ΤΩΡΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Αλλα βοδια τρεχαν (εμεις) , αλλα βοσκαν

Τελειωσαμε και το ταμα μας στο Ξηρολιβαδο , πολυ ωραια ηταν  πρεπει να πω - οπως καθε χρονο. Με ακολουθησαν ο Διοσκουρος με τον ψηλο γιατρο  οι οποιοι φοβηθηκαν οτι θα πηγαινα μονος μου , με θεωρουν μικρο και ανωριμο,  οτι δηλαδη θα με πειραξει κανεις η καμια εκει που παω και τρεχω και με ακολουθουν και με προσεχουν , δεν μ'αφηνουν να αγιασω δηλαδη , αστε με ρε μπας και κατσει κανα τυχερο, αλλα αυτοι αναισθητοι  εκει να ερθουν.

Μεσα στο δασος

Το χειροτερο ολων ειναι οτι παω να βγω καμια φωτο ετσι αναμνηστικη και ακρως αγωνιστικη, ερχονται και στηνονται διπλα μου , ειναι και οι δυο ψηλοι , παει χανομαι εγω , λες και βγηκε φωτογραφια το αλατοπιπερο με τις οδοντογλυφιδες στη μεση ειμαστε , κανενα κλεος…

Αυτους τους κυνηγουσα, δεν τους εφτασα ποτε

Περασαμε υπεροχα ομως , καναμε ατομικα ρεκορ ως συνηθως,  αυτο δεν ειναι και κατι σπουδαιο δηλαδη αν σκεφτει κανεις οτι ειμαστε πιο αργοι και απ'τα λαχανα , ευκολα κανουμε ατομικο ρεκορ αν κουνηθουμε λιγο. Τρεξαμε , αστειευτηκαμε πειραχτηκαμε , επιτελους ο Διοσκουρος ξεκολλησε απο το τρεξιμο του σταδιου οπου οι χρονοι εχουν πεσει στο πατωμα , μας περναν πλεον και οι θειες που περπαταν  με τις παντοφλες , εκανε κι αυτος το  ρεκορ του , φαγαμε και τις μπριζολες μας ολα καλα. Ειχε βεβαια καταπληκτικο καιρο για τρεξιμο , 14 βαθμους με συννεφια  , τι αλλο να ζητησει κανεις απο την δρομικη ζωη του. Δυστυχως παει αυτο περασε , υπομονη ως του χρονου αν και σκεφτομαι τωρα με τις ζεστες να πεταχτω για καμια προπονηση  εκει πανω , αν και χανει την μαγεια του οταν δεν εχει ολο το χαβαλε με τον κοσμο. 

Και μια και ο λογος για τις θειες με τις παντοφλες επιτελους εξιχνιασα ποιος μας "εκλεβε" τα νερα απο το σταδιο , ηταν ενας κυριουλης , ο καημενος μαζευε τα μπουκαλια και τα πετουσε , νομιζε οτι ηταν σκουπιδια, εμεις κορακιαζαμε εν τω μεταξυ ασε που ειχα παρει το υφος της Ζωης και κατηγορουσα ολους τους αλλους οτι κανουν δολιοφθορες και σκανδαλα με τα νερα.

Ετσι ειναι μερικοι (σχεδον ολοι) , τους εχουν μαστιγωσει χρονια και  χρονια οι γυναικες τους στο σπιτι να μην πετανε πραγματα απο δω και απο κει , πανε στο σταδιο να ξεσκασουν και συμμαζευουν κι εκει. Τελος παντων αθωος ο κατηγορουμενος , ελπιζω να μην ξαναχασουμε τα νερα μας. Τελος τωρα με τους αγωνες , φετος ετρεξα πολλους μικρους, ξεκιναω προετοιμασια για Αθηνα , δεν με βλεπω να πηγαινω Ολυμπο , σκεφτηκα οτι ειναι και λιγο μαζοχισμος εκ μερους μου - ασε καλυτερα -  θα συνεχισω με τις προπονησεις μου στο νησι με μεγαλεπηβολους στοχους και ο θεος βοηθος.

