Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

4ος ΔΡΟΜΟΣ ΣΕΙΧ ΣΟΥ



Παει και ο Αλεξανδρειος και εχουμε ξεπατωθει να τρεχουμε χωρις λογο (και να τα εικοσαρια και να τα εικοσιπενταρια και παει λεγοντας).
Tωρα τρεχουμε οντως ασκοπως, χωρις στοχο, χωρις αγωνα. (χωρις πατριδα , χωρις οικογενεια, χωρις ελπιδα  , χωρις λεφτα κλπ κλπ - ακουγεται και λυπητερο μπουζουκι στο βαθος) 
Παντως ακολουθει ο δρομος του ΣΔΥΘ στις 3 του μηνα στο Σειχ Σε (θα παω), εχουμε Πορτο Καρρας (μαλλον θα παω) ή Αλοννησο (δυσκολα) , δηλωσα ομως και πληρωσα ηδη - για να μην κανω πισω - για το Ζαγορι (ανακοινωσα δε στο σπιτι οτι θα τρεξω το σαρανταδυαρι και ακολουθησαν λιποθυμιες)  . Τωρα αμα πιασουν τιποτε βαρβατες ζεστες την πατησαμε αλλα τελος παντων. Γιατι οι αλλοι,  ειτε το εχουν ριξει στην επισημη προετοιμασια για διαφορους αγωνες (Στοκχολμες , Ορλιακες, Μετσοβα και δεν συμμαζευεται), ειτε το εχουν ριξει στο κωλοβαρεμα το πρωι στο σταδιο οπου οι χρονοι εχουν κατεβει στο επιπεδο του στεγνωματος λαδομπογιας. 
Και δυο λογια για τον αγωνα του ΣΔΥΘ στις 3 Μαϊου  που ειναι ενας απο τους συλλογους στους οποιους εχω εγγραφει και αθλουμαι εντατικα (ψεμματα γυρναω απο δω και απο κει και κανω χαβαλε με οποιον αργοσχολο βρω) . 
Προκειται περι ωραιου αγωνος στο δευτερο υψηλοτερο βουνο της πολης με εκκινηση την οδο Περαιβου - να πατε οσοι εισηλθατε στο ιστολογιο και διαβαζετε αυτες τις σαχλαμαρες. Κυριως να πατε γιατι ειναι σχετικα ευκολος καθως  ειναι συντομος, δεν εχει πολυ υψομετρικη και εκτος απο το μονοπατι που βγαζει στο καραβι δεν εχει καμια ιδιαιτερη δυσκολια. Τον διοργανωνει δε ο ΣΔΥΘ που ειναι συλλογος δρομεων ξακουστος (συλλογος μεγαλος δεν υπαρχει αλλος κλπ κλπ) , τα δε μελη του ειναι - εμου συμπεριλαμβανομενου - εντελως κολλημενα με το τρεξιμο και με τους αγωνες οποτε η διοργανωση θα ειναι καλη απο χερι. 
Και να γραφτειτε και στον ΣΔΥθ κανουν ωραιες εκδρομες συνδυασμενες με τρεξιμο και φαϊ,  ενω και καθε Τεταρτη με προσχημα την συνεδριαση του ΔΣ αντι να συζητανε σοβαρα θεματα (που ταλανιζουν τους αθλητας του συλλογου)  κατεβαζουν τον περιδρομο ,  (εμενα ποτε δεν μου ειπε κανεις να παω μονο κατοπιν εορτης μου λενε "τι ωραια που ηταν , γιατι δεν ηρθες ? " και τετοια, θα τους δειξω εγω ομως θα φκιαξω δικο μου συλλογο και θαμαι προεδρος και θα παω και θα τρωω μονος μου και δεν καλεσω κανεναν) . 
Βεβαια αν δεν σας αρεσει το τρεξιμο ισως  βαρεθειτε εκει γιατι ολο για χρονους μιλανε και για αγωνες και προπονησεις και για παπουτσια τρεξιματος , ειναι καλα παιδια ομως , λιγο πυροβολημενα οπως ολοι μας, αλλα θα μου πεις γιατι να γραφτει κανεις σε συλλογο δρομεων αν δεν του αρεσει το τρεξιμο ...

