ΤΡΕΞΙΜΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ

Τρεξιμο και μαλιστα πρωινο - πρωινο.
Εγερτηριο στις 6.00 με το συνολο των εγκεφαλικων κυτταρων μου να διαμαρτυρεται οτι κανει κρυο εξω και οτι δεν εφθασε ο υπνος ... Μετα απο κανα τεταρτο σηκωνομαι σαν το κουρελι, ντυνομαι και εντος ολιγου στο σταδιο να σερνω τα ποδια μου αναρωτομενος τι εκανα λαθος σε αυτην την ζωη και υποβαλλομαι σ'αυτην την ταλαιπωρια...
Μεσα στα σκοταδια ξεπροβαλλουν σαν τα ζομπι και οι υπολοιποι  της παρεας  και συνεχιζοντας μαζι τους προσπαθω να καταλαβω αν θα με ξαναφησει το ποδι μου . Ευτυχως με το ξημερωμα , χαρις και στο αργο της προπονησης, καταφερνω να κανω καποια (ο θεος να τα κανει) ανοιγματα και η προπονηση ολοκληρωνεται κοντα στο πενηνταλεπτο.
Και να σαν να μην εφτανε αυτο κατα το τρεξιμο εδωσα και υποσχεση στον Προεδρο οτι θα παω να τρεξω και στον Χορτιατη στις 3 Μαρτιου .... Ο αφελης...που δεν με παν τα ποδια μου μεχρι το περιπτερο... Και θα παμε λεει να κανουμε και προπονηση στα μονοπατια στο Σειχ Σου. Οι παλαβοι...
Θετικο παντως οτι μαλλον ειμαι καλα και παλι , ακομα πιο θετικη η αισθηση μετα την προπονηση και η ευχαριστη διαθεση στο τελος . Θα συνεχισω τελικα  ...