Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018

ΒΕΡΓΙΝΑ (ΠΑΛΙ) ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΡΕΞΙΜΑΤΙΚΑ

Πολυ ευχαριστηθηκαμε παλι


Αντε τελειωνει ο Μαραθωνιος και μετα τι κανει κανεις? 
Σαν τους στερημενους γυρναμε και τρεχουμε σε βουνα και σταδιο αλλα χρειαζεται παντα ενας αγωνας για να ξεχαρμανιασουμε. Ιδανικη ευκαιρια ο αγωνας της Βεργινας (Φιλιππειος) που και χιλιομετρα πολλα δεν εχει και γρηγορος ειναι, και ολος ο κοσμος παει και τρεχει  , μια χαρα.
Φυσικα οπου χαρα η Βασιλω πρωτη, δηλωσα να παω , δηλωσαν και ο Μαρκος με  Πανο και Κοτζαμπουικη (που ηθελε να χαλαρωσει απο το Πηλιο) και βουρ. Ο βλαξ της υποθεσης ειχε ξεχασει βεβαια να πληρωσει αλλα τελικα γραφτηκαμε εκει επι τοπου , πηρα και το νουμερο με τα τρια 7αρια , αν παιζαμε εικοσιμια θα σηκωνα το στουκ αλλα που τετοια τυχη. 
Ανεβηκαμε στο αμαξι της χαρας , ειπαμε για ολα , κακολογησαμε τον λευκο Κενυατη που παλι δεν ηρθε - αλλα δικαιολογειται εχει φρεσκο μωρο αυτος , θα την παιρνει αγκαλια μεχρι τα 18 της νομιζω. Κατεβηκαμε Βεροια  , πεσαμε και παλι πανω στη σελεμπριτυ του δρομικου κινηματος , απο κοντα πολυ δρομικη τη βλεπω και οχι τοσο φωτομοντελικη (στις φωτο φαινεται πιο ενισχυμενη ρε παιδι μου, μυστηριο πραγματικα) , να με τετοια ζητηματα ασχολουμαστε και προβληματιζομεθα  και ριχνουμε το επιπεδο στα ταρταρα καθε φορα , κοινως ειμαστε επιπεδου εκδρομης γυμνασιου (οι αλλοι οχι εγω) .
Τρεξαμε τον αγωνα μας , συζητουσαμε επισταμενως για τις συναθλητριες (δε θελαμε αλλα δεν γινοταν κι αλλιως)  , βγαλαμε φωτο και βιντεο , ειχαμε τον Στεφανο να πηγαινει περα δωθε , μας βγηκε η γλωσσα να τον ακολουθουμε , καλα τα πηγαμε τελικα τερματισαμε μεσα στη χαρα και τσακ τσουκ γιατι ειχαμε και δουλειες να κανουμε οπως να φαμε μπουγατσες. 
Παει κι αυτο πρεπει να εχω τρεξει σε διψήφιο αριθμό Ξηρολιβαδων , Φιλιππειων και Σελιων , μαλλον φταινε τα τεσερα στρεμματα ρεβανι που εχω φαει στη ζωη μου και ειμαι τοσο συνδεδεμενος με τη Βεροια. (αυτη τη φορα δε πηραμε ρεβανι σε συσκευασια προμηθειας στολου , καναμε κρατει) .
Συνεχεια φυσικα στο βουνο και στο Καφτ οπου διαπιστωσα οτι η κλασσικη παρεα μου καθε χρονο ριχνει το ρυθμο  (pace)  κατα 30 περιπου δευτερολεπτα , αλλο κι αυτο μου το παιζουν γεροι και καλα οτι δεν μπορουν , εχει χαζεψει ο κοσμος , κανουν κατι γυρους με ρυθμο 8 λεπτα το χιλιομετρο  καμια μερα θα πεσουμε εκει που ταχα τρεχουμε - καλα που εχει εγκατασταθει το ΕΚΑΒ στην εισοδο του σταδιου να μας μαζευει . 
Εμενα δε θα με μαζεψει κανενας γιατι καθε φορα που μπαινω μεσα στο σταδιο και ειναι οι Εκαβιτες μεσα στο κουβουκλιο και κοιμουνται οι ανθρωποι, αρχιζω και γκαριζω ταχα τυχαια για να ξυπναν ολοι ευχαριστα  απο τις 5:30 χωρις λογο και που να μπει και η ανοιξη και να αρχισω να πεταω κροτιδες ενοψει Πασχα.  (καλος ανθρωπος) .
Καναμε και κατι τρεξιματακια στο βουνο , παω κι εγω χαλαρος χαλαρος την Κυριακη για χαλαρο λονγκ μου ερχονται κατι καρταλια μαζι με τον Μαρκο (καλα παιδια και φιλοι οποτε δικαιουμαι να τους κραζω) που κανουν κατι 3 ωρες μαραθωνιο, με κανουν να πηγαινω στα κοκκινα για 1,5 - 2 ωρες , αυτοι βεβαια χαλαροι και να βλαστημαω ολη μερα . (Αλλη φορα θα τρεχω κρυφα)