Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

12 και σημερα

Λιγοστευουν οι μερες.
Για την τριτη μου συμμετοχη. Και με ποναει λιγο το ποδι μου ακομη αλλα το παλευω με θερμαντικες , βουντου και γιατροσοφια.
Και κανω και ονειρα για ενα καλυτερο χρονο,  ο αφελης.
Αφου παλι γυρω στις 5 ωρες θα κανω.
Μωρε ας τερματισω και τα λεμε.
ΥΓ Μ'αρεσουν οι ανακοινωσεις της διοργανωτικης. "Ρεκορ συμμετοχων στον μαραθωνιο" (αλλα δεν σας το λεμε , θα το πουμε καποια αλλη στιγμη)  

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

5 ΕΥΡΩ ΣΑΣ ΛΕΙΠΑΝΕ


Τίποτε δεν με εκπλήσσει
Η απόφαση για επιβολη συνδρομής, για να πάμε να τρέξουμε στο στάδιο , (εστω και αυτά τα 5 ευρώ το μήνα) μου φαινεται απολύτως φυσιολογική
Είναι αντίστοιχη της στάσης που υπάρχει στο κράτος μας απέναντι στην άθληση γενικότερα.
Στα τέτοια τους για τον αθλητισμό και τα οφέλη του .
Στον Δήμο Θεσσαλονίκης υπάρχει μόνο ένα στάδιο με ταρτάν. Δεν υπάρχει άλλο μέρος για τρέξιμο.
Η χρησιμότητά του έγκειται  στο  ότι  χρηματοδούνται - μισθοδοτούνται κάποιες δεκάδες υπάλληλοι. Αυτό.
Α , και γυμνάζονται και μερικές χιλιάδες κόσμου , είτε αθλητές, είτε ελεύθερα αθλούμενοι.
Αυτό δεν πέρασε από το μυαλό κανενός.
Σε ένα γήπεδο όλοι αυτοί - που ο θεός να το κάνει γήπεδο στα χάλια που βρισκεται.
Γιατι στο κωλοκράτος που ζούμε επί χρόνια ξοδεύονταν αφειδώς χρήματα (τα γνωστά δανεικά) για να δοξαστεί η χώρα από μια σειρά υπερπρωταθλητών, φουσκωμένων από το ντόπινγκ , που εξαφανίσθηκαν σχεδόν όλοι μετά την διακοπή της χρηματοδότησης . Πρωταθλητισμός και μόνο.
Ετσι χάθηκε η ευκαιρία να γίνουν χώροι αθλησης για τον κόσμο και μείναμε με το απηρχαιωμένο Καυτατζόγλειο.
Ετσι δόθηκαν στην αποκλειστική δικαιοδοσία επιχορηγούμενων σωματείων τα δεκάδες κλειστά γυμναστήρια της πολης στα οποία για να μπεις πρέπει να πληρώσεις.
Ετσι έγινε το μεγαλύτερο έργο της πολης , η νεά παραλία , μια αχανης στέπα από τσιμέντο και μαρμάρινα στολνο. ﷽﷽﷽﷽﷽﷽σμοστητισμό είναι η παραγγελίδια   , ολοσδιόλου εχθρική σε οποιαδήποτε απόπειρα άθλησης.
Ετσι πήρανε τις αποφάσεις για ασφαλτόστρωση των  δασικών δρόμων του Σειχ Σου που θα είχαν προχωρήσει αν δεν υπήρχε η κρίση . Για να πηγαινοέρχονται με τις κούρσες τους από την Εξοχή και τα Πεύκα εύκολα και γρήγορα  όσοι έχτισαν στο δάσος και γύρω από αυτό.
Ετσι πήραν και την απόφαση για το εισιτήριο των 5 ευρώ στο στάδιο. Το οποίο εδώ θα  είμαστε , θα ερημώσει για κανα δυο μήνες και μετά θα το πάρουν πίσω γιατι δεν θα αντέξουν  τα εξοδα φύλαξης.
Το Στάδιο είναι δικό μας ομως , όπως και όλα τα υπόλοιπα. Και το δάσος και η παραλία και τα γυμναστήρια. Δεν είναι δικό τους.
Αλλά τι να περιμένει κανείς από ανθρώπους που η μονη σχέση τους με τον αθλητισμό είναι η παραγγελία πιτσας μπροστά από την τηλεόραση...  
Να μην ξεχασω να πληρωσω royalties για την φωτο



Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ

Απο το Διον. 