Ξηρολιβαδο

ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ

Πολυ ωραια περασαμε και αυτο το Σαββατοκυριακο.

Πρωτη φορα,  καθως  γινοταν της κολασεως απο τη ζεστη, δεν ετρεξα ολοκληρο Σαββατοκυριακο , απλως πηγα για μπανιο και τετοιες χαζες δραστηριοτητες χωρις αγωνες , προπονησεις, βουνα και αλλα τινα καθως μονο για σιγανο ψησιμο προσφερονταν η κατασταση.

Περασα φυσικα να τσεκαρω Σαββατο πρωι απο το Καυτανζογλειο   ειχε   κατι παλαβους πρωι πρωι να τρεχουν γυρω γυρω , "Έ δεν παν καλα" σκεφτηκα και συνεχισα τον δρομο για τις κοντινες παραλιες.

Της μαμαλης στην εκκινηση

Γιατι απο αγωνες καλα τα πηγαμε μεχρι τωρα , ζαλικωθηκαμε τα παγουρια μας το προπερασμενο Σαββατοκυριακο με τον ψηλο γιατρο και τραβηξαμε για τον Ολυμπο την επομενη του Ολυμπους Μαραθον να παρουμε μερος στον καινουριο αγωνα την Κοψη των Αετων .

Μαγεια

Πηγαμε ειναι η αληθεια με φοβο ψυχης   γιατι ειχαμε δει και ενα οριο πεντε ωρων... Πεντε ωρες σε κατηφορικο αγωνα 14 χιλομετρων λεμε εμεις,  καποιο λακο εχει η φαβα , δεν μπορει , καποια παγιδα κρυβεται , θα πεφτουμε σε τιποτε σπηλιες και θα πρεπει να ξανανεβουμε , τελικα τζαμπα φοβηθηκαμε.

Αφου φαγαμε ενα μποτιλιαρισμα  σαν της Χαλκιδικης στο ξεκινημα του αγωνα μετα ολα πηγαν ρολοϊ , πολυς ωραιος αγωνας πρεπει να πω , μονο ζορικο κομματι τα τελευταια τρια χιλιομετρα κατηφορας , πολυ αποτομη η διαδρομη σε μερικα σημεια , τελικα πηγαμε αρκετα καλα , μπορουσαμε και γρηγοροτερα αλλα παντως δεν ζοριστηκαμε και δεν καναμε τις ωρες που φοβομασταν οτι θα καναμε.

Κατα τα αλλα συνεχισαμε την βδομαδα στο ιδιο μοτιβο στο σταδιο οπου παρατηρησα μετα απο κουβεντα και με τους αλλους οτι καποιος μας σουφρωνει συστηματικα τα νερα που αφηνουμε στην ακρη την ωρα  που τρεχουμε . Δεν συνεβη μονο σε μενα συνεβη και σε καποιους  αλλους , η ζημια ειναι ασημαντη φυσικα αλλα ξεμενεις απο ανεφοδιασμο που τωρα εχει νοημα μια και κανει ζεστη.

Φυσικα αμεσως υποπτευθηκαμε ο ενας τον αλλον,  αλλα τελικα περα απο την πλακα,   εχω την εντυπωση οτι ειναι εκεινοι οι παππουδες που περπαταν με παθος καθε πρωι , μας βλεπουν απομακρυνομαστε "ε σου λεει αυτοι νεοι  ειναι δεν εχουν αναγκη " τα κανουν κατι τετοια τα γεροντακια , δεν πειραζει ομως  στο κατω-κατω νερο πινουν , αλλα να πω την αληθεια μπαμπακιασε το στομα μου την τελευταια φορα.  

Γεροντικη εγκληματικοτητα...