Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2019

ΨΟΦΟΚΡΥΟ

ΔΡΟΣΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ 


Να εισαι μεσα στο ζεστο παπλωμα και να ξυπνας χαραματα. Και να κανει ψοφο. Στο σπιτι και ακομη περισσοτερο εξω απο αυτο. Και να σηκωνεσαι μεσα στα μαυρα σκοταδια για να φορεσεις καλτσες , κολαν , φορμα μπλουζα  και ισοθερμικο και αλλη μπλουζα χειμερινη  και αντιανεμικο και μετα μπουφαν και γαντια και σκουφο. 
Και αυτα για να πας για τρεξιμο. Μαζοχισμος. Και να σ'αρεσει παρα το γεγονος οτι ολο στο "κωλοκρυο" εχει κολλησει η βελονα. Ομολογω οτι δεν μ'αρεσει οταν ξυπναω,  αλλα μ'αρεσει μετα οταν γυρναω σπιτι. 
Και αντε φτανεις στο σταδιο χαραματα , κανε υπερπροσπαθεια να βγαλεις το μπουφαν , να ξεκινησεις το ρολοϊ, να βαλεις μουσικη  , να βρεις τα αλλα φαντασματα που τρεχουν στα σκοταδια και να πιανεις τις κουβεντες και να κρυωνεις . Τελεια θα λεγα. Για δεσιμο θα πει καποιος φυσιολογικος. 
Ειναι αυτη η περιοδος που καθομαι και την τρωω και δεν λεω τιποτε.  Τα τελευταια χρονια δεν ετρεξα μαραθωνιο την ανοιξη, φετος ειπα να κανω προετοιμασια να τρεξω τον επετειακο μου μαραθωνιο , τον δεκατο απο το 2012, παντα βρισκω κατι να εχω κινητρο να τρεχω . 
Αλλα φετος κανει κρυο , εριξε και τα χιονια χαμος εγινε . Πηγαμε με τον ψηλο για λονγκ ραν 24αρι στο βουνο , λαλησαμε . Κρυο και αερας και μετα να βρεχει κιολας και να εχει παγους κατω και οπου δεν ειχε παγους, ειχε λασπες   (υπεροχα πραγματικα). 
ΒΓΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΨΗΛΟ ΝΑ ΒΓΑΖΕΙ ΦΩΤΟ

Μου θυμισε λιγο Χορτιατη τις πρωτες χρονιες που ετρεξα,  καθομουν (δηλαδη τρεχοντας εννοω καταλαβαινεις...)  και σκεφτομουν πως τα καναμε αυτα τα πραγματα  και ακομη χειροτερα πως συνεχιζουμε τωρα  - που ξερουμε - να τα κανουμε (αυτα την ωρα που εβρεχε δυνατα) . Και πηγαμε με τον ψηλο , ξεκινησαμε απο Τουμπα, ανεβηκαμε Πυροσβεστικη, τρεξαμε μεχρι Εξοχη γυρισαμε , ξαναφυγαμε μεχρι Πανοραμα , ξαναγυρισαμε  και ειμασταν και ευχαριστημενοι που καναμε 24 χιλομετρα και τερματισαμε απο πανω μεχρι κατω στη λασπη . Κι οχι μονο ευχαριστημενοι ο αλλος δεν κρατιεται ποτε θα ξαναπαμε καλα που μαλακωσε λιγο ο καιρος και δεν κανει κρυο. 
Θελαμε να παμε και γυρω απο την εξοχη αλλα το πραγμα εχει γινει απαγορευτικο με τα σκυλια που κυκλοφορουν απο κει , ειναι αδυνατον να πας πεζος απο την παρυφη της Εξοχης προς τον Χορτιατη ,  ενταξει τα αγαπω τα σκυλια αλλα δεν μ'αρεσει οταν ορμαν να δαγκωσουν και εχουν ενα κατιτις αυτα με τους δρομεις , τους φαινονται ιδιαιτερως νοστιμοι με αυτη την εσανς ιδρωτα , καλα απορω εκει πανω τους κατοικους  δεν τους νοιαζει , αντε εμεις εχουμε φαει τα ψωμια μας , αν αρπαξουν κανα παιδακι τι θα γινει ;
Βεβαια τη σημερον ημερα η νεολαια... (να το,  γερασα αρχισα να λεω τετοια, σε λιγο θα πηγαινω στο σουπερ μαρκετ και θα φωναζω "βαλτε ακομη ενα ταμειο !! " , αυτο με το ταμειο ποτε δεν το καταλαβα το φωναζουν κατι συνταξιουχοι που ετσι κι αλλιως δεν βιαζονται , αφου μετα δεν εχουν δουλεια.) .
Ας αφησουμε τη νεολαια λοιπον και ας παμε στη δικη μας γρεολαια, που ετσι κι αλλιως τα εχω ξαναπει , το τρεξιμο ειναι το σπορ της μεσης ηλικιας , επειδη κανεις δεν μας παιζει μπαλλα και μπασκετ - ασε που θα μας φυγει καμια μεση -  ξεχυθηκαμε στα βουνα και στα λαγκαδια, σαν σιτεμενες νεραιδες με κολαν αυταπατωμενοι οτι μπορουμε να κανουμε επιδοσεις τρομαρα μας - ναταλεμεκιαυτα.  
Φυσικα ξεκινησα καινουρια προγραμματαρα (απο το ιντερνετ αυτα) με στοχο τον αγωνα της Πελλας , κολλησε απο διπλα και ο ψηλος γιατρος , που ετσι κι αλλιως θα κανει χρονο καλυτερο απο μενα αλλα θελει να ακολουθησει το προγραμμα της ντροπης του δρομικου κινηματος της Θεσσαλονικης . Και ειναι δυσκολο φετος , θελω να πω οτι καταλαβαινω οτι τα χρονια περνανε ακομη και για μενα αλλα κανω οτι δεν καταλαβαινω , παντως αν εγω βγαλω προγραμμα με πεντε προπονησεις τη βδομαδα να με φτυσεις, αλλα τελος παντων κανω την προσπαθεια μου.   
ΧΙΟΝΙΑ ΠΑΓΟΙ ΚΡΥΟ ΠΕΙΝΑ ΔΙΨΑ - ΧΑΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