Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

ΠΟΝΑΩ ΠΑΛΙ (ΑΛΛΑ Μ’ΑΡΕΣΕΙ)

Μαγνητικη ωμου

Σαν να μην μου εφτανε που εχω ψοφησει να ποναω σε διαφορα σημεια στα ποδια μου απ'ολη αυτην προπονηση (ποναω αλλα μ'αρεσει που λενε και στις τσοντες,  εεεεε στα αισθησιακα εργα ηθελα να πω - εγω δεν εχω δει , μου ειπανε ομως) τωρα αρχισα να ποναω και προς τα πανω, μ'εχει ψοφησει ο ωμος μου απο το χτυπημα στο βουνο πριν κανα δυο μηνες.
Οπλιστηκα με θαρρος πηγα εκανα ακτινες, μαγνητικες, γιομισα ραδιενεργεια και ακτινοβολια, σαν ιαπωνικο εργοστασιο εγινα ,   φωσφοριζω στα σκοταδια τωρα , κανουμε και οικονομια στο ρευμα στο σπιτι.
Με κοιταει η νοσοκομα με υφος υποπτο και πονηρο  , χαρηκα κι εγω λεω επιτελους θα μου επιτεθει λαγνα νοσοκομα θα γινει σαν τις ταινιες (εγω ΔΕΝ βλεπω ειπαμε , μου ειπανε καποιοι αλλοι σινεφιλ που βλεπουν τετοιες ταινιες οτι αμα μπεις στο νοσοκομειο σε τετοια ταινια γινεσαι καινουριος) αλλα μπαααα, μου λεει απλως το χερι σου ειναι λιγο χαλια , δηλαδη τι λιγο,   μ…ι  καπελο εχει γινει -κοφτο το τρεξιμο.
Ναι καλα  λεω γω απο μεσα μου,   παω σε ενα δικο μου  γιατρο να μου δωσει την επιθυμητη θεραπεια (αλανθαστη συνταγη αυτη πας απο γιατρο σε γιατρο μεχρι να σου πει αυτο που θες , οποτε ολα καλα)  , μου λεει "ρε συ σαν πινακας αφηρημενης τεχνης εγινε ο ωμος σου"  , αλλα με λιγη γκρινια  μου ειπε "ενταξει τρεχα  αλλα βαζε παγο και φυσιοθεραπειες" .
Οποτε ΟΚ,  συνεχιζω ακαθεκτος προς τις  τελευταιες δυο βδομαδες προετοιμασιας προσεχοντας να μην ξαναχτυπησω και κυριως να μην με κολλησει κανεις καμια ιωση , ολοι γυρω μου εχουν κατι μελιτζανι μυτες απο το συναχι λες και το κανουν επιτηδες,  προπερσι ετσι εχασα την Αθηνα να παρει ο διαολος να παρει…

16 μερες ακομη.