Διον λοιπον.
Πηγα.   Ετρεξα . Τραυματιστηκα
Και απηλθα με την ουρα στα σκελια
Σε εναν ακομη πολυ καλο αγωνα  του ΖΕΥΣ (του Διος επρεπε να γραψω αλλα τελος παντων) με παρα πολυ κοσμο , με ωραιοτατη διοργανωση , με τροφοδοσιες, με κοσμο στους δρομους , με ηλεκτρονικη χρονομετρηση, με το ωραιο το μεταλλιο , με γεματη σακουλα να τρως και να πινεις σε ολη την επιστροφη, με ολα τα καλα , ακομη και με τον καιρο συμμαχο.
Μπραβο στα παιδια απο την Κατερινη και σε ολους τους τοπικους.
Πηγαμε ολος ο σεμσελες, τρεξαμε καλα , ειχα καλη παρεα στη διαδρομη , θα εκανα επιτελους ενα καλο ρεκορ κατω απο τις 2 ωρες μια φορα κι εγω,  αλλα στο 15 πανω στην καλη την  κατηφορα την γρηγορη ,  με παρατησε το ποδι μου και περπατησα 4-5 χιλιομετρα ως   το τελος. Και μολις εκανα τον ξυπνιο στους αλλους δυο που τρεχαμε παρεα «προσοχη στην κατηφορα , εδω γινονται οι τραυματισμοι» ... Παρε ναχεις τωρα.
Δεν πειραζει , την αλλη φορα το ρεκορ , αλλα τωρα ανησυχω μηπως παει στραφι ολη η προετοιμασια για τον μαραθωνιο, η δευτερη προετοιμασια στη σειρα.
Οποτε τωρα τι? Να το δοκιμασω το ποδι μου ή να περιμενω εντελως απραγος μεχρι να γινει καλα? Θα παω στον φυσιοθεραπευτη μου και θα αποφασισω γιατι να πω την αληθεια βαριεμαι λιγο την Πελλα , ντακα - ντουκα να χτυπιομαστε πανω στην ασφαλτο για 3-4-5 ωρες.
Αλλα και τι αλλο να κανω? Να μην τρεξω καθολου ? Αυτα ειναι διλληματα με την απαντηση ετοιμη.
Ως γνωστον ειμαι βλαμμενος και θα παω να γραφτω με τον ΣΔΥΘ την Τεταρτη και καλως εχοντων των πραγματων θα παω να τρεξω.
Ακομη εναν μαραθωνιο. 

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

ΔΙΟΝ ΛΟΙΠΟΝ





Καθε χρονο τετοια εποχη παιρνω τους φιλους μου και επειδη δεν εχουμε κατι καλυτερο να κανουμε παμε στο Διον.
Και επειδη δεν εχουμε τιποτε καλυτερο να κανουμε εκει (οπως ας πουμε να δουμε τα αρχαια ) παμε και τρεχουμε τον ημιμαραθωνιο , γιατι τοσο χαζοι ειμαστε και αντι να κατσουμε να παιξουμε με τα παιδακια μας, οδηγαμε 100 χιλομετρα και  παμε και τρεχουμε μεσα στην υγρασια και στις λασπες.
Μετα λοιπον την επικων διαστασεων  πανωλεθρια που υπεστην στον Χορτιατη (κατι σαν την αλωση της Τριπολιτσας ενα πραγμα) αποφασισα να παω στο Διον μαζι με καποια απο τα γατια , τον Μαρκο και τους δυο Γιωργους (τον γρηγορο και τον πολυ γρηγορο) .
  Γι’αυτο λοιπον μερικες οδηγιες για τον αγωνα γιατι νεα παιδια ειναι, δεν ξερουν.
1.     Σιγα - σιγα στην αρχη . Ο κος αστυνομικος δεν ειναι αναγκη να φυγει σπινιαροντας. Το ιδιο και ο Δησερης. Μονον ο Μαρκος ειναι πονοψυχος και με κανει παρεα.
2.     Αυτη τη φορα δεν θα τρεξουμε πολυ  στην μεγαλη την κατηφορα - με ποναει το ποδι μου.
3.     Δειτε ρε σεις λιγο και τα αρχαια , οχι μονο ζεσταμα
4.     Αυτο το πραγμα να κανουν οι γυναικες κατω απο δυο ωρες στον ημιμαραθωνιο δεν υπαρχει στο Αφγανισταν. Κατι ξερουν αυτοι.
5.     Ουτε και στο Πακισταν.
6.     Οποιος τρεξει μαζι μου θα του πω πολλες ιστοριες και σοκιν ανεκδοτα (σκατα παλι μονος μου θα τρεχω)
7.     Φετος παμε με το λεωφορειο του ΣΔΥΘ . Ειμαστε εμεις μαζι με τον απλο λαο , μπαινουμε και στο λεωφορειο.
8.     Αυτον τον Διοσκουρο αμα τον πιασω ... Παλι δεν θα ερθει.
O αγωνας φετος - διαβασα - ειναι διεθνης. Μην φερεστε σαν βλαχοι (ως συνηθως δηλαδη)
Και ενα δοκιμαστικο βιντεακι
http://www.dailymotion.com/video/x1faick_hortiatis-trail-run-2014_sport

