ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟ

Επιτελους τερματισα...

Στον δευτερο μου μαραθωνιο ...

Που μου φανηκε πολυ πιο δυσκολος απο τον πρωτο, παροτι ειχα πολυ περισσοτερα χιλιομετρα προπονησης.

Εφαγα πολυ ζεστη - οπως ολοι αλλωστε - και τελικα  δεν εμεινα οσο ικανοποιημενος ηθελα. Παροτι δεν με ενοιαζε ο χρονος ενιωσα καποια στιγμη οτι ισως δεν θα μπορουσα να τερματισω . Ξεκινησα αργα , συνεχισα λιγο πιο γρηγορα , εκανα ομως ενα αργο , πολυ αργο, δευτερο μισο οπου περπατησα αρκετα .

Δεν πειραζει ομως μια και μονο ο τερματισμος αξιζει σε μια πραγματικα διογκωμενη φετεινη διοργανωση.

Πολυ καλη και μεγαλη παρεα φετος , αρκετος χαβαλες (που τον πληρωσα μαλλον) πολυ ζεστη και διψα...

Πολυ καλή η υποστηριξη ομως σε μια βαρετη, σχεδον ατελειωτη διαδρομη απο την Πελλα στη Θεσσαλονικη.  

Μ’αρεσε πολυ παλι η παρουσια των εθελοντων που - ειδικα προς το τελος μας υποστηριξαν ολους οπως και το χειροκροτημα του τελευταιου χιλιομετρου

Εξαιρετικη η ιδεα του ντους στην οδο Γιαννιτσων...

Μ’αρεσε επισης που αυτη τη φορα φανηκε να συμμετεχει ολη σχεδον η πολη στη διοργανωση με χιλιαδες δρομείς σε ολες τις αποστασεις. Ειδα ανθρωπους που δεν ηξερα οτι τους αρεσε να τρεχουν, ακομη και στον μαραθωνιο.  

Δεν με πειραξε που ημουν αργος παροτι καποια στιγμη σκεφτηκα πως αν δεν μπορω να τρεξω αυτον τον αγωνα , πώς να τρεξω τον κλασσικο...

Θα τον τρεξω ομως και αυτον τον Νοεμβριο...

ΕΚΛΕΚΤΗ ΠΑΡΕΑ