυτό γιατί ο κόσμος δεν κάθεται μέσα αλλά έστω και τώρα προ θερινών ... αποκαλυπτηρίων,  τρέχει λίγο και κινείται. Κάτι θα μείνει στον καθένα από αυτην την έκτακτη προπόνηση που στο 90% των περιπτώσεων γίνεται μόνο και μόνο για να χαθούν κάποια κιλά ...
Χαλάλι ο συνωστισμός στο στάδιο, αρκεί να κινητοποιηθεί και κάποιος να προσπαθήσει να ικανοποιήσει τις ανάγκες του κόσμου, που δεν έχει που να πάει να αθληθεί ελεύθερα και όχι με αντίτιμο.   
Η Πολιτεία έχει υποχρέωση να προσφέρει συνθήκες άθλησης καθώς είναι κάτι που θα της επιστραφεί στο πολλαπλάσιο. Περίμενα ΘΑ ΤΡΕΞΩ ΝΑ ΞΕΣΚΑΣΩι τον Άγιο Κορίμενα  είναι η αλήθεια πιο πολλά από τον νέο Δήμαρχό μας σ'αυτόν τον τομέα αλλά μέχρι στιγμής σιγήν ασυρμάτου.
Επίσης για το στάδιο. Η έμπνευση να μπεί εισιτήριο στο πάρκινγκ αφησε το πάρκινγκ άδειο και πιστεύω ότι  ούτε  τα έξοδά τους δεν βγαζουν.
Σκέφτομαι μόνο τον γονέα που θέλει να πάρει το παιδί από τον στίβο όπου το στέλνει για να γυμναστεί λίγο.  Πληρώνει και στον σύλλογο που εκμεταλλεύεται το δημόσιο στάδιο για τις ακαδημίες του, πληρώνει και για το πάρκινγκ. Τέλος πάντων και πάλι...
Η Ελλάδα  (και ) σ’αυτόν  τον τομέα είναι πολύ πίσω . Θα’θελα να είχαμε γεννηθεί κάτι άλλο, σε κάποια άλλη ευρωπαική χώρα... 
Αφού δώσαν ένα κάρο λεφτά για να παριστάνουμε την παγκόσμια αθλητική δύναμη με όλους τους ντοπαρισμένους αρσιβαρίστες, στιβίστες, κολυμβητές κλπ, κλπ, έχουμε μείνει με ένα στάδιο στην Θεσσαλονίκη για όλο αυτόν τον κόσμο, ενώ και στην Αθήνα όπως ακούω κλείνουν τον Άγιο Κοσμά.
Ντροπή. Μόνο που τα σκέφτομαι συγχύζομαι.
Πάω για τρέξιμο να ξεσκάσω.   

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Ξεραινεται το Σειχ Σου...


