Μπαινει η ανοιξη καιρος για τρελλες…
Καλα καθομασταν , καναμε κατι ψιλα τρεξιματακια ολο αυτόν τον καιρο συζητουσαμε να τρεξουμε στον τοπικο αγωνα μεχρι που επεσε η μοιραια ιδεα να παμε ολοι μα ολοι μαζι στο Μετσοβο και όχι ότι κι ότι να τρεξουμε στο σαρανταρι .
Γιατι ειχε δηλωσει ο Πανος ηδη από καιρο και ελεγε «ελατε ρε θα περασουμε μουρλια» αλλα τοτε ειχαμε τα λογικα μας και στεκομασταν στον καναπε μας ασφαλεις και ξεκουραστοι. Διοτι ο Πανος είναι σαν τις ινφλουενσερ, αμα δουν τσαντα πρεπει να πανε να την αγορασουν , αμα δουν φορεμα επισης, αμα τους πουν για Μυκονο τραβανε ντουγρου κουνωντας τις τρεσες τους. Ετσι κι αυτος αμα δει διοργανωση παει και γραφεται και μετα το σκεφτεται, λες και θα φυγουν τα βουνα από τη θεση τους.
Γιατι εγω ειχα παει στο Μετσοβο , στο εικοσαρι , ωραια ηταν πολύ ωραια πρεπει να πω αλλα εικοσαρι, ξεκινας και καποια λογικη ωρα τελειωνεις . Το σαρανταρι ? τι να πας ? που με βλεπω εκει στο Ανηλιο να βαζω τα κλαματα και να περιμενω ελικοπτερο να με μαζεψει .
Ο αγωνας στο Μετσοβο κανει ένα οκταρι και στα μισα της διαδρομης περνας ξανα από το Μετσοβο και αντι να την πεσεις να φας κοψιδια εχει αλλα εικοσι βασανιστικα σαδιστικα και ανελεητα χιλομετρα με κατι ανηφορες ισαξιες Γιαπωνεζικων βασανιστηριων . Εγω τους εβλεπα εκει που ειχαν αλλα εικοσι χιλιομετρα να τρεξουν (το τρεξιμο είναι ευφημισμος) και εκανα φθηνο χιουμορακι τρωγοντας το κοντοσουβλι και πινοντας τη μπυρα . Φατην τωρα.
Ελα ντε που πιαστηκα στο τσακιρ κεφι και δεν φθανει που γραφτηκα , πληρωσα κιολας μη χασω και μετα πηρα και τους αλλους στο λαιμο μου που γραφτηκαν κι αυτοι να μη χασουμε οκτω ωρες γνησιας ταλαιπωριας στα ψηλα βουνα. Αυτό θα γινει στις 28 Μαιου, εν τω μεταξυ ουτε προετοιμασια εχω κανει ουτε τιποτα αντε ενταξει λιγες ανηφορες ανεβαινω μεσα στη βδομαδα , τη στιγμη που εχω ακομη μπλε νυχια από τον Μαραθωνιο της Αθηνας . Που πας ρε Καραμητρο…
Ενδιαμεσως συνεννοηθηκαμε και πηγαμε και τρεξαμε στο δεκαρι εδώ στη θεσσαλονικη ετσι να κανουμε χαβαλε . Ηταν οι δυο ψηλοι ηταν ο Λευκος Κενυατης , ηταν ο Σταυρος και αρκετοι αλλοι , λεμε θα παμε ολοι μαζι όχι πολύ γρηγορα να ετσι κοντα στα 53-54 λεπτα να ευχαριστηθουμε. Παμε ολο χαρα στους Αμεπλοκηπους , λεμε τα δικα μας κανουμε ζεσταματα , κατουραμε καμια οκτω φορες εκαστος γιατι τα χρονια περνανε και ολοι μαζι σε ηλικια φτανουμε στην προ-Κολομβιανη περιοδο και φτανει η ωρα να φυγουμε.
Εννοειται ότι οι ψηλοι με τον Κενυατη εφυγαν σφαιρα , ουτε γεια δεν ειπαν , ο Πανος – καλα – δεν ηρθε καν στην εκκινηση , η απουσια του ειχε φραγει από τις στοιχηματικες – τον ειχα ψυλλιαστει αφου εκανε την προηγουμενη μερα δωδεκαρι στο βουνο. Εμεινα με τον Σταυρο , «κατσε» μου λεει «θα παμε μαζι να κανουμε και χρονο» (πρωτο κακο σημαδι). Ξεκιναμε κι εμεις μεσα στο πληθος, θαβουμε για κανα δυο χιλιομετρα τον Πανο που δεν ηρθε , θαβουμε και τους ψηλους που φυγαν , σχολιαζουμε καποιες συναθλητριες για αλλα δυο χιλιομετρα ….
Και μετα από λιγο … «αντε γειαααα» εφυγε και ο Σταυρος και εμεινα να τρεχω μοναχος τα υπολοιπα χιλιομετρα και τερματισα τελευταιος παλι απ’ ολους και με κοροιδευαν στον τερματισμο και με λεγανε αργο και χαλβα και είναι πολύ κωλοπαιδα να το ξερουν αυτό και αμα ξαναπαιξω εγω μαζι τους να μου γραψουνε και θα δουν αυτοι τι χρονους θα κανω αμα μεγαλωσω.
Ωραια ηταν όμως, καλα το πηγαμε ολοι - μ’αρεσε που τρεχαν τα παιδια από τα Κουφαλια με τις μπλουζες δεν θα την ξεχασουμε τη φιλη μας αν και από τη διοργανωση τι να περιμενει κανεις , τιποτε ουτε μια κουβεντα - ποιος εχασε τη ντροπη για να την βρουν καποιοι.
Ηταν ωραια όμως ενιωθες ότι μετα από δυο χρονια που ουσιαστικα σταματησαν τα πραγματα, ξαναξεκινησαν από εκει που ειχαν σταματησει σε Θεσσαλονικη και Ροδο και σε πολλα αλλα μερη της Ελλαδας την ιδια μερα και δεν μετραω την περυσινη Φθινοπωρινη διοργανωση ηταν λιγο στα βιαστικα στημενη . Αντε και του χρονου , καιρος για προετοιμασια …
