Περαιβου

Ειναι περιεργο αλλα τοσα χρονια στο βουνο δεν ειχα παει ποτε να τρεξω στην Περαιβου. Μια ζωη στις γεφυρες η στο Φιλιππειο. Ωραια διαδρομη , πιο βατη γενικα απο τις γεφυρες με μια γερη δοση ανηφορικων μονοπατιων που αντιμετωπιστηκαν στωικα με περπατημα...

16 χιλιομετρα ευχαριστης διαδρομης με ακομα πιο ευχαριστη παρεα που μεγεθυνθηκε με την προσθηκη των παιδιων του ΣΔΥΘ μετα το καραβι.  Σταση για φωτογραφιες στο χριστουγεννιατικο δεντρο και παλι πισω στα αυτοκινητα για διατασεις, κουβεντα και ραντεβου για τους επομενους αγωνες και τρεξιματα στο βουνο.  

Πολυς κοσμος στο βουνο απο εκεινη την μερια , απειροι ποδηλατες, αμετρητοι δρομεις και περιπατητες, αποδειξη της συνεχως αυξανομενης απηχησης του τρεξιματος στον κοσμο της φραπεδουπολης που κατοικουμε.

Ωραια ηταν , ραντεβου μεσα στην εβδομαδα στο σταδιο και ξανα το αλλο σαββατοκυριακο εδω η εκει...    

σαν κοπαδι στην ανηφορα

θεα απο τα μονοπατια