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

ΤΑ ΘΕΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΘΑ




Ξεκίνησα λοιπόν όλο χαρά να πάω στον Χορτιάτη την Κυριακή το πρωι . Ε λεω από το παραθυρο μου φαίνεται ο Χορτιάτης , κοντά είναι, τι μπορεί να φοβηθεί κανείς?
Πρωτο δειγμα. Εβρεχε συνέχεια. Οχι πολύ, αλλά εβρεχε.
«Καλα,  θα γίνει ο αγώνας ?» η ερώτηση πρωι πρωι.
«Φυσικά» απάντησα σκεφτόμενος οτι αυτοί οι τρελλοί αλλο που δεν θέλουν. 
Παιρνω και τον φιλο μου τον Γιωργο μαζι  παιρνουμε και εναν μανιακο που εκανε οτο στοπ για να ερθει να τρεξει (να μην χασει) και φτανουμε στον Χορτιατη μεσα σε συνθηκες εξερευνητικης αποστολης στον Βορειο Πολο
Κρυο και βροχη  που να το σκεφτεσαι δυο φορες για να βγεις απο το καταφυγιο των προσκοπων, οχι για να πας να τρεξεις. Αλλοι διακοσιοι τοσοι απεξω να απολαμβανουν το κρυο και την βροχη.
«Ελατε ολοι εξω για τεχνικη ενημερωση» το καλεσμα του Στελιου , μεσα στη βροχη φυσικα , αφου θα τη φαμε που θα τη φαμε στη συνεχεια ...
«ετσι κι ετσι θα τρεξετε , εκει τεχνικο κομματι εκει ευκολο , εκει ανηφορα εκει κατηφορα κλπ κλπ » Δοθηκε και με το καλο η εκκινηση (μεσα σε καταποντισμους νερου) και ξεκινησε η αναπαρασταση της γεφυρας του ποταμου Κβαι.
Απο το πρωτο λεπτο ως το τελευταιο ημουν μουσκεμα.
Κρυωνα .
Δεν μπορουσα να τρεξω γιατι ειμαι αμαθος εντελως σε κατι τετοια.
Πονουσε το ποδι μου.
Φοβομουν οτι θα βγω τελευταιος - μα εντελως τελευταιος.
Πεινουσα .
Ηθελα τη μαμα μου και ουτω καθεξης.
Ολα τα κακα στο κεφαλι μου δηλαδη .
Στην πραγματικοτητα ομως ηταν καταπληκτικα. Ο Χορτιατης ειναι μαγικο βουνο, με πολυ ωραια τοπια. Ο αγωνας ηταν πολυ δυσκολος, ουσιαστικα δεν ετρεξα, αλλα περπατησα. Ο Στελιος Καιαφας ειναι αξιος συγχαρητηριων για τον αγωνα , την υπομονη του και την επιμονη του μαζι και ολα τα αλλα παιδια που τον βοηθανε . Τελικα   τερματισα μεσα στη λασπη , οχι  τελευταιος ,   προς το τελος παντως , με πολυ ομορφες εικονες στο μυαλο μου   και τρια τεσσερα βιντεακια απο τον αγωνα καθως και ενα πλυντηριο απλυτα ρουχα . 
Του χρονου καλυτερα. 
Τεχνικη ενημερωση