 |
| ΣΚΥΛΑΔΕΣ |
Καλα εννοειται οτι δεν παω πια στην Εκθεση. Ερχεται αυτη σε μενα ομως.
Διοτι ο Σεπτέμβριος μπηκε και ξεκίνησα - υποτίθεται - την προετοιμασία για ένα ακόμη μαραθώνιο μια και σα σαράβαλο που ειμαι δεν ειμαι σε κατάσταση να παω ακόμη μια χρονιά στον μεγάλο μου πόθο , τον αγώνα του Παρανεστίου.
Ο αστράγαλός μου είναι off , o ο καλός γιατρός μου είπε να ξεκουραστώ , να βάζω πάγο και να κάνω ασκήσεις και - εννοείται- συνεχίζω να τρέχω κάνοντας και long, ο πάγος κάθεται ευτυχισμένος και κρύος - κρύος στην κατάψυξη , ενώ τα λάστιχα για τις ασκήσεις αγνοούνται.
Αυτά για τη συνέπεια και την αθλητική προσήλωση που διακρίνει τους αθλητές αλλά όχι εμένα. Λαχταράω βέβαια να πάω σε κανά βουνό να τρέξω στα μονοπάτια σα την πεταλούδα αλλά φοβάμαι πια (αυτή αίσθηση του να πονάει το πόδι στριφογυρίζοντας και μετά να σωριάζεσαι κάτω δεν ειναι από τα καλύτερά μου). Πιο πολυ βόλτες κάνω δλδ παρά προπόνηση προς απελπισια του Μπαμπη που μια φορα τολησε να ερθει μαζι μου και απηυδησε καποια στιγμη και χαθηκε στις ανηφορες.
Οπότε άσφαλτος και χωματόδρομος στο Σειχ Σου μέσα στη ζεστη και κατά τη διάρκεια της λαίλαπας της Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη.
Διότι η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης , μεγάλο eventτης πόλης, έχει ξεκινήσει . Φυσικά συνοδέυεται από πλήθος εκδηλώσεων συναυλίες κλπ . Και θα μου πεις τι σε νοιάζει εσένα.
Με νοιάζει γιατι έχω τη δυστυχία το σπίτι μου να βρίσκεται μακριά μεν από την Εκθεση, αλλα σε ιδανικό σημείο ώστε καθε βράδι που εχει τα μπουζουκοσκυλάδικα στη διαπασών να απολαμβάνω και εγώ τη συναυλία (τρομαρα της για συναυλία) σα να ειναι οι Φουρεϊρες και ολο το ανφάν γκατέ των κοπρόσκυλων μέσα στο δωμάτιό μου και όλα αυτά μέχρι τις 12 που διαρκεί ο διαγωνισμός ουρλιαχτού .
Και δώστου να φωνάζουν οι σκύλοι από κάτω στους μπουζουκολαγνους που τους ακουν εκστασιασμενοι , "περνάτε καλα?", για να μεγαλώνει η χαρά μου και να μην μπορώ να ησυχάσω και να τους εκφράσω και εγω με τη σειρα μου τι ωραια που περναω.
Μετα αντε πάνε για τρεξιμο το πρωί.
Τέλος πάντων ας χαρεί ο κόσμος (ο κοσμάκης) και οι σκύλοι , μια βδομάδα ειναι θα περάσει. Ποσα σκυλαδικα πια θα παιξουν και ποσες καψουρες θα τραγουδήσουν? Ποσο θα μαγεψει ο καλλιφωνος Ρουβας τις ρουβιτσες ? Θα τελειωσουν καποια στιγμη και θα σκασουν και αυτοι και οι πολυτραγουδισμενες Δουλτσινεες τους. (Υπομονη μεχρι το Σαββατο) .
Κάπως έτσι αφού χθες απόλαυσα τη βραδινή συναυλία (οπου τραγουδουσε μια αγριοφωναρα σαν τον προεδρο της Βρεττανικης Βουλης) σηκώθηκα να παω για τρέξιμο και σερνόμουν , ε τι περιμένει κανείς , αφού περάσαμε πολυ καλα χθες το βράδυ στη κρεβατοκάμαρά μου εγώ και οι σκυλαδες , αλλα τα ποδια δεν πηγαιναν το πρωι στο Καυτανζογλειο , θα εχω να βριζω στον Μαραθωνιο της Αθηνας .
