ΟΔΗΓΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΩΝ ΓΙΑ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ

 

Χορτιατης

Να μαζευτουμε . Να συνεννοηθουμε καλα καλα . Να πάμε στον Χορτιάτη γιατι ειδα στα «σοσιαλ» τον Σηφη και τους αλλους να πηγαινουν και να ξαναπηγαινουν και ζηλεψα. 

Και πηγαμε . Και  χαθήκαμε. Ενώ το ηξερα. Στον Χορτιατη παντα χανομαι και αυτος είναι ο μοναδικος λογος που δεν παω μονος μου (αντε και τα σκυλια )   γιατι χανομαι μεσα σε λιγα λεπτα. 

Εβαλα βεβαια και τον ψηλο γιατρο μπροστα και με παρεσυρε, αλλα ακομη κι ετσι ευχαριστηθηκαμε πολύ  , πηραμε ένα μονοπατι που δεν ειχε ξαναπερπατησει ανθρωπος , αποδειξη ότι δεν ειχε καθολου αποτυπωματα παπουτσιων, βγηκαμε στο δρομο για Περιστερα , πηγαμε, ηρθαμε, ανεβηκαμε, ξανακατεβηκαμε, τελικα καναμε τα χιλομετρα μας. Μαγεια φυσικα ο Φθινοπωρινος αλλα ξερός – καταξερος Χορτιατης, αποδειξη οι πολλες φωτο που βγαλαμε,  από ρυθμο και τρεξιμο γενικως λιγα πραματα αλλα ας οψονται κατι θεορατες ανηφορες και το γεγονος ότι θελαμε να αποφυγουμε τους πολλους κυνηγους που ακουγαμε πολύ κοντα μας και επρεπε να προσεχουμε.  

Τωρα όμως που εκλεισε και το σταδιο και επικειται να ξανακλεισει με το λοκνταουν (μια λεξη) ξανα Σειχ Σου. Αυτές είναι οι διαδρομες που μας αρεσουν (πληθυντικος μεγαλοπρεπειας) με αξιολογηση μαλιστα. 

Ξεκιναμε από Δυτικα προς τα ανατολικα:

1.    ΠΟΡΣΕΛΑΝΑ: Ηταν μαγαζι πωλησης πλακακιων νιπτηρων και μπιντεδων. Τωρα αποτελει αφετηρια μαρτυριου γιατι ξεκιναει με ατελειωτη ανηφορα και συνεχιζει με στριφογυριστο μακαρονοειδη δρομο που βλεπει παντα προς το Ρετζικι. Αν θες ξεκινας από το μονοπατι που είναι απεναντι από το σπιτι του φιλου μου του Γιαννη αλλα αν δεν ξερεις τον Γιαννη δεν ξερεις και το σπιτι του οποτε δωρον αδωρον. Καπου πιο μεσα από τη Γιουρομπανκ παντως. Μπορεις να το κανεις οσα χιλομετρα θελεις καθως υπαρχουν πολλοι καθετοι δρομοι και αντιπυρικες   Γενικα δεν είναι δυσκολος δρομος μπορεις αν φθασεις ψηλα να περασεις κοντα από το Φιλιππειο και να κατευθυνθεις προς το εσωτερικο Σειχ Σου , Γιαννουλα κλπ . Αποτελει μερος του Συζαθλου. Προσοχη εχει σκυλοκαταφυγιο λιγο πιο κατω από το Φιλιππειο με όχι λιγοτερα από τριαντα σκυλια που αγαπανε πολύ την περιοχη τους.

2.    ΚΕΡΑΥΝΟΣ: Ισως η πιο ωραια διαδρομη , αν βεβαιως γλυτωσεις από τα σκυλια που στρατοπεδευουν στον Αγιο Βασιλειο. Καποιοι που ξεφυγαν από τα δοντια τους λενε ότι περασαν παρα πολύ ωραιες στιγμες (τρομου). Εκκινηση λιγο πιο πανω από το γηπεδο του Κεραυνου με μονοπατι που περναει διπλα σε μελλισια για να νιωσεις από πρωτο χερι την Ανοιξη ειδικα την ωρα που βγαινουν οι μελσσες από τα κουτια.Ολη η διαδρομη είναι υπεροχη με φιδογυριστο μονοπατι κυριως μεσα στα δεντρα οποτε ενδεικνυται για καλοκαιρι. Περναει από διασταυρωση Αγιου Βασιλειου (εκει που είναι τα σκυλια δλδ, αλλα δεν ορμανε συνηθως θα εχουν φαει κανα δυο περαστικους οποτε είναι χορτατα) και διασχιζει από παλαια διαμορφωμενο τοπο αναψυχης που εχει ρημαξει και φθανει πηγη συνταξιουχων (νερο επιτελους) . Συνεχιζει μεσα από το πιο ωραιο μονοπατι του δασους αναμεσα σε δεντρα , (δυο τμηματα) ακολουθει μονοπατι με παλια σκαλακια, δασικο δρομο (παλια διαδρομη Αεθλου)  και περνοντας διπλα από λιμνουλα (δε φαινεται εχει πολλα καλαμια ακους μονο τα βατραχια – εκει καποτε βγηκε μπροστα μου ενας γαιδαρος , ασχετο αλλα ηθελα να το μοιραστω) συνεχιζει προς εγκατελειμενο χωραφι και Γιαννουλα. Και μετα πισω . Συνολο 10 - 10,5 χιλιομετρα.