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

LONG RUN

Παραλια

Αφου ακολουθησα  με θρησκευτικη ευλαβεια το προγραμμα μου και  εφαγα τα ποδαρια μου να τρεχω,  εφτασε επιτελους ο καιρος του tapering (το δουλευω το αγγλικο...) καθως τελειωσα και το τελευταιο long run (ξανα αγγλικο-το’χω λεμε) το οποιο βγηκε εξαιρετικα ευκολα και ανετα  σημαδι οτι - ισως - αρχιζει να με πιανει και μενα η προπονηση (δεν το βλεπω)
Ωραια ηταν στην παραλια σε αυτο το τελευταιο μεγαλοτρεξιμο,   ειδα ολους τους γνωστους , ξεχυθηκαν σαν τα σαλιγκαρια  να κανουν τα τριανταρια τους οσοι τουλαχιστον στοχευουν σε μαραθωνιο του ερχομενου μηνα. 
Αφου εκανα μερικα χιλιομετρα σταδιο μεσα στη  νυχτα μαζι με την παρεα , κατεβηκα παραλια προς λιμανι εκανα μια γυρα να δω τους φοιτητες και φοιτητριες της πολης στα ξενυχταδικα της πλατειας Ελευθεριας , φευγαν τρικλιζοντας με τα δωδεκαποντα απο την παραλιακη τα κοριτσακια , τωρα θα πεσει κανενα στη θαλασσα ελεγα,  αλλα ευτυχως δεν ειχαμε κατι τετοιο πηγαν ολα ασφαλη και στεγνα στο σπιτι .   
Επιστροφη πλεον σε συμμαζεμενα τρεξιματα , λιγα μειναν ολα κι ολα 9-10 . Εν τω μεταξυ ενα ατομικο ρεκορ καναμε κι εμεις με τον διοσκουρο στον νυκτερινο κι αυτο μας βγηκε τζουφιο, το λεγα εγω οτι δεν μπορει τοσο αργα να τρεχουμε και να κανουμε ρεκορ , επιβεβαιωθηκε οτι η διαδρομη ηταν μικροτερη , δεν πειραζει εμεις θα λεμε οτι καναμε μηπως θα χασουμε το πριμ;
Βεβαιως,  ως ειθισται,  ξεσηκωθηκε σε χρονο dt θυελλα αντιδρασεων απο δρομεις γιατι μη ταξεις στον Αγιο κερι και στον δρομεα ηλεκτρονικη χρονομετρηση και επισημα αποτελεσματα , αυτο ειναι το αβατο των αβατων , μην μας φας δευτερολεπτο , ωρες - ωρες δεν το καταλαβαινω αυτο το πραγμα…Το εχω ξαναπει γκρινιαρηδες αλλοι στον κοσμο δεν υπαρχουν σαν τους δρομεις...
Ρε σεις για μας το κανουμε,  οχι για τον παγκοσμιο αθλητισμο , αλλα αντε να καταλαβουν μερικοι , δεν πειραζει ομως , ο καθενας οπως τη βρισκει, εγω παντως μπαινω στο φορουμ του running news.gr και καταευχαριστιεμαι να διαβαζω τις διαμαρτυριες, μπαινω και με ψευδωνυμο και βαζω και φυτιλια καμια φορα στη συζητηση , τετοιος αλητηριος ειμαι παιζω με τον πονο των δρομεων.
18 μερες ακομα.


Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

21 ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ


Παμε για τον πεμπτο.
Ωραια ηταν .
Εγινε χαμος απο κοσμο , ακομη πιο χαμος απο βροχη και αποδεικνυεται οτι η διοργανωση εχει γινει  πολυ καλη για την πολη . Κυριως χαρις στο κουραγιο των εθελοντων που τουλαχιστον στη διαρκεια του ημιμαραθωνιου εφαγαν και αυτοι πολυ νερο αλλα και τον καλο σχεδιασμο του αγωνα που φετος με τους δυο γυρους "ελεγε" πιο πολυ.
Βεβαια υπαρχουν και διαφορες γκρινιες αλλα, ενταξει γκρινιαρηδες σαν τους ερασιτεχνες δρομεις δυσκολα να  βρει κανεις, γκρινιαζουν για το ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ. (δεν παιζεται η γκρινια τους,  ειναι χειροτεροι  απο γυναικες σε βραδια τσαμπιονς ληγκ, οτι βλακεια θες θα την ακουσεις: γιατί εχει νερα στον δρομο, γιατι ειναι ακριβη η συμμετοχη - μονιμο θεμα αυτο, αν ειναι δωρεαν η συμμετοχη θα γκρινιαζουν γιατι δεν εχει και φαϊ στο τελος - γιατι δεν ηταν καλο το τζελακι /το ισοτονικο/το μπλουζακι /το μεταλλιο/το διπλωμα , γιατι δεν ακουστηκε η πιστολια του αφετη, γιατι δεν ηταν σωστη η μετρηση της διαδρομης και χιλια δυο αλλα  )
Και φυσικα οι συνηθεις γκρινιες των καταστηματαρχων (εχουν ενα δικιο απο την πλευρα τους) και των διαφορων που θελουν να κινουνται με το αμαξι μεσα στην πολη 24  ωρες το 24ωρο .
Πηγαμε λοιπον με τον Διοσκουρο τον Φωτη  , χαζολογησαμε - ως συνηθως  - αρκετα, βγηκαμε τις φωτογραφιες μας  και τελικα  σαν τις μωρες παρθενες παραλιγο να χασουμε την εκκινηση υποχρεωνομενοι σε ενα σπριντ ενος και,  χιλιομετρου για να προλαβουμε.
Στην εκκινηση επιβεβαιωθηκε  ο  νομος του Μερφυ οτι  θα βρεξει με το που θα ξεκινησει το χρονομετρο και περασαμε μια ωρα αξεχαστη παλευοντας με τα νερα της παραλιακης που ειχε γινει λιμνη και σηκωνε και κυμα μαλιστα. Σκληροτραχηλοι οντες , δαμασαμε τα στοιχεια της φυσης , τρεξαμε οσο πιο αργα γινοταν (γιατι ειμαστε και τραυματιες , εγω δηλαδη που ειμαι σαπιος,  αυτος δεν παθαινει τιποτε) , σπρινταραμε ομως  στο τελευταιο τριτο του αγωνα για να κανουμε κι εμεις ρεκορ,  πηγαιναμε δε τοσο γρηγορα που στην τελικη ευθεια μας περασε ακομη και ενας εβδομηνταπενταχρονος (οχι οποιος κι οποιος βεβαια ...) διαλυοντας μας το ηθικο.  
Προτεινα δε εγω στον Διοσκουρο  να σταματησουμε τελος παντων να τρεχουμε αφου δεν εχει χαϊρι , να ασχοληθουμε με κανα ταβλι  , θα το συζητησουμε εν καιρω (σιγα μη σταματησουμε).
Ευχαριστηθηκαμε  παντως , παρα τη βροχη , ναταν κι αλλο , θα ηταν ωραια να ειχε και μια διαδρομη 10 χιλιομετρων , πολλοι το λενε αυτο , το πενταρι ειναι μικρο κατα τη γνωμη μου αλλα απο την αλλη ειναι και μια χαρα για τον κοσμο που για δεκαρι δεν θα τολμουσε να φορεσει τα αθλητικα του.
Συνεχεια τωρα στην προετοιμασια για Αθηνα,  26 μερες ακομη...



Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

4η ΦΟΡΑ ΝΥΚΤΕΡΙΝΟΣ


Το διαβασα και στο Ιντερνέτ : "Κορυφαίοι αθλητές δίνουν λάμψη στον 4ο Διεθνή Νυχτερινό Ημιμαραθώνιο Θεσσαλονίκης"  και ενθουσιαστηκα , λεω για μας θα λεει,   που συμμετεχουμε για πολλοστη φορα  προς δοξαν του αθλητισμου της μεσης (αχεμ) ηλικιας στον μεγαλο αυτο αγωνα που ξεκινησε απο τρεις - τρεισιμιση χιλιαδες το 2012 και εφτασε στις  20.500 φετος.
Kαι παλι Νυκτερινος,  λοιπον αντε παλι μεσα στη νυχτα σαν τους ξενυχτες να τρεχουμε με τον Διοσκουρο, βασικο μου δρομικο συντροφο με τον οποιο εχουμε ονειρο μας μια φορα να το κανουμε κατω απο δυο ωρες, εχω δε την αμυδρη υποψια οτι αυτος θα το εκανε πολυ ευκολα αν δεν ειχε εμενα στο πλαϊ του να τον σερνω στους δικους μου αργους ρυθμους. Αλλα δεν φταιω 'γω , ειναι που τρεχουνε διαφορες με τα κολαν και μας κολαζουνε και θελω να χουμε καλυτερη αποψη για να μπορουμε να στηλιτευουμε αυτην την ηθικη καταπτωση και  ακολασια (την καταδικαζουμε) .  
Θα'χουμε και καλη παρεα , σχεδον ολοι (οχι ολοι αυτοι που θα επρεπε ή θα θελαμε αλλα τελος παντων) απο την πρωινη ζωνη θα μαστε εκει,  αλλωστε εχουμε μαθει να τρεχουμε μονο  μεσα στο σκοταδι , αν μας δει το φως της μερας εξαφανιζομαστε σαν τους βρυκολακες.
Μια χαρα  θαναι ακομη κι αν βρεχει , μ'αρεσει πολυ  αυτη η διοργανωση , μ'αρεσει ιδιως  που την σπαμε σε  ολους αυτους που εχουν συνηθειο τους το Σαββατοκυριακο να καβαλανε τα αμαξια τους μεσα στο μποτιλιαρισμα και ολη μερα σουρτα - φερτα μεσα στην Τσιμισκη για να διπλοπαρκαρουν και να κατσουν να ρουφαν το φραπογαλο σε μια απο τις χιλιαδες καφετεριες της φραπεδουπολης.

