ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Καθως φετος ειμαι αποφασισμενος τρεξιματικα, πηρα   σημαντικες αποφασεις που θα με ενδυναμωσουν και θα με κανουν καλυτερο δρομεα και ανθρωπο. 

Οπως :

Να κανω βαρη στο γυμναστηριο γιατι ολα τα σχετικα περιοδικα και σαϊτ συμφωνουν οτι τα βαρη βοηθουν στο τρεξιμο κλπ κλπ κλπ.

Εμ, πηγα στο γυμναστηριο, εκανα μια φορα βαρη , εκανα δυο βαρεθηκα, ηταν γεματο σφικτες που κοιτιοντουσαν στο καθρεφτη,  ηταν και ολες οι συναθλητριες σαν καμπιες,  εφυγα (αυτο με τα γυμναστηρια δεν το εχω καθολου, πως στο διαολο στις διαφημισεις ειναι ολες κουκλαρες με εκεινα τα λαχταριστα κολαν δεν το καταλαβαινω , εκει που παω ολες σαν αγουροξυπνημενοι φανταροι με φαιοπρασινες σκελεες ειναι)

Δευτερη ακομα πιο μεγαλη αποφαση να χασω  κανα κιλο ακομη, συνεπικουρουσης της προπονησης που βοηθα μεν αλλα και βοηθιεται απο την απωλεια βαρους.

Πηρα την αποφαση μια αποφραδα Δευτερα πρωι (ταρρατατζουμ, εδω και μουσικη υποκρουση επιβλητικη)

Μεσα σε πεντε λεπτα απο τη ληψη της ιστορικης αυτης αποφασης τα αποτελεσματα της διαιτης ηταν ορατα ,  ειχα ηδη  πεινασει .

“Ε “ σκεφτομαι “ το πρωινο ειναι το πιο σημαντικο γευμα” και κατεβαζω ενα αυγο βραστο με λαδι , ξυδι , αλατι  , 3-4  φετες ψωμι, λιγο τυρι, ενα γαλα , ενα χυμο . Πινω μετα ενα καφε στο γραφειο , μετα απο λιγο τρωω και ενα κουλουρι , κατα τις 11:00 πεινασα λιγο , ενα σαντουιτσακι ακομη τσιμπησα , το μεσημερι σχεδον δυο πιατα  μακαρονια, μετα φρουτα (οχι γλυκο γιατι παχαινει) κανα δυο τσαμπια σταφυλια δηλαδη και δυο ροδακινα, ε μετα και κανα δυο σοκολατενιες ελιες (απ’αυτες για τα μνημοσυνα) γιατι λιγουρευτηκα λιγη σοκολατα, το απογευμα καφε  ενα παστελι και κανα δυο τρια  κουλουρακια με τον καφε , το βραδυ μολις γυρισα σπιτι οτι ειχε περισσεψει απο τα τοστ των παιδιων , αργοτερα κατι που περισσεψε απο το μεσημερι και φυσικα μονο ενα γιαουρτακι πριν κοιμηθω…

Τελικα αποφασισα  να κοψω τη διαιτα γιατι θα γινω 120 κιλα…

Τετοιες δεν εχω δει ποτε στο γυμναστηριο

ΓΥΡΩ - ΓΥΡΩ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Λιμανι

Ωραιο τρεξιμο το Σαββατο . Απο εκεινα που ξεκινας και δεν λεν να τελειωσουν. Και δεν θες να τελειωσουν. Ξεκινησα   χωρις παρεα αν και στον δρομο ειχαν βγει ολοι πρωι σαββατου σαν τα σαλιγκαρια και τρεχαν να συμπληρωσουν χιλιομετρα. Ξεκινημα χαραματα απο το Σταδιο , υπερπηδηση του φρακτη, συντομο 5αρι για ζεσταμα παρεα  με δυο φιλους, ταχεια  ανασκοπηση του Μουντομπασκετ και των μεταγραφων του ΠΑΟΚ που δεν εγιναν και βουρ 3^ης Σεπτεμβριου   προς Παραλια  . Στον δρομο,  Σακης runner  με Μπαμπη απο Olympus marathon πηγα να τους ακολουθησω αλλα ...δεν... , πολυ το γκαζι για μενα συνεχισα για λιμανι και Πορτο Παλλας . (μ’αρεσει πολυ η διαδρομη μεσα στο Λιμανι )