Αντιγράφω από την ηλεκτρονικη έκδοση του Αγγελιοφορου :
“Η οικονομική κρίση «ξεραίνει» ακόμη και το Σέιχ Σου, καθώς εδώ και δύο χρόνια δεν έχουν διατεθεί τα απαραίτητα κονδύλια για τον ψεκασμό των πεύκων, που μαραίνονται από τις μαζικές επιθέσεις της πευκοκάμπιας.
Η εικόνα των πεύκων στο περιαστικό δάσος Θεσσαλονίκης είναι απογοητευτική, καθώς τα δέντρα φαίνονται ξερά και ταλαιπωρημένα από την πευκοκάμπια (Thaumetopea Pityocampa), που τρέφεται με τις βελόνες των πεύκων.
Η προσβολή γίνεται αντιληπτή από τα άσπρα κουκούλια που δημιουργεί πάνω στα δέντρα και το αραίωμα της κώμης των προσβεβλημένων δέντρων, που πολλές φορές φτάνει μέχρι και την ολική απογύμνωσή τους. Αν και τα προηγούμενα χρόνια εγκρίνονταν από το αρμόδιο υπουργείο οι απαραίτητες πιστώσεις για τον ψεκασμό και την καταπολέμηση της πευκοκάμπιας, η οικονομική κρίση «στέγνωσε» τα ταμεία αλλά και τα δέντρα.
«Κάθε χρόνο κάνουμε τις απαραίτητες ενέργειες και τη σχετική μελέτη για την έγκριση κονδυλίου, ύψους 200.000 ευρώ από το υπουργείο Περιβάλλοντος για την καταπολέμηση της πευκοκάμπιας. Τα τελευταία δύο χρόνια όμως, δεν εγκρίθηκε το σχετικό κονδύλιο, ωστόσο φέτος, το υπουργείο μας υποσχέθηκε ότι θα βρει τις αναγκαίες πιστώσεις για να γίνουν οι ψεκασμοί το φθινόπωρο» δηλώνει στο ΑΜΠΕ η δασάρχης Θεσσαλονίκης Ελένη Αγγελίδου.
Η κ. Αγγελίδου χαρακτηρίζει αντιαισθητική την εικόνα του δάσους, με τα δέντρα να είναι εμφανώς ταλαιπωρημένα και «γυμνά» από βελόνες και εφιστά την προσοχή, καθώς η πληθυσμιακή έκρηξη της πευκοκάμπιας συντελεί, όπως λέει, στην έξαρση των αλλεργιών.
Από την πλευρά του, ο δασολόγος του Δασαρχείου Θεσσαλονίκης Θωμάς Αβράμης εξηγεί ότι «η κάμπια των πεύκων επωάζεται γύρω στις αρχές Σεπτεμβρίου και ταΐζεται από τις βελόνες. Το δέντρο θα ξαναβγάλει βέβαια βελόνες τον Ιούνιο, αλλά η έλλειψή τους όλο το προηγούμενο διάστημα, το καθιστά ευάλωτο σε ασθένειες και μειώνει την ετήσια ανάπτυξή του κατά 20% με 40%».
Κάθε πεταλούδα κάνει 4 εναποθέσεις από 200 έως 400 αυγά η κάθε μία, ενώ η έξαρση του πληθυσμού τους αυξάνει τα συμπτώματα σε άτομα που πάσχουν από άσθμα ή που είναι επιρρεπή σε αλλεργίες από σκόνη και γύρη. «Η πευκοκάμπια έχει χτυπήσει σε όλη την έκταση του δάσους, αλλά σε κάποια τμήματά του έχει ιδιαίτερη πληθυσμιακή έκρηξη, κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται εντελώς ξερά» τονίζει ο κ. Αβράμης.
Όπως επισημαίνει, αποτελεσματικότερη καταπολέμηση γίνεται το πρώτο δεκαπενθήμερο Οκτωβρίου, μόνο με αεροψεκασμούς, με τη χρήση εξειδικευμένου βιολογικού σκευάσματος. «Η καταπολέμηση από εδάφους δεν είναι αποτελεσματική και είναι πιο δαπανηρή σε σχέση με τους αεροψεκασμούς» συμπληρώνει.”

Η εικόνα του ξερού η ημίξερου Σειχ Σου δεν είναι καινούρια. Χρόνια τώρα την βλεπω με τα μάτια μου.
Δυστυχώς γι’ακόμη μια φορα οι καθ’ύλην αρμόδιοι αρκούνται στις διαπιστώσεις.
Δεν αμφιβάλλω ότι πια δεν υπάρχουν λεφτά για να αντιμετωπιστεί το προβλημα.
Υπήρχαν όμως όταν σχεδιαστηκε η ασφαλτόστρωση του δρόμου προς Παπανικολάου και του  δρόμου Πυροσβεστική – Εξοχή για χάρη του οποίου “ξυρίσαν” όλα τα πλαινά του χωματόδρομου για 11 περίπου χιλιόμετρα.
Κανείς δεν ασχολήθηκε ποτέ με το θέμα των σκουπιδιών και της ανεξέλεγκτης ρίψης μπάζων . .ρόμου προς Παπανικολάου και του Η ΕΙΚΌΝΑ Η ΕΙΚΌΝΑ ΤΟΥ
Ποτέ δεν είδα κάποιον από τη δασική υπηρσία

Ποτέ κανείς δεν ασχολήθηκε με τα σπίτια που σκαρφαλώνουν στο βουνό από την πλευρά του Ασβετστοχωρίου και της Εξοχής.
Ποτέ δεν είδα κάποιον από το Δασαρχείο στο Δάσος. Που να αφήνεις τον καφέ να κρυώνει...
Πηγαίνω στο δάσος περίπου σαράντα χρόνια το μόνο που έχω δει είναι την υποβάθμισή  του που δεν σταματάει. .
Και να ακούω και να διαβάζω διαπιστώσεις...