 |
| Πανετοιμοι |
Ενα στοχο ειχα ειχα ο κακομοιρης φετος να παω να τρεξω στο Παρανεστι δεν τα καταφερα , ας οψεται η πετρα στην οποια στραβοπατησα, παει κι αυτο.
Πηγα ομως στην Αθηνα για 4η συνεχομενη χρονια (και 9η συνολικα να τα λεμε κι αυτα) οπου εγινε μεγαλο πανηγυρι - οπως καθε χρονο.
Ημουν μαζι με τα δυο ψηλα παλικαρια τον Μαρκο και τον Μακη , καλοι μου φιλοι και οι δυο , παροτι ειχα κανει μπαχαλο την προετοιμασια μου , οπωσδηποτε δεν ημουν ετοιμος για μαραθωνιο, ηθελα ομως να δω αν μπορω να τρεξω ακομη μια φορα στην αυθεντικη διαδρομη και τα καταφερα. Παροτι δεν εκανα ικανοποιητικο - ακομη και για τα δικα μου δεδομενα χρονο - ευχαριστηθηκα πολυ μια και δεν επεσα στον τοιχο , ετρεξα, εστω και αργα, ολη τη διαδρομη, χαρη στον Μαρκο που με συνοδευσε στα 42 χιλιομετρα παροτι τον τραβουσα πισω. Ο Μακης ειναι γρηγορος εφυγε σφαιρα και τον ειδαμε ξανα πολυ μετα οταν πηγαμε για μπυρες .
Αυτα για το αγωνιστικο κομματι, ας πουμε οτι εχω αποδεχθει οτι δεν θα κερδισω ποτε αυτον τον αγωνα .
Κατεβηκαμε λοιπον χωρις αγχος , φτασαμε Αθηνα το Σαββατο αρχισαμε τους καφεδες και τις βολτες , πηγαμε στην Εξπο για να δουμε τα καινουρια προϊοντα στον τομεα του αθλητισμου (και σε καμια περιπτωση δεν τσεκαραμε τα κολαν που φορουσαν οι κοπελες στα σταντ -οτι ειπωθει θα ειναι καθαρη ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ).
Μας επιασε το αγχος να κανουμε carbloading μη και ξεμεινουμε απο ενεργεια στον αγωνα, φαγαμε καμια 7 φορες μεσα στη μερα (ειμαι σιγουρος οτι απο πλευρας ενεργειας πλεον ειμαστε σαν τον Ηλιο , δεν προκειται να σβησουμε ποτε) και πεσαμε για υπνο νωρις νωρις για να ξυπνησουμε ταυτοχρονα ολοι κατα τις 3 το πρωι .
 |
| Μαυρα σκοταδια στα λεωφορεια |
Ανεβηκαμε χαρουμενοι στα λεωφορεια προς Μαραθωνα βγηκαμε ενα καρο φωτογραφιες , δεν ειδα φετος πολλους παλαβους, ειδα ομως πολλους κινεζους , ειχε πολλους με πανοπλιες - ενταξει δεν ειχαμε την περυσινη ποιοτητα . Εβγαλε και φετος ηλιο και ζεστη , ψηθηκαμε αρκετα , παντως το πηγαμε χαλαρα και ανετα χωρις να κοιταμε το ρολοϊ . Συγκλονιστικο βεβαια το περασμα απο τα καμμενα , οι ανθρωποι καταστραφηκαν τι να λεμε τωρα...
 |
| Ουτε τα προβατα δεν περασαμε |
Μετα απο πολλες κουβεντες φτασαμε τελικα στην Βασιλισσης Σοφιας, 2-3 χιλομετρα πριν το τελος και εκει που ειχα αρχισει να ξεψυχαω, ακουσα μια βροντωδη φωνη πισω μου , ηταν ο τριτος ψηλος της πρωινης δρομικης παρεας , ο Δημητρης - που στην οψη ειναι σαν τον προφητη Ιερεμια σε δρομικη εκδοση (αν και ο οριτζιναλ ας πουμε οτι μιλουσε πιο αχεμ, κοσμια ) - ο οποιος αφου τον ειχε φαει η μοναξια να τρεχει 4 ωρες μονος του πανω στην ασφαλτο, αρχισε να φωναζει σαν παλαβος "Αρης - Αρης" και διαφορα αλλα παλαβα στο κεντρο της Αθηνας (ειναι και σκωληκας, αλλα του το συγχωρουμε) αρχισαμε να τον κραζουμε εμεις που ειμαστε Παοκτσηδες , γενικα εγινε πανηγυρι .
 |
| Ζει ο Βασιλιας Αλεξανδρος |
Η στιγμη ηταν σουρεαλιστικη , ενας τυπος ιδρωμενος και αγριεμενος σαν προφητης απο τη Βιβλο να βρισκει φιλους μεσα στον αγωνα , να βριζονται για ΑΡΗ - ΠΑΟΚ και τελικα να τερματιζουμε ολοι μαζι. Φυσικα και μου χαλασαν τη στιγμη , επιτηδες το κανουν , με πλαισιωσαν οι δυο ψηλοι στην φωτο του τερματισμου παει, εχασα καθε επιφαση μεγαλοπρεπειας μεσα στο σταδιο.
Ηταν ενας απο τους πιο αργους αγωνες μου αλλα ισως ο πιο ευχαριστος . Ειναι ωραια στη Αθηνα εχει κοσμο , ειναι στη πραγματικοτητα μια μεγαλη σχολικη εκδρομη , ειδαμε κοσμο στην αφητηρια και στον τερματισμο , καλα περασαμε . Παμε για αλλα.
 |
| Δημητρης, Μαρκος και το ψοφιμι στη μεση |