3.    ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ : Είναι ο δασικος δρομος που οδηγει στην Εξοχη μετα από 10 χλμ περιπου , Συνολο 20χ  πανε ελα δεν εχει κανα τρομερο ενδιαφερον αλλα είναι πολύ βολικος για μια καλη προπονηση. Εχει όμως παραλλαγες:  Στο 1^ο χλμ και την πρωτη γεφυρα (1^η γεφυρα 1χλ, 2^η  γεφυρα 2,3 χλμ, 3^η  γεφυρα 5,5 χλμ, Πυλωνες 6χλμ, τελος ανηφορας 8 χλμ, ασφαλτος Εξοχης 10,2 χλμ) στριβεις αριστερα σε μονοπατι που ξεκιναει από το πλαι της γεφυρας και ανεβαινει - πιο ανηφορικα δε γινεται - προς Αγιο Βασιλειο οπου όπως ειπαμε σε τρωνε τα σκυλια και γινεσαι ειδηση. Εχει όμως (κι άλλη) παραλλαγη και ακολουθεις μονοπατι 300 περιπου μετρα από τη γεφυρα που οδηγει ακομη πιο ανηφορικα σε χωματοδρομο και αντιπυρικες που βγαζουν προς την πλευρα του Κεραυνου . Συνολικα 4 χλμ και αλλα τοσα να γυρισεις κανεις ανηφορα για μια ζωη , δεν τρεχεται αυτό το πραμα λεμε.  

4.    ΠΕΡΑΙΒΟΥ: Αν επθυμησατε να δειτε τον παλιο σας καθηγητη που είναι συνταξιουχος και δεν εχει τι να κανει και το εριξε στο περπατημα εκει θα πατε. Ξεκιναει απο τηνΤουμπα στη γεφυρα του Περιφερειακου. Καταληγει μετα από 11,5 χλμ περιπου ανηφορα στον δρομο που ενωνει Πανοραμα Χορτιατη (ο πρωτος δρομος που κλεινει στην Νοτιανατολικη Ευρωπη μολις πεσει χιονι). Στα θετικα ότι εχει και νερο στο Καραβι (7,5 χλμ). Αν θες παιρνεις ευδιακριτο δρομο στα δεξια που οδηγει σε Γυναικειο Μοναστηρι οπου αν εισαι τυχερος θα σε κερασουν και λουκουμι αλλα τιποτε περισσοτερο . 1^η Παραλλαγη: Στο τριτο χιλιομετρο αριστερα βρισκεται δασικος δρομος που συνδεει με το δρομο της Πυροσβεστικης και επειδη δεν εχεις χορτασει ακομη ανηφορα πας ακομη πιο ανηφορικα (1.100 μετρα) και συνεχιζεις προς το ογδοο χιλιομετρο προς Εξοχη. Ακολουθει κατηφορα στριβεις δεξια (πολύ ευδιακριτη στροφη) στα 100 μετρα ή ξανακοβεις δεξια και  ακολουθεις μαγευτικο φαραγγι που καταληγει στο Καραβι . Εκει εχω κανει τις πιο θεαματικες πτωσεις μου κριμα που δεν ηταν κανεις να τα δει και να τις τραγουδησει στο μελλον. Από εκει ειτε επιστρεφεις (συνολο 17 χλμ) ειτε αμα εχεις τρελλα κεφια πας μεχρι το δρομο του Πανοραματος και γυρνας παλι σπιτι σου κλαιγοντας. Μπορεις όμως αντι για το φαραγγι να παρεις τη συνεχεια του δασικου δρομου , βολευει για ταχυτητα στην κατηφορα , κάνεις κανα χιλιομετρο παραπανω και μετα διαλεγεις τη συνεχεια όπως και παραπανω. 2^η Παραλλαγη: Στο τριτο χιλιομετρο στριβεις δεξια αυτή τη φορα και ακολουθεις τον δρομο του Αγωνα του ΣΔΥΘ . 

Συναντας μονοπατι αριστερα στο 6,5^ο χιλιομετρο το ακολουθεις μεχρι να σου βγει οση ψυχη σου εχει απομεινει βγαινοντας περιπου στο καραβι και επιστρφεις στην Γεφυρα Περαιβου. Αν δεν θες να παρεις το μονοπατι συνεχιζεις και στο δεκατο χιλιομετρο βρισκεις πηγη την οποια αν βρεις να βγαζει νερο καλο είναι να παιξεις και κανα τζοκερ. Αν συνεχισεις μπορει και να βρεθεις στο Μοναστηρι μπορει και όχι . Υπαρχουν όμως και δασικοι που σε βγαζουν στον από πανω δρομο συμπληρωνοντας 20+ χιλιομετρα για πλακα . 

