Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

ΙΟΣ ΚΑΙ ΤΡΕΞΙΜΟ

Αυτααααα

Η άνοιξη δε μασάει

Και τωρα στις νεες συνθηκες τι?
Κατ’αρχην δεν εχουμε αγωνα να τρεξουμε (μικρο το κακο) .  
Κατι Μεγαλεξανδρους ξεχαστε τους ασε που πηρε και αναβολη η διοργανωση (για τον Ιουνιο ), που ετσι κι αλλιως εφθινε από συμμετοχες (στον μαραθωνιο) , είναι ευκαιρια να σκεφτουν κατι να την αναζωογονησουν περα από τις «συμμετοχες διασημων» και «μεγαλο παρτυ της πολης» και άλλες τετοιες τωρα μην πω. 
Μωρε ας τελειωσει αυτό κι ας κανουν ότι θελουν , ΠΡΩΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΘΑ ΠΑΩ . 
Προσωπικα δεν θα  ετρεχα κιολας σε αγωνα καθοτι κουτσο αλογο , αλλα τι κανουμε στο καθημερινο.
Κατ’αρχην η πανδημια είναι μια ευκαιρια  να παμε βουνο ενας - ενας (δεν εννοω τα ζευγαρια που πανε με τα αμαξια ασε που δεν πανε τωρα ) η σε αραιες παρεες, δυο τρεις το πολυ. Γιατι και το σταδιο εκλεισε – σωστα  - και κλειδαμπαρωθηκε. Βλεπουμε το ταρταν και τρεχουν τα σαλια μας αλλα υπομονη ειπαμε. 
Αν συνεχισουμε να νιωθουμε καλα ,  παμε κανονικα βουνο σαν τους κλεφτες τοιχο τοιχο , λιγοι και καλοι , στον καθαρο αερα  ετσι κι αλλιως εχουμε τον ψηλο μαζι μας που ξεχνιεται και τρεχει πολύ και δεν εχουμε πολλα πολλα. Εγω μενω πισω σαν αργο τρενο που ειμαι,  να που εχει τα οφελη του να μην πας γρηγορα. 
Παντως παμε σαν τα αναποδα μαγνητακια που οταν το ένα πλησιαζει το άλλο απομακρυνονται μεταξυ τους. Αλλα τωρα μαλλον μοναχικες διαδρομες να αποφυγουμε τους μπιχλες που φτυνουν κάθε τρεις και δυο . Εκανα το Σαββατο ότι εφτυσα , ο Διοσκουρος μπροστα δεκα μετρα χοροπηδηξε… Μη σου τυχει…
Τωρα μονο τα ξημερωματα – μονος - εξω από το σταδιο , η φαση είναι σαν ταινια , ερημια του κερατα τι στο καλο  που να κολλησω και σε ποιον να κολλησω …
Κανω τους γυρους μου διχιλιαρους και χιλιοπεντακοσαρηδες και περιμενω να ξημερωσει να βγει και  η ηλιαχτιδα και μετα φευγω , ποιος θα το περιμενε .
Βλεπουμε τωρα στο STRAVA  ο ενας τον αλλον , κανουμε virtual παρεα , μου εκανε και αιτημα ακολουθησης ενας από την Κινα , βρε αιντεεεε θα μας περασεις καναν ιο στο κομπιουτερ…
Σταδιο

Αλλα πρεπει να τρεξουμε … εστω μονοι. Γιατι τωρα τρωμε κιολας ολη μερα μεσα στο σπιτι…  Αν δεν  τρεχουμε εστω και μονοι θα βγουμε από την επιδημια κατρακυλωντας στην κατηφορα, στρογυλοι στρογγυλοι και αφρατοι σαν τσουρεκια… 
Θυμαμαι τους πλαιοτερους πουλεγαν «εσεις δεν περασατε κατοχη , πεινα κλπ. 
Εεεε κατι καταφερνουμε κι εμεις …
Θα περασει κι αυτό … Ετσι λενε … 

  


Δευτέρα 9 Μαρτίου 2020

ΚΟΥΤΣΟ ΑΛΟΓΟ

Πλακέτας. Ούτε με το αμάξι δεν τον πρόλαβα

Δε με θελει - δε με θελει. Οσο μαρεσει να τρεχω βουνο τοσο την παταω. 
Δηλωσα – φυσικα – να τρεξω στον Χορτιατη αλλα το ποδι δεν…
Το οποιο ποδι το γυρισα στην προηγουμενη προπονηση στον Χορτιατη ενοψει αγωνα και ετσι εχασα την επετειακη εκδοση , με πολύ  κοσμο και παρα πολλους φιλους .
Αυτά από τα νέα του κουτσου αλογου  όπως λεει και ο φιλος μου ο Μακης (αμα εχεις τετοιους φιλους…) 
Πηγα όμως. Και ευχαριστηθηκα από αποσταση εστω γλυτωνοντας την βροχη που επεσε – αγρια μαλιστα – καθως γυρισαν οι διαφοροι φιλοι (Μαρκος Πανος Στεφανος Καυκος) από πανω «κλαιγοντας» που βουτηξαν τα δωδεκαποντα τους στη λασπη (Ιου…) 
Ηταν ωραια . Ειχε μουσικες (ρε Στελιο πιο σιγα την άλλη φορα να τον πεις τον ντιτζεη να μπορουμε να κοροιδευουμε φωναχτα και να μας ακουνε) , ειχε αρκετο κοσμο λαμβανοντας υποψιν τις συνθηκες (βροχη , κορωνοϊος , τιμωρια ΠΑΟΚ κλπ), ειχε πολλους καλους τους οποιους και ειδα να κατεβαινουν σφαιρα από το καταφυγιο και τους θαυμασα, ειχε και έναν μικρο αγωνα που χρειαζοταν . 
Ηταν κλασσικος Χορτιατης. Δυσκολος αλλα οχι πολυ, και λασπωμενος, οχι φοβερα αλλα αρκετα να το καταλαβουν .
Απορια : Περιμενα τον πρωτο (Πλακέτας, Διαλεκτος , Φραγκουλης οι τρεις πρωτοι) στο καταφυγιο 7,5 περιπου χιλιομετρα με το αυτοκινητο από τον τερματισμο , μολις περασε κατεβηκα γρηγορα με το αμαξι κατω και μεχρι να φτασω ειχε τερματισει . Ε ΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ !!! Ελεοοοοοος…
Διάλεκτος . 2ος

Φραγκουλης . 3ος

Ζηλεψα . Παροτι πονουσα   θα ηθελα να παω να τρεξω κι εγω αλλα συμβιβαστηκα να παρακολουθω. Με το που εφυγε η ηλιαχτιδα με το εξαρι αρχισε η βροχη  , και σκεφτηκα τι ωραια θα ηταν να παω με τους αλλους (και το να πίνεις καφεδαρα καλο ήταν αλλά οχι τόσο βρωμικο και κουραστικό). 
Μ’αρεσει ο Χορτιατης . Χαρηκα που ειδα τον φιλο μου τον Στελιο τον Καιαφα που ηρθε παλι από την Αγγλια , διοργανωνει  τον πιο ωραιο αγωνα της πολης , η διοργανωση είναι πληρης , με τις δυσκολιες της με τα δωρα της , με φαγητο , εχει απ’όλα. Κι αν χαθηκαν μερικοι  - ξερω τι σπαστικο είναι -  ας οψονται οι βλαμμενοι που πανε και τραβανε τις κορδελες (υπαρχουν και τετοιοι) . 
Σταθμός Καταφύγιο