Γενικως το 2016 ηταν παλιοχρονια και δεν
στενοχωριεμαι που τελειωνει , θα μου πεις και να στενοχωριομουν δεν θα τελειωνε
? Δρομικα παντως ηταν καλο , για μενα
τουλαχιστον, στη διαρκεια του καταφερα να τρεξω δυο μαραθωνιους, εναν γρηγορο
ημι , δυο - τρεις καλους στο
βουνο , να καταρριψω καποια απο τα
ατομικα μου ρεκορ (κανενα παγκοσμιο ρεκορ ομως, εστω και βαλκανικο ) , να τρεξω σε καποιους καινουριους
αγωνες και να ξανατρεξω πολλους παλιους,
ενω εγραψα πιο πολλα χιλιομετρα απο καθε αλλη φορα (δεν γραφω ποσα για να μη γελαει ο κοσμος,
αλλα ενταξει , τοσα μπορω, τοσα κανω αν και δε με νοιαζει τι λενε οι αλλοι , αμα λαχει
παω και σε αγωνα και δεν τρεχω καθολου , θα καθομαι κατω στο δρομο να μαθουν
αυτοι) .
Δεδομενου
του γεγονοτος οτι δεν ειχα και πολυ δουλεια λογω απεργιων, ειχα ολη την
ευχερεια να πηγαινω να τρεχω οποτε μου την καρφωνε, μονος μου ή μαζι με τους αλλους , τοσο στο σταδιο , οσο
και στο βουνο . Τι να την κανεις την δουλεια αλλωστε αμα εχεις χρονο για
τρεξιμο ? (κλασσικη περιπτωση βλαβης)
Ιανουαριο και Φεβρουαριο ξυνομουν
, δεν εκανα και τιποτε σπουδαιο , (ουτε και τους αλλους μηνες δηλαδη τωρα που
το σκεφτομαι). Κυριως χαζολογουσα με τους αλλους και ετρεχα ασκοπως απο δω κι απο κει μαζευοντας
χιλιομετρα.
Μετα
τον Μαρτιο πηγα στον Χορτιατη με
λαχταρα οτι θα βουτηχτω και παλι στη λασπη και την αμαρτια, αντι γι'αυτο βρηκα ξηρασια του κερατα ,
λιακαδα και ζεστη (μπλιαχ δηλαδη) που απλως βοηθησαν να κανω εναν καλυτερο χρονο απο τις αλλες φορες. Παντως ασχημα δεν περασα.
Απριλιο εκανα και παλι τη βλακεια να τρεξω τον Μαραθωνιο της Πελλας γιατι
δεν ειχα τιποτε καλυτερο να κανω , 4η φορα τον ετρεξα , ουτε καλο χρονο εκανα ,
παλι καλα καναμε και λιγο χαβαλε. Φυσικα το "βλακεια" ισχυει
μονο για μενα , που τον βαρεθηκα , καλα
κανει ο κοσμος και τον τρεχει , 'νταξει
αγωνας της πολης μας ειναι , να τον στηριξουμε.
Μαϊο ασχοληθηκα στα σοβαρα με το βουνισιο τρεξιμο , πηγα και ξαναπηγα
Γιαννουλα που ειναι (γι'αυτους που δεν ξερουν) - εκτος απο καθαρος μαζοχισμος -
σιγουρη συνταγη για ενδυναμωση στις
ανηφορες . Φαινεται κι απ'αυτους που πετυχαινω εκει καποια πρωϊνα, κανεις δεν ειναι πολυ στα καλα του . Στα
μειον οτι αμα πας νωρις κινδυνευεις να πας απο αγριογουρουνο , ειναι περασια
τους . Ξεκιναν πρωι τα αγριογουρουνακια απο Ρετζικι μαζι με τη μαμα τους χαρουμενα-χαρουμενα
και τους χαλαμε εμεις την ησυχια τους
την ωρα που περνανε απο τη μια πλευρα του δασικου στην αλλη... Παντως μεχρι στιγμης δεν ακουσα να την
πεφτουν σε κανεναν, εχει δωσει οδηγιες ο Μπαμπης φαινεται.
