ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΚΑΚΟΥΧΙΕΣ

Μετα απο πολυημερο βρασιμο στην πολη και αφου τρεξαμε χωρις τερματισμό στην ΔΕΘ οπου  και εξοντωσαμε τις τελευταιες μυικες ινες των ποδιων μας στο πλακοστρωτο της εκθεσης,  ηρθε η ωρα του Πορτο Καρρας  (Εξ Τερα και δεν συμμαζευεται) οπου θα γινει τρεξιμο ημιμαραθωνιου μετα Σαββατοκυριακου και μπανιου. Θα ειναι σιγουρα ωραια , καταπληκτικο  το μερος , θα γινει και Σαββατοκυριακο με την παρεα, μια χαρα ,

Διαβασα βεβαια και για καταπληκτικες προσφορες διαμονης στους συμμετεχοντες επ'ευκαιρια του αγωνος , τωρα γιατι κανενας  απο οσους ξερω δεν θα μεινει εκει , αγνωστο, μαλλον φοβηθηκαν να μη τους πουν τζαμπατζηδες , αποτελει πραγματικη εκμεταλλευση του ξενοδοχειου... (μας δουλευουν κανονικα μου φαινεται) .

Φυσικα  διαβασα με θρησκευτικη ευλαβεια τον κανονισμο εγγραφης (παρακατω) οπου - πολυ σοφα - υπηρχε προειδοποιηση για καθε πιθανο κινδυνο που μας απειλει απο τη συμμετοχη μας στον αγωνα μεχρι τον προφανη κινδυνο   θανατου η σωματικης βλαβης απο  πεινα (καλα ποσο αργα θα τρεχουμε ?) Να και η αποδοχη ευθυνης :

 "Με ατομική μου ευθύνη και γνωρίζοντας τις κυρώσεις (3), που προβλέπονται από τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 22 του Ν. 1599/1986, δηλώνω ότι: Γνωρίζω πως ο αγώνας τρεξίματος είναι μια δραστηριότητα η οποία ελέγχει τα όριο της σωματικής και πνευματικής αντοχής και μπορεί να επιφέρει κινδύνους για την σωματική μου ακεραιότητα από ασθένεια, τραυματισμό έως και θάνατο. Οι κίνδυνοι (χωρίς να περιορίζονται στους παρακάτω) προέρχονται από το φυσικό περιβάλλον, τις εγκαταστάσεις  , την θερμοκρασία, τον καιρό, τη φυσική κατάσταση των αθλητών , τον εξοπλισμό, τις αντιδράσεις άλλων ανθρώπων (π.χ. εθελοντές, διοργανωτές, κριτές, αθλητές  αλλά και από την αφυδάτωση ή έλλειψη τροφίμων. "

Παντα το λεγα…Σαν τα παιδακια της Μπιαφρας θα γινουμε...

Αλλωστε ως γνωστον απο το φαϊ δεν πεθανε ποτε κανεις , απο την πεινα και τις κακουχιες πεθαναν δισεκατομμυρια ανα τους αιωνες, αυτο ειναι πασιγνωστο και ειναι γνωστο οτι οταν τρεχεις σε αγωνα μπορει να πεθανεις (και ) της πεινας.  

Θα εχω βεβαια μια μικρη αγωνια για το αν θα επιπεσει καποια απο ολες αυτες τις πληγες του φαραω στο κεφαλι μας οταν τρεχουμε αλλα θα το παρω το ρισκο και θα τρεξω , παρα τους προφανεις κινδυνους.

Η παρεα βεβαιως ειναι λιγο αποδεκατισμενη καθως ολα τα αλλα τα καλοπαιδα ξεσκισθηκαν να τρεχουν σε αγωνες εδω κι εκει σε ολη την επικρατεια και αλλου και παρε τους μαραθωνιους στα εξωτερικα , παρε και τα Μετσοβα (οπου κανεις δεν φιλοτιμηθηκε να με παρει μαζι του) , παρε και τα  τριαθλα , δεν πειραζει θα κανουμε την αναγκη φιλοτιμια και θα παμε εμεις κι εμεις , να το υποστουμε κι αυτο στις δυσκολες συνθηκες της Χαλκιδικης να εκπροσωπησουμε την πρωινη ζωνη του σταδιου…

PORTO CARRAS λεμε ...

Σαν τις παρθενες που μια ζωη κλαιγονται να μην χασουν οτι πολυτιμοτερο εχουν και μολις το χασουν κλαιγονται γιατι χασαν τοσο πολυτιμο χρονο, ετσι φετος  δεν χανω ευκαιρια για συμμετοχη σε αγωνα, κερδιζοντας τον χαμενο χρονο , σχετικα φρεσκος  μια και γλυτωσα την ταλαιπωρια του ανοιξιατικου μαραθωνιου  .

Δηλωσα: Στο "Ζαγορι" στο 21αρι  τον Ιουλιο.

Στην Αθηνα για τον Μαραθωνιο τον Νοεμβριο.

Στο "τρεχω χωρις τερματισμο" (αποφθεγμα νταλικας μου κανει).

Στον ημιμαραθωνιο του Πορτο Καρρας (βουλιαζοντας ακομη μια χρονια το απωθημενο για Αλοννησο …).

Και οσονουπω θα δηλωσω και στο Ξηρολιβαδο (αχαστος συνδυασμος , τρεξιμο μαζι με μπαρμπεκιου, το μονο που θα ελειπε θαταν Ρωσιδες να κανουν "μασαζ" μετα το τρεξιμο (και πριν το φαϊ, μην παθουμε καμια ανακοπη.)