Ωραια θα περασουμε.

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

ΠΙΤ ΣΤΟΠ



Τελικα αυτο το πραγμα που γραφω,  ειναι η καθαρη αποδειξη ολοι εκει θα καταληξουμε - ξεμωραμενοι -  και οτι εχω γινει κανονικα  σαν τους γερους που σε καθε ευκαιρια λενε τις ιδιες και τις ιδιες ιστοριες  ξανα και ξανα προκαλωντας ΑΚΡΑΤΟ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ  στους ατυχους που τους ακουνε (η τελος παντων στους αναγνωστες - αν υπαρχουν αναγνωστες γι'αυτην την αηδια ).
Επ'ευκαιρια του χιλιοστου  - περιπου -  τραυματισμου μου απο τοτε που ειχα την φαεινη εμπνευση να αρχισω να τρεχω μαραθωνιο (γεματος υγεια και ευεξια εχω γινει)  , που με εβγαλε και παλι off στο πιο κρισιμο σημειο της προετοιμασιας , κοιταξα λιγο τι εγραφα περυσι τετοια εποχη και παλι τα ιδια ...απανωτοι τραυματισμοι, να με ποναει το ποδι στα   long run, προετοιμασια για Νυκτερινο  και αλλες τετοιες χαζομαρες αλλα μυαλο δεν βαζω και ποναει καργα το ποδι μου παλι και αντε ξανα απο την αρχη.
Πηγα και για φυσιοθεραπεια και βελονισμο και εκανα και μασαζ , απο το κανονικο οχι απο το  αλλο    και αρχισαν ολοι αυτοι οι δηθεν φιλοι μου να μουγκανιζουν και να κοροιδευουν παλι το πρωι οτι πηγα και εκανα μεν μασαζ αλλα απο το αλλο  , ασιχτιρ ... (ΔΙΟΤΙ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΚΥΡΙΟΙ!!)   Αλλα θα τους δειξω εγω .
Και οχι τιποτε αλλο,  αλλα φετος εχασα και λιγο  βαρος ,  οχι τοσο πολυ ωστε να αρχισει η γη να γερνει απο την αλλη πλευρα,  αλλα  παντως   μολις με ειδε ο φυσιοθεραπευτης ειχε αλλη γνωμη απο τη δικη μου και  αρχισε να λεει "κιλα εβαλες, να χασεις μερικα γι'αυτο τραυματιζεσαι "  απογοητευοντας με σαν τις χοντρες που βαζουν και το δευτερο ποδι πανω στη ζυγαρια και ανακαλυπτουν την σκληρη αληθεια. Βεβαια μια λυση ειναι να φοραω ριγε γιατι "κοβουν" με εχουν πει,  αλλα μαλλον δεν θα βοηθησει πολυ να φοραω ριγε μπλουζα στον μαραθωνιο.
Και δωστου μετα το ποδι , μου ζουλουσε την κλειδα ο χειροπρακτης (εχω και κει προβλημα εκτος απο το μυαλο, αλλα το μυαλο δεν μπορει να μου το ζουληξει κανεις - ευτυχως) και τωρα εκτος απο το ποδι μου με ποναει ΚΑΙ ο ωμος μου και ειμαι ολοκληρος απο την αριστερη μερια με ημιπαρεση σα να επαθα εγκεφαλικο (φτου μακρια) και νομιζω οτι γερνω και λιγο.  

Ετσι πανε ολα καλα και με βλεπω να χανω και αυτον τον μαραθωνιο της Αθηνας για τριτη συνεχη χρονια.