5.    Μπονους : εάν φτασει κανεις στον τελος   της Περαιβου και στην ασφαλτο Πανοραμα Χορτιατη και παρει το δρομο της επιστροφης στα μολις διακοσια μετρα η και λιγοτερο στα δεξια όπως επιστρεφει υπαρχει μονοπατι που οδηγει σε τοπους χολερους και σε τοπους αναπαυσεως αλλα χωρις το downside του θανατου , μονοπατι που καταληγει καποια στιγμη πανω από το Νοσοκομειο  Παπανικολαου. Αξιζει .  

 

ΔΙΑΚΟΠΟΤΡΕΞΙΜΟ

Τι να πεις γι’αυτο το καλοκαιρι...

Τρεξαμε σα τρελλοι μεσα στη καραντινα ολο το προηγουμενο διαστημα , βγηκαμε από τη καραντινα και αρχισαμε τα σχεδια αλλλα δεεεεεεεεν μας βλεπω. 

Δηλωσα συμμετοχη φυσικα στην Αθηνα παροτι μαλλον θα κλαψω τα λεφτα μου , πιο πολύ για να ξεκινησω μια προετοιμασια γραφτηκα, να εχω κατι να κανω.

Εννοειται ότι διαπιστωσα πως τωρα που ξεκινησα την «προετοιμασια» τρεχω λιγοτερο από πριν , τι καλο θα βγει δεν ξερω.

Πηγαμε επιτλεους και αυτή την εκδρομη στον Ολυμπο τις προάλλες ,  αλλα και παλι δε μας βγηκε όπως την περιμεναμε , δεν καναμε τη διαδρομη που θελαμε , αλλα και παλι καλα ητανε , αν κρινω από τα κεφια των αλλων στο γυραδικο του Λιτοχωρου , μαλλον για τα κοψιδια ερχονται και για τις μπυρες, που να δει κανεις χαϊρι με αυτους τους τυπους. Την άλλη φορα θα παω μονος μου η με τον Μακη που είναι αθλητης αφοσιωμενος όχι ρεμαλι να κανουμε πραματα και θαματα.

Πηγα και Αλοννησο ακομη εκει ειμαι (δε θα ειμαι για παντα) , εκανα ωραια τρεξιματα εχει θεα , εχει θαλασσα εχει κυριως πολύ ανηφορα , τα εχω ξαναγραψει αυτά . Μ αρεσει να τρεχω στο νησι , είναι πολύ δυσκολο το τρεξιμο , είναι και κατακαλοκαιρο , αλλα εχεις την αισθηση ότι κανεις καλη προπονηση . Ετσι κι εγω εκανα τα χιλιομετρα μου και στο τελευταιο λονγκ κατεβηκα στην ασφαλτο από το ορεινο κομματι , καμαρωτος καμαρωτος , περνουσαν και κατι τουριστριες με τα μηχανακια,προσπαθουσα  να μη δειχνω κα κουρασμενος αλλα πολύ αθλητικος και γενναιος , οποτε σκονταψα στην ασφαλτο και παρτον κατω – ότι παθαινω δηλαδη ολη την ωρα . 

Θα χάσω τα προκριματικά του CL

Και η ξεφτιλα ηταν ότι παροτι δεν χτυπησα και σπουδαια πρεπει να εδωσα την εντυπωση ότι τουλαχιστον κομματιαστηκα και σταματησαν ολοι και με ρωτουσαν με αγωνια αν θα ζησω ή κατι τετοιο στα Ιταλικα, δεν τους αφησα να με βοηθησουν , εκανα τον ανικητο , ασε μη κολλησουμε κανα κορωνοιο και παμε ακλαφτοι και μας γραφει και κανα σαιτ «πεθανε ο αγαπητος μας ταδε από ιο τον κολλησε ενώ ετρεχε»  και να διαβαζουν διαφοροι και να κουναν το κεφαλι σκεφτομενοι «τι τα ηθελε τα τρεξιματα μεγαλος ανθρωπος, δεν προσεχε…» ΚΑΝΟΝΙΣΤΕ ΝΑ ΛΕΤΕ ΤΕΤΟΙΑ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΜΟΥ θα σηκωθω από την κασα…

Να εχουμε και τον Μπαμπη να μας δουλευει απο την αλλη μερια του Αιγαιου... Και πηγα και στο εδώ το σταδιο (ας πουμε σταδιο - ημισταδιο καλυτερα) να κανω ταχυτητες ένα απογευμα , μοναδικο σταδιο αυτό, εχει ταρταν μονο από τη μια μερια (μιαμιση ευθεια – 150 μετρα) ηταν και κλειδωμενο, αλλα και καγκελα ειχε από τη μια μερια μονο , πας διπλα από τους θαμνους και μπαινεις κυριος μεσα. 

