ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ

Αυτους τους πρωτους μονο στις φωτο τους βλεπω...

Μετά από ατελειώτες εβδομαδες κρυου , μουχλας, βροχης κλπ κλπ εστρωσε ο καιρος πανω στην ωρα για τον πρωτο αγωνα της νεας χρονιας .

Στα πλαισια της προωθησης του δρομικου κινηματος (λεμε και καμια βλακεια) εκανα μεγαλες προσπαθειες να πεισω καποιους απο την πρωινη παρεα να με ακολουθησουν στον Χορτιατη , αλλα  αυτοι μολις ακουν λασπη, νερα και κρυο κανουν τους κινεζους , ο ενας εχει δουλεια , ο αλλος ειναι τραυματιας , ο αλλος εχει συνεδριο , την καναν με ελαφρα πηδηματακια . Μονον ο Πανος πεισθηκε αλλα κι  αυτος δεν εχει ξαναπαει οποτε εχει το ελαφρυντικο της αγνοιας . Οι υπολοιποι να μην λασπωσουν τις γοβες τους ειπαμε…  Αλλα και απο τους αλλους φιλους που τρεχουμε μαζι, δεν με πηρε κανεις να μου πει οτι θα παει ...μαλλον με αποφευγουν τελικα...ισως επειδη ειμαι πολυ αργος ...ή μηπως πολυ γρηγορος (ναι, καλα στο ονειρο σου...) .  

Την Κυριακη  εχει τον γνησιο  trail running αγωνα της πολης  , θα τον τρεξω  για τεταρτη συνεχομενη φορα, φυσικα εριξε και μια βροχη ετσι στα κοντα μη τυχον και στεγνωσει το τερεν οπως περυσι που εμειναν ολοι στερημενοι απο την ελλειψη λασπης  (αυτο πρεπει να το σκεφτει σοβαρα ο Στελιος ο Καϊαφας, να διοργανωσει τον αγωνα σε κανα μερος που πληττεται απο ξηρασια , ειναι σιγουρο οτι θα αρχισει να βρεχει και θα λυθει και το προβλημα) .

Φετος συμφωνα με την μετωρολογια αναμενεται να  εχει ολα τα κομφορ , πλην παγου και χιονιου , καθως η προβλεψη ειναι για ζεστες και  ηλιολουστες μερες μεχρι την Κυριακη . Εννοειται οτι απο το σπιτι ηδη με εχουν προειδοποιησει να μην σκεφτω καν, οταν (και αν) γυρισω απο τον αγωνα να μπω με τα παπουτσια σπιτι , εγω φυσικα εννοειται οτι θα κανω τον γυρο του θριαμβου με τις λασπες μεσα.

Ετσι εξακολουθω να  κανω προετοιμασια για τους δυο επομενους αγωνες , ενας βουνο - ενας δρομο (τους αγωνες τους παω σαν  τις μπουγατσες , μια τυρι - μια κρεμα για τη λιγουρα) , την αλλη εβδομαδα εχω και τον αγωνα στα Τρικαλα , και εχω την εντυπωση οτι χειροτερη προετοιμασια δεν εχω κανει,  φταιει οτι αυτη την ανοιξη  δεν εβαλα στοχο μαραθωνιο και καθε πρωι σκεφτομαι τι τρεξιμο να κανω . Αστα να πανε δηλαδη , το πραγμα θα δειξει μετα το ενατο χιλιομετρο στον Χορτιατη . Γιατι εκει ειναι η ωρα της κρισης σε αυτον τον αγωνα , την πρωτη φορα που ειχα παει το '13 , οταν εφτασα εκει παραλιγο να αρχισω να κλαιω , τοσο χαλια ημουν , ειχα φαει την βροχη της αρκουδας , κρυωνα , με πονουσε το ποδαρι , παρακαλουσα να βγει κανας εθελοντης (ή εθελοντρια καλυτερα) να παω να χωθω στην αγκαλια του να με παρηγορησει και να παω με καποιο αμαξι στον τερματισμο αλλα μπααααα. Ψυχη δεν υπηρχε τριγυρω ,  ειχα μεινει και πισω , ετρωγα τη λασπη με το κουταλι , και σαν να μην εφταναν ολα αυτα ειχα να ανεβω και το αναθεμα που ειναι λιγο πριν τον σταθμο με τα διαφορα τερψιλαρυγγια και οταν το ανεβαινεις ξεχνας και τ'όνομά σου. Βεβαια το ανεβαινεις και βλεπεις ενα σωρο γνωστους και φιλους οποτε με πιασαν και μενα οι ντροπες και δεν σταματησα αλλα τερματισα μετα απο πολυ πολυ πολυ πολυ ωρα τον αγωνα .

Ψυχολογικά ειμαι πανετοιμος (οπως παντα δηλαδη) , σωματικα θα δειξει , παντως την Κυριακη θα ειμαι μαζι με τους αλλους παλαβους στον Χορτιατη οπου θα φαει η μυγα σιδερο και ολοι μαζι λασπη.