Επιστροφη, Παλια Παραλια, συμπληρωνω 10 + , με ποναει λιγο το ποδι ξανα , βλεπω μετα και κατι αλλους γνωστους να τρωνε τις σολες τους στα τσιμεντα της παραλιας, συνεχιζω απτοητος για Κρηνη (θαυμαζοντας εν τω μεταξυ τον εαυτο μου για το long run , αφου δεν υπηρχε και κανεις αλλος μαζι μου να θαυμασω). Επιστροφη , πετυχαινω John και Βαγγελη στον δρομο , μ’ειχε φαει η μοναξια , σε λιγο θα αρχιζα να μιλαω μονος μου , να παω λιγο μαζι τους σκεφτομαι αλλα που? Αυτα τα σκυλια πανε στο 5’ /km αστους να φυγουν.

Επιστροφη με χαλαρους ρυθμους πλεον μεχρι την μαρτυρικη ανηφορα της 3^ης Σεπτεμβριου που καλη ειναι οταν την κατεβαινεις, Γολγοθας στο ανεβασμα , οταν μεγαλωσω σκεφτομαι θα την ανεβω μια φορα ολη τρεχοντας , περναει και διπλα μου ενω ειχα αρχισει να περπαταω,  σαν ξανθο ξωτικο η Δημητρα , αερας κανονικος , ε δεν πειραζει και το περπατημα καλο ειναι ...

Εκλεισα κοντα 25, ειχα την εντυπωση οτι ετρεχα ολο  το πρωι γυρω γυρω στην πολη,  παμε για αλλα τοσα το αλλο σαββατοκυριακο εκτος κι αν παω Γιαννιτσα ... Δρομος Θυσιας στις 21.

ΜΠΙΕΛΑ

Μπιελα  (BLR) κοντευουν να χτυπησουν τα ποδια μου απο την προπονηση που για τα δικα μου τα κυβικα ειναι αρκετη, αρχισαν τα βαρβατα long run εμπλεξα και με κατι τυπους αγριους  και δε παει αλλο , εχω σπασει το οριο ταχυτητας που μου βαζει ο οργανισμος μου .

Γιατι ελαφρα τη καρδια αποφασισα να κανω ενα προγραμματακι κομματι πιο δυσκολο απο περυσι που περυσι ημουν και ενα χρονο μικροτερος...(να τα λεμε κι αυτα) . Και καθε πρωι ποναν τα ποδια μου  σαν απομαχος του Ελ Αλαμεϊν.  Τραβατε με κι ας κλαιω φυσικα , μια και δροσισε κιολας και ειναι μια χαρα μετα τα ψησιματα του καλοκαιριου , μεχρι και διπλο τρεξιμο εκανα που ειναι απτη αποδειξη εγκεφαλικης βλαβης .

Και δεν εχω αποφασισει ακομη που θα παω...

Δηλωσα και Αθηνα , μαλλον πιο πιθανη ειναι ομως η Κωνσταντινουπολη  που θα παει ολοκληρη παρεα απο Θεσσαλονικη , εχει και ενδιαφερον η διαδρομη και στο κατω κατω ποτε θα ξαναπαω εξωτερικο ? (ασε που δεν χει τις ανηφορες της Αθηνας)

Ακανθωδη τα ερωτηματα και τα διλημματα ...

Επισης με απασχολει το αν θα παω να τρεξω στο Πορτο  Καρρας , αν θα τρεξω στα Γιαννιτσα, αν θα παω επιτελους στον Υψηλαντειο στη Νεα Τραπεζουντα , ποσες φορες να παω γυμναστηριο την εβδομαδα - τωρα που εχω και χρονο ακομα-  τι παπουτσια να φορεσω στον επομενο αγωνα , αν πειραζει να χανω καμια προπονηση που και που, αν το να φας φασολακια την προηγουμενη του αγωνα ειναι το ιδιο κακο με το να φας φασολια , ποιος ειναι θαμμενος στην Αμφιπολη, που θα βρουμε τις γυμνες φωτογραφιες της Κεητ Απτον που διερευσαν στο διαδικτυο (ντροπη...), αν θα βρεξει αυριο , τι φαι εχει το μεσημερι και αλλα πολλα ερωτηματα που απασχολουν την ελληνικη οικογενεια σημερα ...

Σιγουρα ομως  θα παω στον Νυκτερινο ενω σιγουρα ζηλεψα για το τρεξιμο στην ΔΕΘ που εγινε για φιλανθρωπικους σκοπους αλλα δεν πηγα (βλακωδως)