Εχει και η Αλοννησος ταρταν κυριοι , μονο στη Θεσσαλονικη  είναι το αβατο των αβατων το βοηθητικο του Καυτανζογλειου, μπαινεις μεσα μονο αν εχεις κανει δυο παγκοσμια ρεκορ την τελευταια τριετια . Σε ολες τις άλλες πολεις και χωρια τα σταδια είναι ανοικτα για τον κοσμο  , εδώ ή θα εχει καραντινα ή θα εχει εξετασεις ή θα εχει σκατα στα μουτρα τους, καποιους βολευει αυτό το πραγμα , ασταδιαλα συγχυστηκα παλι …

Ρομαντικο

COVID FREE ΣΤΑ ΚΟΥΦΑΛΙΑ

Άντε ανέβα εκει πάνω

Μεσα στη βαρεμαρα των προπονησεων μας με τα ιδια και τα ιδια ,  βρηκαμε ευκαιρια να παμε μια βολτα στα  Κουφαλια του Νομου Θεσσαλονικης  να παρουμε μια γευση αγωνα , virtual αυτή τη φορα δηλαδη χωρις ανταγωνισμο και συνωστισμο ενεκα τα μετρα για την πανδημια. 

Η ιδεα μας φανηκε πολύ καλη – και ηταν τελικα -  διαλεγοντας να τρεξουμε στη διαδρομη των 9 χιλιομετρων trail τα οποια και αντιμετωπισαμε αφ’υψηλου φυσικα γιατι εμεις – με το μυαλο μας – ειμαστε εμπειροι δρομεις και κατι τετοια τα εχουμε για πρωινο. 

Σηκωθηκαμε αξημερωτα να παμε στα Κουφαλια για να αποφυγουμε τη ζεστη που μπουμπουνιζει τετοια εποχη αναρωτωμενοι  τι θα βρουμε 

Λοιπον. Καταρχην μας περιμενε συμπασα η διοργανωτρια αρχη , λαβαμε οδηγιες, βγαλαμε σελφυ για πιστοποιηση συμμετοχης και ξεκινησαμε με φορα να ανεβαινουμε την ανηφορα γνωριζοντας ότι για εμας αυτά είναι απλες οδοντοκρεμες και σιγα τα 9 χιλιομετρα λεγαμε. 

Μανία να τρέχουν

με πέρασε 

Για να μην πολυλογω ομως μας βγηκε η γλωσσα από τις πρωτες ανηφορες   καλα που ειχαμε και καλη παρεα κατά διαστηματα , είναι βεβαια λιγο περιεργο το συναισθημα ότι συμμετεχεις σε αγωνα που δεν είναι κανεις άλλος αλλα τελικα ηταν ωραια. 

Πολύ ομορφη διαδρομη, ξεκινας από τα γηπεδα τενις , ανηφοριζεις αρκετα   μπαινεις μεσα σε δασακι , περνας περιμετρικα το υψωμα πανω από τα Κουφαλια βλεπεις  και το μοναστηρι , ηταν πολύ ενδιαφερον  ολο αυτό διπλα στη Θεσσαλονικη (βαρια - βαρια 40 λεπτα αποσταση). 

Τερματισμος σε λιγο λιγοτερο από μια ωρα -  πριν αρχισει να ψηνει η ζεστη  , σελφι στον τερματισμο με τον χρονο στα ρολογια , δωρο μπλουζα και τσαντα (προεκυψε και τυροπιτα αλλα δεν το λεμε, πλως τη φαγαμε) , αψογα και COVID free. 

Αυτή είναι μια διαδρομη που αξιζει σιγουρα ακομη πολύ υπο κανονικες συνθηκες αγωνα με δραστηριοτητες και αγωνες για ολη την οικογενεια και για όλα τα γουστα , σε ένα   δραστηριο αθλητικα χωριο (τι χωριο μικρη πολη είναι τα Κουφαλια) με εγκαταστασεις που δεν εχουμε στη Θεσσαλονικη – να τα λεμε κι αυτά . 

Τα αποτελεσματα μας αναρτηθηκαν αμεσα  , μπηκαμε μεν στην πρωτη δεκαδα (για λιγες ωρες) αλλα  κι από την άλλη στον συγκεκριμενο αγωνα ειχαν τρεξει καμια 14 μεχρι το πρωι του Σαββατου , δεν το λες και θριαμβο. 

Οι αγωνες συνεχιζονται μεχρι τις 4-7-20 , οποιος θελει ας παει, δεν θα χασει   , είναι μια πρωτοτυπη διοργανωση , τρεχεις μονος σου, συμμετεχεις όμως μαζι με πολλους αλλους όταν τσεκαρεις το σαιτ. Και άμα  θες ξανατρεχεις για να κανείς καλύτερο χρόνο ή να κανεις άλλη απόσταση.

