ΜΑΖΟΧΙΣΜΟΣ - ΠΑΛΙ

Γιατι περι αυτου προκειται . Περι αυτομαστιγωματος. 

Μετα απο 750 χιλιομετρα προπονησης εφτασε η ωρα.

Δυο ημερες απεμειναν για την ετησια μαζοχιστικη μας αποχαλινωση , το τρεξιμο της αχαρης - αλλα ιστορικης βεβαιως - βεβαιως - διαδρομης Πελλας Θεσσαλονικης.

Στην οποια δεν ειχα καμια ορεξη να τρεξω αλλα αφου εχασα την Αθηνα τον Νοεμβριο και δεν πηγα πουθενα εξω, τι να κανω? (Να πας για καφε ρε μαλακα , να τι να κανεις) 

Προσβλεποντας ετσι με αγωνια στο accuweather προς ενδειξη της αλλαγης των κλιματικων προβλεψεων και προς  αποφυγη του υπερτετραωρου ντους αισιοδοξω οτι φετος:

Δεν θα κανω παλι 4 ωρες 58 λεπτα οπως και τις δυο προηγουμενες φορες αλλα κατι καλυτερο. Δεν θα κερδισει βεβαια ο παγκοσμιος αθλητισμος τιποτα ουτε θα ξαναγραφτουν τα αρχεια των ρεκορ του στιβου, αλλα για μενα κατι λεει.

Οτι δεν θα λιωσω στη ζεστη αλλα θα κανει και λιγη δροσια και κατα προτιμηση εκει μετα τις 12 να μην νιωθω σαν τον Λωρενς της Αραβιας

Οτι θα τρεξω με τη μοσχομυριστη  ξανθουλα με το μπλε κολαν , η τελος παντων με οποιαδηποτε μη τριχωτη και αρσενικη ορεσιβια δρομεα - αρκουδα  που θα μυριζει ιδρωτα σε συνδυασμο με θερμαντικη.

Οτι θα τερματισω τελος παντων χωρις να χρειαστει να περπατησω γιατι ποσα χιλιομετρα πια να τρεξω για να φτασω σε καλη κατασταση?

Οτι θα σκασουν απο τη ζηλια τους ολοι αυτοι οι συνδρομεις που δεν θα ερθουν μαζι μου για τριτη φορα.

Οτι δεν θα παθουν παλι τιποτα τα ποδια για να μπορω να ξανατρεξω συντομα.

Οτι θα το ευχαριστηθω και παλι. 

Ραντεβου στον Λευκο Πυργο.