Τρίτη 7 Απριλίου 2015

ΕΠΕΤΕΙΑΚΟΣ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Παει κι αυτο. Ωραια ηταν.
Καλή παρέα, θέματα προς συζήτηση για τα πρωινα τρεξίματα, ανεξάντλητος σχολιασμός , πολλοι - πολλοί φίλοι στους τρεις αγώνες.
Μπραβο στους διοργανωτες και στους εθελοντες. Ωραια διοργανωση . Μεγαλη και χορταστικη και καθε χρονο και καλυτερη.
Μ’αρεσει να μαζευεται  κοσμος και να ευχαριστιεται γιατι εβλεπες ευχαριστημενες φατσες χθες στην παραλια αλλα και στην πολη. Αλλοι τρεξαν το 5αρι , αλλοι το 10αρι αλλοι τον μαραθωνιο για ολους ηταν ενα μικρο κατορθωμα.
Αυτές  ειναι πραγματικα ευχαριστες εκδηλώσεις , σε αντιθεση με κατι αλλα πανηγυρια κακης αισθητικης  που – ως ειθισται - διοργανωνονται στην πολη μας και που καταληγουν σε μια μονομαχια μεχρι θανατου  διαφόρων τύπων  πανω απο δωρεαν διανεμομενα προϊοντα.
Στα καθ’ημας: Η αποθέωση του χαβαλέ.
Κατ’αρχην : Καθολική η διαπίστωση μεταξύ των ανδρών της παρέας ότι καλυτερα στο δεκάρι από τον μαραθώνιο και ακόμη καλύτερα στο πεντάρι που λογικά πρέπει να είναι η αποθέωση και των νέων κολλάν γυμναστικής και  της υψηλής κομμωτικής. Εκει θα τρέξουμε του χρόνου για να στηλιτεύσουμε τα κακως κειμενα...
Ανακουφισμενος να πω την αληθεια που δεν ειχα να φαω το μανικι του μαραθωνιου ετοιμαστηκα κι εγώ για το δεκαχίλιαρο. 
Ολος (σχεδον)  ο πρωινος συρφετος του σταδιου ηταν μαζεμενος στο σταδιο Αμπελοκηπων για ζεσταμα που μας φάνηκε σαν στάδιο του Μονακό σε σχέση  με το χαλι του Καυτατζογλειου το οποιο και κλειδωμενο ειναι και σαν χωραφι ειναι... 
Παμ’παρακατω.
Μετα απο το  καθιερωμενο μπαχαβρά του ζεσταματος και τις επετειακές φωτογραφήσεις , ετοιμαστηκαμε να ξεχυθουμε στην εκκινηση, πηραμε λιγο δοση απο Κυριζογλου (για να προσγειωθουμε ξανα λιγο στη  Βαλκανική χερσόνησο)  και βουρ…
Φυσικα   τα “ενταξει μωρε, σιγα - σιγα θα παμε” και ολα αυτα τα μετριοπαθη,   πηγαν περιπατο με την πιστολια του αφετη.
Ολη η παρεα με εγκατελειψε και πάλι μονο μου να παλευω στην ασφαλτο και ξεχυθηκαν σαν κοπαδι τρομαγμένες γάτες στην ευθεία.
Και αντε καλα η ξανθια  ειναι αληθινή δρομέας  και δικαιολογειται να φέυγει σαν σφεντόνα , οι αλλοι τι παριστανουν και μ’αφήσαν πάλι μόνο  μου να τρεχω ? Μ’αυτες τις σκεψεις πηρα και γω τα ποδια μου και ετρεξα στο επετειακο δεκαρι τερματίζοντας ευδοκίμως,  αφοσιωνόμενος αμέσως μετά σ’αυτό που κάνουμε καλυτερα όλοι οι ερασιτέχνες δρομείς, στην μανιώδη αλληλοφωτογράφηση.
Παρών φυσικά στον τερματισμό ο Μπαμπης που ήρθε να συμμαζέψει τα “παιδιά” του , να δώσει οδηγίες και να απειλήσει για τα επερχόμενα στο βουνό. 
Αντε και του χρόνου.
Μουτρα για δρομεις...