Τώρα που έχουμε στερητικο από αγώνες ήταν μια χαρα , θα παω όμως ξανά του χρόνου με τον κόσμο. Συστήνεται...

Από δω - όχι από κει

ΣΑ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙΣ ΣΕ ΑΓΩΝΑ

Γενικως ειμαι της αποψης ότι , ο,τι λες το λουζεσαι στο τελος.

Σκεφτηκα ότι αρχισα να βαριεμαι τους αγωνες και ότι καλη είναι και η προπονηση με τους φιλους η μονος και άλλες τετοιες ιδεες , σωστες κατά βαση αλλα… Παρε μια καραντινα να εχεις και πανε και οι αγωνες και τα μεταλλια και τα ταξιδια και σιγα μην παμε στην Αθηνα φετος για τον 6^ο συνεχομενο Μαραθωνιο… Και υποτιμουσα τους εδώ αγωνες (καλα τους ετρεξα και από 6-7 φορες…) 

Ετσι εχασα και την ευκαιρια να τρεξω τον τελευταιο αγωνα που εγινε φετος , αυτόν του Χορτιατη λογω τραυματισμου , παρε τωρα προπονησεις κατα μόνας να στρωσεις. 

Ασε που σκοτωσαμε ολοι μαζι τα ποδια μας στο πλακακι εξω από το Καυτανζογλειο , παλι καλα που είναι κοντα το βουνο , αλλα με αυτους που εχω μπλεξει ολο και πιο μικρα τρεξιματα κανουμε και πιο αργα και με πιο πολλες μπυρες στον τερματισμο.

Οποτε…

Να μια καλη ιδεα . Πολύ καλη θα ελεγα , από αυτές που μονο ανθρωποι καμμενοι με το τρεξιμο θα σκεφτοντουσαν (#ξερωτιλεωεγω)

Τετοια μ’αρεσουν…

Ναι , να τρεξουμε, όχι ολοι μαζι γιατι φοβομαστε τον ιό, (αποφευγουμε και τον συνωστισμο, τη μυρωδια της COUNTERPAIN και την ιδρωτιλα ετσι αλλα δε το λεμε)  να  τερματισουμε και να εχουμε και αποτελεσμα με χρονο κλπ και με συναγωνισμο για την καταταξη και με φωτογραφιες ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΑΓΩΝΑ! (θα ειναι σα να τρεχεις σε αγωνα αλλα χωρις αγωνα που λενε και οι γεροντες) 

Διοτι κυριοι , ο δρομεας τη σημερον ημερα τρεχει μεν για να ναι υγιης και να’ναι κοντα στη φυση κλπ κλπ,  αλλα κυριως τρεχει για να χρονομετρηθει ,  να δει τον χρονο του καπου , να περασει στην καταταξη καποιους (που ουτε καν τους ξερει) και να ευχαριστηθει με τους εικονικους θριαμβους του .

Αλλωστε περισσοτερο χρονο ξοδευουμε να ψαχνουμε αποτελεσματα (στο στυλ «κατσε να δω τι εκανε ο Ψηλος γιατρος- αχ μακαρι να βουλιαξε» και αλλα τετοια)  παρα σε προπονηση. 

Καλα στη δουλεια δε λεω,  οποτε εχω επισκεφθει φιλο στη δουλεια του,  το κομπιουτερ στο running news είναι η σε κατι παρομοιο ή ψαχνει φθηνα αεροπορικα να παει να τρεξει σε έναν σουπερ αγωνα στον Καυκασο... 

Η ιδεα του KOUFALIA HILL RUN - Koufalia Virtual Hill Run Challenge για την ακριβεια ( δειτεwww.koufaliahillrun.gr ) μ’αρεσε:  

Μπαινεις στο σάιτ, βλεπεις διαδρομες , πας μια βολτα μεχρι τα Κουφαλια , μονος η με παρεα (καλυτερα με παρεα)  τρεχεις τη διαδρομη που θες, ακολουθεις τη διαδικασια με τις φωτο σε αφετηρια και τερματισμο  , βγαζεις φωτο και το χρονο σου – ΔΕΝ ΚΛΕΒΕΙΣ ΕΔΩ –τα στελνεις στο σαιτ και μετα γυρνας μεσω Χαλκηδονας κανοντας σταση στα σουβλακια (το τελευταιο προαιρετικο) . 

Από 20-6 έως 4-7. 

Στα γραφικα Κουφαλια, την πρωτευουσα του Αξιου , (καλα υπερβαλλω λιγο)  

Ωραια ιδεα , διασκεδαστικη και εφαρμοσιμη . Έχει και μπλουζακι λεμεεεε !!

Να τη δω κι εδώ σε κανα αγωνα.

