Αλοννησος 2013

Μετα απο ενα δυσκολο καλοκαιρι εφτασε και η ωρα να αποχαιρετησω τα συνηθισμενα και να ξαναπαω Αλοννησο για καποιες διακοπες...
Οι οποιες θα συνδυαστουν οπωσδηποτε με αρκετο τρεξιμο , το οποιο πρεπει να βολεψω αναμεσα σε μπανια, βολτες, ψαρεματα και ταβερνες...
Διοτι εχω πεισει τον εαυτο μου οτι αυτο το τρεξιμο που κανω τωρα (πιο αργο απο λεωφορειο στη Βενιζελου) ειναι η αρχη της προπονησης για τον κλασσικο μαραθωνιο.
Εν πασει περιπτωσει ξεκινησε το προγραμμα , χωρις στοχους χρονου και τετοια παλαβα μια και αισιοδοξω απλως να το τελειωσω χωρις τραυματισμους και απλως να τερματισω τον Νοεμβριο στο Παναθηναικο σταδιο.
Γιατι εχω καταφερει με το προγραμμα των under 4 hrs να κανω περιπου 5 ...σε δυο συνεχομενες διοργανωσεις μαλιστα...
Αν βαλουμε το γεγονος οτι εχω τραυματιστει 5-6 φορες ηδη (ας οψεται η τρελλα μου να παω Ξηρολιβαδο και Ζαγορι - που δεν πηγα στο τελευταιο) και οτι μετα τον Αλεξανδρειο , παροτι ετρεχα καμια 30 χλμ την εβδομαδα εβαλα και 3 κιλα...
Νομιζω οτι θα ηταν ουτοπικο να καταφερω κατι αλλο  στην Αθηνα περαν του να τερματισω.  
Τελος παντων η ουσια ειναι να περασω καλα , να μπορεσω να συνδυασω τα τρεξιματα μου με τις διακοπες και να γυρισω ετοιμος για τα υπολοιπα...

ΞΗΡΟΛΙΒΑΔΟ GRILL

Σε μια θαυμασια μερα , ξεκινησαμε και πηγαμε οι τρεις μας στο Ξηρολιβαδο (σαν σχολικη εκθεση μοιαζει ...)

Στη θερινη εκδοση λοιπον του ωραιου αυτου αγωνα πηγα με μισο ποδι , τον ετρεξα οσο μπορουσα (περιπου τα 10 απο τα 14 χλμ)  παρεα με τον Μαρκο που παραφυλαγε μην χαθω σε κανα δασος.

Παροτι πονουσα ευχαριστηθηκα τον αγωνα (κατι μου θυμιζει αυτο... «ποναω αλλα μ’αρεσει»...κατι μου θυμιζει , τελος παντων) καθως η διαδρομη ειναι μαγικη , το δασος απιθανο.

Κατ’αρχην να πω οτι ολη σχεδον η διαδρομη ηταν μεσα στο δασος, σε μονοπατι , το οποιο ηταν πολυ μαλακο. Περα απο τη σκια, το υψομετρο και το μικροκλιμα της περιοχης εριξαν την θερμοκρασια με αποτελεσμα να μην ζεσταθουμε καθολου.

Πολυ μεγαλη η συμμετοχη, με καλους χρονους γενικως.

Εγω τερματισα με ενα ποδι και αποφασισα να το κοψω για κανα μηνα γιατι κλασσικο δεν βλεπω.

Μεγαλη η συμμετοχη του κοσμου με οικογενειες με ποδηλατα , με κλαρινα , με τυμπανα , με καβαλαρηδες να πηγαινουν περα δωθε , φοβερο κλιμα.

Ειχε προηγηθει και κατασκηνωση στο πανεμορφο αυτο χωριο ...

Μετα ακολουθησε (παρα το οτι ηταν - δεν ηταν 11 το πρωι) ψησταρια με πλουσια εδεσματα που λεν και στις ταβερνες   

Θα ξαναπαω , ειτε χειμωνα ειτε καλοκαιρι γιατι αξιζει πολυ η προσπαθεια του Αντωνη Κουκουτεγου και των ανθρωπων απο το Δημο Βεροιας , ο αγωνας ειναι παρα πολυ ευχαριστος, ειναι  αρκετα ευκολος και  ειναι και κοντα στη Θεσσαλονικη 

Nα και μερικες φωτο απο τη διαδρομη

ΤΟΝ ΔΙΑ ΜΟΥ ΜΕΣΑ

Mετα από αποθεραπεία εβδομάδων και ημερών και ξανα εβδομάδων πηγα για ενα καλουτσικο τρεξιμο , μονος μου στο βουνο , στις γεφυρες, λιγο μετα τους πυλωνες 12,5 χιλιομετρακια ολα μαζι ....Μια χαρα...απο τις καλυτερες μερες το περασμενο Σαββατο εβρεξε λιγο , ισα ισα να ειναι πιο δροσερη η διαδρομη που ήταν ετσι κι αλλιως ευχαριστη, 7 η ωρα το πρωι με πολυ συννεφια. Φυσικα παλι με πονεσε το ποδι μου λιγο πιο πανω απο τον Αχιλλειο , παλι ετρεξα παρα τον πονο με αποτελεσμα τις επομενες μερες να μην μπορω να περπατησω καν ...Η επιστημονικη μου απαντηση σε ολο αυτο το μαζοχιστικο πραγμα ειναι οτι γαμιεται ο Διας, αλλη εξηγηση δεν μπορω να δωσω.

Και εχουμε και Ξηρολιβαδο την Κυριακη και θελω τις επομενες μερες  να ξεκινησω προετοιμασια (μεγαλο μερος της οποίας θα γινει στην θρυλικη Αλοννησο hurray - hurray ) για τον Κλασσικο της Αθηνας