ΑΕΘΛΟΣ , αυτος ηταν αγωνας

Αλλα τα ματια του λαγου και αλλα της κουκουβαγιας που λενε...

Aλλο πραγμα το ισιαδι, αλλο το βουνο...

Μ’αρεσε που ειχα γραψει οτι “Στο κατω κατω 26 χιλομετρα στο βουνο ειναι ...”

Χα...

Με πολλα χιλιομετρα στα ποδια μου αλλα χωρις καθολου προπονηση σε μονοπατια ειδα τον Χριστο φανταρο...

Φοβερος αγωνας απο ολες τις αποψεις. Ελαχιστους ειδα να τερματιζουν χωρις αιματα στα ποδια τους απο πτωσεις (κι εγω μαζι) .

Καταπληκτικα τοπια λιγα μετρα απο τα μερη που συνηθιζουμε να τρεχουμε.

Μεγαλος βαθμος δυσκολιας με πολυ περπατημα στις αποτομες ανηφορες. Αποτομες και οι κατηφορες με πολλα νεροφαγωματα , πετρες , σκονη και σαθρο εδαφος. Εκει που θαυμαζα το τοπιο πηρα και μια μεγαλοπρεπη βουτια και προσγειωθηκα αρκετα παρακατω. Ευτυχως με βοηθησε ενας φιλος να σταθω στα ποδια μου και καταφερα και ετρεξα τα υπολοιπα χιλιομετρα.

Μεγαλη απελπισια οι συνεχεις ανηφοροκατηφορες. Πανω που ελεγες επιτελους, εβλεπες μπροστα σου ενα νταμαρι...

Ολη η παρεα εκει. Γιωργος (χ3) Ευθυμης, Μαρκος, Γεωργια και ο προεδρος Μπαμπης. (Μονον ο Φωτης ελειπε) Μερικοι εκαναν φοβερο χρονο. Και εγω εμεινα ικανοποιημενος , αρκετα κουρασμενος και ολιγον κτυπημενος.

Πολυ καλη η διοργανωση , διπλα απο τα σπιτια μας σε ενα απιθανο βουνο. Πολλα συγχαρητηρια στους διοργανωτες για τον κοπο τους και τον χρονο τους...

Πριν την εκκινηση

στο πηγαινε...

στο ελα...