Αντε γιατι βαρεθηκαμε ολο προπονηση… 

ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΡΙΑ

 

Γιαννούλα χωρίς Μπαμπη γεμιστά χωρίς ρύζι

Επιτελους τελειωσε και η καραντίνα και μπορουμε πλεον να ξεκουραστουμε λιγο. 

33 μηνυματα εστειλα συνολικα στον Χαρδαλια να με αφησει να παω για τρεξιμο και δεν εχω ξανατρεξει τοσο πολυ, ουτε όταν εκανα προπονηση για μαραθωνιο. Γιατι τωρα που δεν εχουμε και  δουλεια  , εχουμε  χρονο αφθονο για τρεξιμο , τι να τα κανεις τα λεφτα αμα εισαι πλουσιος και αλλα τετοια.  

Κυριε Χαρδαλια , εχω να σας πω ότι εχει ένα πολύ ωραιο μονοπατι απεναντι από το γηπεδο του Κεραυνου , κανεις μια ανηφορα του κερατα δεκα συνολικα χιλιομετρα πανε-ελα και καταληγεις Γιαννουλα οπου βγαζεις φωτογραφιες με παθος. Αν δεν ειχε καραντινα δεν θα πηγαιναμε από κει, αλλα θελαμε να αποφυγουμε τους πυροσβεστες , οι οποιοι άλλη ορεξη δεν ειχαν να κυνηγανε εμας στα μονοπατια βεβαια , αλλα εμεις θεωρουσαμε ότι καναμε κατι ηρωικο και πηγαιναμε συνωμοτικα από το μονοπατι (και στην επιστροφη για μπυρες αλλα δεν τα λεμε αυτά) . 

Τους έβαλα μακρινή φωτό να μην θαμπωθείτε από την ομορφιά

Εκει πηγαμε ολες αυτές τις μερες με τους αλλους τους στερημενους και  στα πλακακια του Καυτανζογλειου οπου ειδα κάθε ξεχασμενο να τρεχει . 

Τι δικηγορους ειδα, τι συνταξιουχους , τι θειες, τι τι τι . Σκεφτομουν μαλιστα ότι ολο αυτό εσπρωξε καποιους να βγουν και να τρεξουν να περπατησουν να πανε στη φυση , από κει που καθονταν στον καναπε τους , οποτε κερδος είναι όχι για μας αλλα για οσους κουνηθηκαν και λιγο. Και ασε να λενε κατι κακεντρεχεις ότι «που είναι οι αθλητες του sms στο 13033 ?» . Καλα κανουν ρε τομαρια και τρεχουν και περπατανε , αστε τον κοσμο και πατε για κανα φραπε και σε κανα MALL να στριμωχτειτε και να βλεπετε σουτιεν και πανταλονια. 

Και ανοιγει και το Σταδιο αλλα δεν μας βλεπω να μπαινουμε για καιρο ακομη εκει μεσα εκτος αν παμε χαραματα πριν ερθουν οι φυλακες και τελειωσουμε νωρις. Γιατι εχουν πονεσει τα ποδαρια μας από το πεζοδρομιο αλλα τελος παντων εχουν προτεραιοτητα οι αθληται, εμεις ειμαστε τουριστες ως γνωστον. 

Και δωστου ξανα παραλια και στο Σειχ Σου στα σκυλια , μας την πεσανε παλι γαυγιζοντας και βριζοντας στα σκυλισια που δεν τα καταλαβαινω , αλλα μας ειδαν τρομακτικους  φαινεται και δεν μας επιτεθηκαν ισα - ισα που καναν και χαρες στο τελος .  

Να 'χαμε και καναν αγωνα να τρεξουμε καλα θα ηταν …

ΙΟΣ ΚΑΙ ΤΡΕΞΙΜΟ

Αυτααααα

Η άνοιξη δε μασάει

Και τωρα στις νεες συνθηκες τι?

Κατ’αρχην δεν εχουμε αγωνα να τρεξουμε (μικρο το κακο) .  

Κατι Μεγαλεξανδρους ξεχαστε τους ασε που πηρε και αναβολη η διοργανωση (για τον Ιουνιο ), που ετσι κι αλλιως εφθινε από συμμετοχες (στον μαραθωνιο) , είναι ευκαιρια να σκεφτουν κατι να την αναζωογονησουν περα από τις «συμμετοχες διασημων» και «μεγαλο παρτυ της πολης» και άλλες τετοιες τωρα μην πω. 

Μωρε ας τελειωσει αυτό κι ας κανουν ότι θελουν , ΠΡΩΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΘΑ ΠΑΩ . 

Προσωπικα δεν θα  ετρεχα κιολας σε αγωνα καθοτι κουτσο αλογο , αλλα τι κανουμε στο καθημερινο.

Κατ’αρχην η πανδημια είναι μια ευκαιρια  να παμε βουνο ενας - ενας (δεν εννοω τα ζευγαρια που πανε με τα αμαξια ασε που δεν πανε τωρα ) η σε αραιες παρεες, δυο τρεις το πολυ. Γιατι και το σταδιο εκλεισε – σωστα  - και κλειδαμπαρωθηκε. Βλεπουμε το ταρταν και τρεχουν τα σαλια μας αλλα υπομονη ειπαμε. 