Αποκορυφωμα
φυσικα του Μαϊου ηταν η συμμετοχη μου στον αγωνα του Μετσοβου
, καθε αγωνας βουνου μου αρεσει , πρεπει να πω οτι το βλεπω καθαρα
υποκειμενικα το θεμα. Πηγαμε εκει με μια παρεα εξισου χαζων με μενα , περασαμε
υπεροχα , δεν μπορω να πω οτι ημουν πολυ
γρηγορος, μαλλον σερνομουν, αλλα ευχαριστηθηκα πολύ κι εγω και η παρεα, πλην
Μαρκου που πρεπει να μετανοιωσε την ωρα και τη στιγμη που δηλωσε συμμετοχη στο
42αρι.
Ιουνιος - Ιουλιος ηταν μηνες διακοπων ,
περισυλλογης αλλα και ανηλεους τρεξιματος,
καναμε ομαδικως το Ξηρολιβαδο μας, οπως καθε χρονο , ηταν παλι εξαιρετικα
, τα εχουμε πει αλλωστε , εγιναν μεγαλες επιδοσεις τοσο στον αγωνα, οσο και στο
μπαρμπεκιου , ειμαστε γεννημενοι πρωταθλητες (κυριως στο μπαρμπεκιου αλλα
ενταξει ειμαστε πολυαθλητικοι τυποι , κανουμε και ειδικο τριαθλο -
τρεξιμο/μπυρες/παϊδακια ) .
Τον
ιδιο μηνα πηγα και εκανα και προπονηση
στον Ολυμπο μονος μου γιατι ολα τα αλλα τα γαϊδουρια οταν πανε δεν μου λενε
(φταιει ισως το οτι ειμαι γρουσουζης , αντιπαθητικος και μονοχνωτος και δεν μου
κανει κανεις παρεα) , ηταν ολα τα λεφτα ,
εκει θελω να καταληξω μια μερα να τρεχω μονο Ολυμπο , αλλα με κραταν πισω η τεμπελια μου και οι υποχρεωσεις .
Αυγουστο - Σεπτεμβριο ειχαμε
διακοπες με τρεξιμο στην Αλοννησο και αλλου , Οκτωβριο
κατεριψα επιτελους το ρεκορ μου στον Νυκτερινο Ημιμαραθωνιο της πολης , συμμετειχα πρωτη φορα στον
Συζαθλο πηγαινοντας καλα ακομη και για τα δικα μου δεδομενα και γεματος αυτοπεποιθηση προετοιμαστηκα για
την Αθηνα τον Νοεμβριο οπου: Εκανα
το PB μου με συνθηκες κλασσικου μαραθωνιου, εσπασα ρεκορ φωτογραφιων στη διαδρομη ,
επιασα κουβεντα με καθε χαζο που πετυχα , σαλιαρισα με ολες τις ξανθιες που
προσπερασα (ντοπιες και αλλοδαπες, τις εντοπιζα απο πισω και τους πετουσα διαφορες καμακερες σαχλες επιπεδου
βιντεοκασετας - μηπως θα με ξαναδουν στη ζωη τους? ) , περασα υπεροχα με λιγα
λογια.
Φυσικα προσπερασα ακομη μια φορα τον τυπο με τη γκλιτσα , καποια μερα θα με
καταλαβει ποιος ειμαι και θα με ρωτησει τι προβλημα εχω μαζι του , κανενα θα
του πω εγω , θα με βρισει αυτος (δικαιως) , θα απαντησω εγω (με θρασος) , θα πηγαινει ο διαλογος στο κειμενο αυτο σαν το ανεκδοτο με τον τυπο
που πηγε να ζητησει τον γρυλο βραδιατικα ...
Τον Δεκεμβριο
τιποτε...με πονουσε (και εξακολουθει να με ποναει) το ποδι οπως καθε
Χριστουγεννα (γι'αυτο μου την σπανε τα Χριστουγεννα γιατι με ποναει το ποδι,
οχι γιατι ειμαι αναποδος) και εχασα και τον Φιλιππειο και τον γυρο Πυλαιας...
Του χρονου παλι...
 |
| Μαραθωνας λεμε |
