Ειχα καιρο να πιασω αυτό το blog και νομιζα ότι ψοφησε χωρις νερο και φαι…
Γιατι δεν πηγαινε καλα το τρεξιμο καθως ξαφνικα βγηκα off…
Μια χαρα ημουνα και δεν το ηξερα μεχρι που ένα προβλημα υγειας , όχι μυϊκο , με εβγαλε off για ένα μηνα ενώ με ταλαιπωρει ακομη. Και ενώ υπεφερα με απασχολουσε κυριως τι θα γινει πως θα ξανατρεξω και ποσο και σε τι ενταση … Κολλημα . Συζητωντας με φιλους που περασαν και αυτοι προβλημα υγειας (κυριως κορωνοϊο) κι αυτοι το ιδιο ειχαν κατά νου , ποτε δηλαδη θα ξανατρεξουν και ποσο και ποτε …
Φυσικα και δεν ηταν τιποτε σοβαρο το αντιμετωπισα όμως σα να ειχε ελθει η συντελεια του κοσμου μονο διαθηκη δεν εκανα και ειχα και πολλα να γραψω που θα αφησω την αμυθητη περιουσια μου και με τι ορους, ελεγα να βαλω ορο να με βαλσαμωσουν για να με τρωνε στη μαπα κάθε μερα στο σαλονι αλλα τελικα αστο …
Τετοιοι ειμαστε τελικα . Και πηγαμε ξανα λιγο Καταντζογλειο , οποτε βρισκαμε θεση βεβαια γιατι εχει δεκα θεσεις ανα ωρα για ελευθερα αθλουμενους που πληρωνουμε κιολας …Πιο ευκολα κλεινεις θεση στα μπουζουκια που είναι και κλειστα παρα στο σταδιο μην τα θυμαμαι τωρα γιατι συγχυζομαι.
Σιγα σιγα ξαναρχισα λοιπον βογκωντας και σερνοντας τα ποδια μου καθαρα για τους τυπους, αφου μια χαρα τρεχω , αρχισα με μικρες αποστασεις εως 8-9 χλμ ελπιζoντας να γινει κανα θαυμα και να επανελθω μαγικα στην προηγουμενη κατασταση αλλα μπα, δεεεεεεν. Οι αλλοι βεβαια δεν μου δινουν σημασια που παριστανω τον ανημπορο και τον γηραλεο γιατι βγηκε βεβαια και το ραντεβου με το εμβολιο . Μεγαλο προβλημα αυτό γιατι που να το πεις ότι εχεις να κανεις εμβολιο , θα καρφωθεις για την ηλικια σου ευτυχως ανοιξαν και οι άλλες ηλικιες και πια δεν είναι ντροπη.
Και μιλαμε τωρα για το εμβολιο χωρις αναστολες , αλλα αυτές οι κουβεντες είναι επικινδυνες από τον κορωνοϊο ξεκινας και φτανεις να λες για το ζαχαρο και το ποσα χρονια εχεις για να βγεις στη συνταξη καποτε ολο για γκομενες μιλουσαμε , τωρα για τα τριγλυκεριδια .
Οποτε για να ξορκισω όλα αυτά ξεκινησα εντατικα βουνο , σιγα σιγα βεβαια να μη μας φυγει κανα νεφρο στην κατηφορα , άλλο κι αυτό, κατεβαινουμε το βουνο που μας βγηκε ο πατος να ανεβουμε , και μας πιανει κατουρημα γμτ την ηλικια μου μεσα … Και εκανα και διπλη προπονηση μεσα στη μερα που ειχα χρονια να κανω , δεν το ηθελα στην πραγματικοτητα αλλα ηθελα μια φορα να παω να ανακαλυψω το μονοπατι που εψαχνα εδώ και καιρο. Χρονια παω στο Σειχ Σου (τι χρονια δλδ δεκαετιες) νομιζα ότι ηξερα τα παντα αλλα τελικα από τη ρουτινα τρεχουμε ολο τα ιδια και τα ιδια, αν ψαξεις όμως εχει ακομη εναλλακτικες διαδρομες . Βρηκα λοιπον το μονπατι των ονειρων μου αν βεβαια αντεξεις να ανεβεις μια ανηφορα με κοντα 20% κλιση .
ΑΝ αντεξεις λοιπον και δεν φυγεις κλαιγοντας είναι πολύ ωραια βγαινει μια διαδρομη μουρλια, λιγο απαιτητικη βεβαια , αρκετη όμως για να φας δυο κιλα αρνι το Πασχα χωρις ενοχες. Αυτό τους ετοιμασα τους αλλους για το επομενο ΣΚ γιατι πρηχτηκα - εχουμε μαθει και τις πετρες πια εκει στο βουνο στις κλασσικες διαδρομες . Όλα αυτά βεβαια με την προϋποθεση να μην σε πατησει κανα αυτοκινητο άλλο κακο κι αυτό εχουν ξεψαρωσει πλεον οι αθλουμενοι του SMS τωρα πια παιρνουν τα αμαξια και οργωνουν ολο το βουνο μεχρι μεσα , μη τυχον και καψουν καμια θερμιδα περπατωντας ή κουραστουν οι Δουλτσινεες τους κανοντας μας κουραμπιεδες από τη σκονη μη χεσω…