Αν συνεχισουμε να νιωθουμε καλα ,  παμε κανονικα βουνο σαν τους κλεφτες τοιχο τοιχο , λιγοι και καλοι , στον καθαρο αερα  ετσι κι αλλιως εχουμε τον ψηλο μαζι μας που ξεχνιεται και τρεχει πολύ και δεν εχουμε πολλα πολλα. Εγω μενω πισω σαν αργο τρενο που ειμαι,  να που εχει τα οφελη του να μην πας γρηγορα. 

Παντως παμε σαν τα αναποδα μαγνητακια που οταν το ένα πλησιαζει το άλλο απομακρυνονται μεταξυ τους. Αλλα τωρα μαλλον μοναχικες διαδρομες να αποφυγουμε τους μπιχλες που φτυνουν κάθε τρεις και δυο . Εκανα το Σαββατο ότι εφτυσα , ο Διοσκουρος μπροστα δεκα μετρα χοροπηδηξε… Μη σου τυχει…

Τωρα μονο τα ξημερωματα – μονος - εξω από το σταδιο , η φαση είναι σαν ταινια , ερημια του κερατα τι στο καλο  που να κολλησω και σε ποιον να κολλησω …
Κανω τους γυρους μου διχιλιαρους και χιλιοπεντακοσαρηδες και περιμενω να ξημερωσει να βγει και  η ηλιαχτιδα και μετα φευγω , ποιος θα το περιμενε .

Βλεπουμε τωρα στο STRAVA  ο ενας τον αλλον , κανουμε virtual παρεα , μου εκανε και αιτημα ακολουθησης ενας από την Κινα , βρε αιντεεεε θα μας περασεις καναν ιο στο κομπιουτερ…

Σταδιο

Αλλα πρεπει να τρεξουμε … εστω μονοι. Γιατι τωρα τρωμε κιολας ολη μερα μεσα στο σπιτι…  Αν δεν  τρεχουμε εστω και μονοι θα βγουμε από την επιδημια κατρακυλωντας στην κατηφορα, στρογυλοι στρογγυλοι και αφρατοι σαν τσουρεκια… 

Θυμαμαι τους πλαιοτερους πουλεγαν «εσεις δεν περασατε κατοχη , πεινα κλπ. 

Εεεε κατι καταφερνουμε κι εμεις …

Θα περασει κι αυτό … Ετσι λενε … 

  

ΚΟΥΤΣΟ ΑΛΟΓΟ

Πλακέτας. Ούτε με το αμάξι δεν τον πρόλαβα

Δε με θελει - δε με θελει. Οσο μαρεσει να τρεχω βουνο τοσο την παταω. 

Δηλωσα – φυσικα – να τρεξω στον Χορτιατη αλλα το ποδι δεν…

Το οποιο ποδι το γυρισα στην προηγουμενη προπονηση στον Χορτιατη ενοψει αγωνα και ετσι εχασα την επετειακη εκδοση , με πολύ  κοσμο και παρα πολλους φιλους .

Αυτά από τα νέα του κουτσου αλογου  όπως λεει και ο φιλος μου ο Μακης (αμα εχεις τετοιους φιλους…) 

Πηγα όμως. Και ευχαριστηθηκα από αποσταση εστω γλυτωνοντας την βροχη που επεσε – αγρια μαλιστα – καθως γυρισαν οι διαφοροι φιλοι (Μαρκος Πανος Στεφανος Καυκος) από πανω «κλαιγοντας» που βουτηξαν τα δωδεκαποντα τους στη λασπη (Ιου…) 

Ηταν ωραια . Ειχε μουσικες (ρε Στελιο πιο σιγα την άλλη φορα να τον πεις τον ντιτζεη να μπορουμε να κοροιδευουμε φωναχτα και να μας ακουνε) , ειχε αρκετο κοσμο λαμβανοντας υποψιν τις συνθηκες (βροχη , κορωνοϊος , τιμωρια ΠΑΟΚ κλπ), ειχε πολλους καλους τους οποιους και ειδα να κατεβαινουν σφαιρα από το καταφυγιο και τους θαυμασα, ειχε και έναν μικρο αγωνα που χρειαζοταν . 

Ηταν κλασσικος Χορτιατης. Δυσκολος αλλα οχι πολυ, και λασπωμενος, οχι φοβερα αλλα αρκετα να το καταλαβουν .