Στο δε Πορτο Καρρας αναμενεται να γινουν μεγαλα εκτροπα . Ειναι τριημερο του Αγιου Πνευματος, ειμαστε και πνευματικοι ανθρωποι , θα εχει ζεστη , θα εχει ηλιο, θαλασσα και τ'αγορι μου που λεει το τραγουδι , θα ερθουν ολες οι φαιδρες φυσιογνωμιες εκει , χαμος θα γινει . Θα αραξουμε δε επειδη εχει και μαρινα , στο σκαφος ενος φιλου και θα καθομαστε απο το deck να μιλαμε για την κριση και πως μας εχει τσακισει και δεν μπορουμε ουτε το σκαφος να συντηρησουμε και για την συνταξη και τον δεκατοτριτο μισθο και θα βλεπουμε Αυτια στην τηλεοραση και Ρωμανια να αφριζουν για τις συνταξεις,  γιατι σαν την επιδειξιομανια  δεν εχει...(πλακα κανω)  ...

Δεν ειναι και μπαναλ ο αγωνας θα μπορουμε να κυκλοφορουμε με το κουτελο ψηλα . Σου λεει ο αλλος "Πορτο Καρρας"  , χλιδη , με τα πενταστερα ξενοδοχεια και τα καζινα και τις μαρινες  και τις συζυγους Ρωσων μαφιοζων , οχι Σειχ Σου  και Αλοννησοι και Απαν σο  Ρακανοπον (παλι πλακα κανω μακαρι να πηγαινα εκει. )

Σουπερ θα ειναι …

(Φυσικα δεν ειναι δικο μου , το εκλεψα απο το "stickers for the masses")

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ

λιγο πριν

Απο τους τρεις αγωνες βουνου που γινονται στη Θεσσαλονικη , μ'αρεσουν και οι τρεις  , τους θεωρω εξαιρετικα διασκεδαστικους  με τον αγωνα που διοργανωνει ο ΣΔΥΘ να ειναι ο πιο ανετος απ'ολους και λογω εποχης που διεξαγεται και λογω αποστασης και συνθηκων αλλα και λογω παρεας . Ειναι παντα καλα οργανωμενος  γινεται σε διαδρομη που την εχουμε τρεξει κανα εκατομμυριο (λεμε τωρα) φορες , προσφερεται για να συνδυασει κανεις τρεξιμο με χαβαλε βασικο στοιχειο του δρομικου κινηματος καθοτι συνηθως οι δρομεις ειναι τυποι ψυχαναγκασμενοι στην κανονικη τους ζωη (οι πιο πολλοι μεσηλικες με οικογενειες και χιλια δυο να τους σκανε)  και ξεσαλωνουν σαν μωρα οταν βρισκονται μαζι με πολλους αλλους σαν κι αυτους....

Αποκορυφωμα του δρομικου ξεσαλωματος λοιπον  ο 4ος δρομος Σειχ Σου που ηταν και παλι πολυ καλος σε μια υπεροχη ανοιξιατικη ημερα , και μπραβο στα παιδια του ΣΔΥΘ που εκατσαν και τον διοργανωσαν ακομη μια χρονια ξοδευοντας χρονο χρημα (και πολλα σουβλακια απο οτι εμαθα κατοπιν εορτης) για να πετυχει η διοργανωση.

Συμμετειχαμε μαζι με ολη την παρεα , συναντηθηκαμε  στην παραλαβη των αριθμων, βγαλαμε παλι ενα καρο φωτογραφιες σαν σταρλετ στις Καννες, ειπαμε οτι βλακεια ειχαμε να πουμε , κακολογησαμε παλι τις γυναικες που αυτες μας εχουν κοψει την αθλητικη σταδιοδρομια,  απειλησαμε ο ενας τον αλλον για τυχον ανοιγματα στον ρυθμο, ηταν ενα πληρες ζεσταμα - πολυ επαγγελματικο .

Εφτασε και η ωρα της εκκινησης την οποια παραλιγο να χασουμε γιατι ειχαμε πιασει τις κουβεντες εκει ψηλα στην  ανηφορα του Μπαμπη (Ενας ειναι  ο Μπαμπης) , πηρα μαζι μου τον Διοσκουρο που επανεκαμψε στους αγωνες  δριμυτερος και μετα την εμψυχωτικη και ξεσηκωτικη ομιλια του προεδρου (αυτο το γλυψιμο το επαναλαμβανω καθε χρονο πας και γλυτωσουμε καμια ετησια συνδρομη αλλα ο Προεδρας σκυλος , δευτερος Βαρουφακης, ουτε τη μανα του νερο δεν χαριζει, ποσο μαλλον συνδρομη)  ξεχυθηκαμε για μεγαλα ρεκορ τα οποια βεβαιως δεν ηρθαν - ας οψεται η Πρωτομαγια και τα κοψιδια που σαβουρωσαμε πριν δυο εικοσιτετραωρα.

 Εν πασει περιπτωσει τερματισαμε με ανεση -  σκονισμενοι σαν κουραμπιεδες- παροτι σε ολη τη διαδρομη εκει που με ειχε βαρεσει η ζεστη σκεφτομουν οτι πρεπει να αρχισω να κοβω τις κακες συνηθειες αν θελω να τρεχω κι εγω ανετα σαν κατι αλλους (μαλλον ποτε δεν θα γινει κατι τετοιο).   

Ηταν ωραια ομως ευχαριστηθηκαμε πολυ, ηπιαμε μια λιμνη νερο μετα γιατι κορακιασαμε απο την ζεστη ,  ειπαμε και αλλα κουτσομπολια τα οποια δεν  μπορω να γραψω εδω γιατι θα πηξουμε στη μηνυση, αντε και του χρονου ...