Απορια : Περιμενα τον πρωτο (Πλακέτας, Διαλεκτος , Φραγκουλης οι τρεις πρωτοι) στο καταφυγιο 7,5 περιπου χιλιομετρα με το αυτοκινητο από τον τερματισμο , μολις περασε κατεβηκα γρηγορα με το αμαξι κατω και μεχρι να φτασω ειχε τερματισει . Ε ΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ !!! Ελεοοοοοος…

Διάλεκτος . 2ος

Φραγκουλης . 3ος

Ζηλεψα . Παροτι πονουσα   θα ηθελα να παω να τρεξω κι εγω αλλα συμβιβαστηκα να παρακολουθω. Με το που εφυγε η ηλιαχτιδα με το εξαρι αρχισε η βροχη  , και σκεφτηκα τι ωραια θα ηταν να παω με τους αλλους (και το να πίνεις καφεδαρα καλο ήταν αλλά οχι τόσο βρωμικο και κουραστικό). 

Μ’αρεσει ο Χορτιατης . Χαρηκα που ειδα τον φιλο μου τον Στελιο τον Καιαφα που ηρθε παλι από την Αγγλια , διοργανωνει  τον πιο ωραιο αγωνα της πολης , η διοργανωση είναι πληρης , με τις δυσκολιες της με τα δωρα της , με φαγητο , εχει απ’όλα. Κι αν χαθηκαν μερικοι  - ξερω τι σπαστικο είναι -  ας οψονται οι βλαμμενοι που πανε και τραβανε τις κορδελες (υπαρχουν και τετοιοι) . 

Σταθμός Καταφύγιο

ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 2020

Μετα τοσα χρονια τρεξιμο και μαραθωνιους και αγωνες περασα πολύ καλα το τελευταιο διαστημα για  δυο τρεις μηνες δηλαδη με χαλαρα τρεξιματακια , κυριως στο βουνο, προσπαθωντας παραλληλα να αποκατασταθω που ειχα  γινει ερείπιο μετα τις απανωτες προετοιμασιες.

Ο αστραγαλος μου ειναι μονιμα off , κατά ένα παραδοξο τροπο δεν με ποναει ιδαιτερα οταν τρεχω – μονο μετα την προπονηση , εβγαλα αλλωστε ολοκληρο μαραθωνιο με το ποδι δεμενο , όλα καλα,  εχουμε καμια δεκαετια ζωης τουλαχιστον ακομη , ετσι το βλεπω. 

Για να μειωσω όμως  τις πιθανοτητες και την προοπτικη μου  ,  εκανα την πατροπαραδοτη δηλωση συμμετοχης στον Χορτιατη για τις αρχες Μαρτιου - να δω πως θα τρεξω με αυτό το ποδι εκει πανω (μαζι μου όπως παντα Πανος και Μαρκος που είναι τζανκηδες με τους αγωνες μην τους πεις για αγωνα αρχιζουν και φωναζουν «κι εγω κι εγω») .

Γιατι είναι αληθεια ότι  μαζευουμε χιλιομετρα με τους αλλους , κανουμε τακτικα προπονηση βουνο και σταδιο , (προπονηση στην πραγματικοτητα  της πλακας ότι ναναι τρεχουμε, χωρις προγραμμα) εκμεταλλευομενοι τον καλο καιρο αν και σημερα – όπως συμβαινει κάθε Φεβρουαριο και Μαρτιο - εριξε το πρωτο χιονι πανω στον Χορτιατη για να το ευχαριστηθουμε ρε παιδι μου. 

Αν και οι αλλοι της παρεας εχουν αρχισει να ρεταρουν , άλλος αρρωστησε , άλλος επαθε τρια διαστρεμματα σε δυο βδομαδες, η άλλη βγηκε BLR στη γαμπα  , μονο ο ψηλος γιατρος αντεχει κι εγω (φτου φτου)  

Οσον αφορα τον Χορτιατη βεβαια  μια χρονια εγκατελειψα σε αγωνα ηταν στον περυσινο αγωνα που εγινε με ζεστη, οποτε καλυτερα να εχει κρυο και χιονι – και φυσικα λασπη. Αποζημιωθηκα παντως κανοντας τις απονομες σε οποια κατηγορια γυναικων υπηρχε προς απογοητευση των νικητριων που κατι καλυτερο περιμεναν αλλα ετσι είναι κοριτσια η ζωη,  αδικη (για σας ) . 

Να αυτά σκεφτομαι όταν τρεχω και  τιποτε δεν με αποθαρρυνει. 

Περιμενω τον φιλο μου τον Στελιο τον Καϊαφα  να γυρισει από τα ξενα , να τον συναντησω να είναι μεσα στο αγχος για την επιτυχια του πνευματικου του παιδιου , του Χορτιατη trail και να ευχαριστηθω και παλι τον αγωνα  αλλα και ζορικες ανηφορες,  μονοπατια και δασος , ρυακια και λακους με λασπη . 

Γιατι σε αγωνα που εχει διπλα στις φωτογραφιες δρομεων και ένα κοματι ρεβανι αξιζει κανεις να παει , να για του λογου το αληθες   https://www.facebook.com/Xortiatis-Trail-Run-852854535080727/?modal=admin_todo_tour