ΞΑΝΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ

Eμενα μου το λεγαν αλλα δεν το πιστευα.

Το καταλαβα  τωρα που δεν μπορουσα να τρεξω 3 εβδομαδες σερι.

Απο το πολυ το τρεξιμο το χανεις λιγο .... Ναι αληθεια , το διαπιστωσα ο ιδιος.

Τρεις εβδομαδες δεν ετρεχα και  ειχα νευρα και ζηλευα τους αλλους που τρεχαν ενω εγω δεν μπορουσα και τσακωνομουν με ολο τον κοσμο (με τη γυναικα μου δηλαδη) ... Βλαμμενος κανονικος.

Βρε τι γυμναστηριο πηγα , τι ποδηλατο εκανα , τιποτα.

Νευρα και να μου την σπαει που εβλεπα τους αλλους να τρεχουν ... επιτελους ομως μετα απο προσπαθειες  ξανατρεξα λιγακι στο σταδιο και μου αναπτερωθηκε το ηθικο... Και φυσικα με τη μια δηλωσα στον πρωτο αγωνα που βρηκα μπροστα μου , τον αγωνα της Βαβδου παροτι δεν νιωθω ετοιμος για 20+ στο βουνο αλλα δεν πειραζει μια ψυχη που ναι να βγει , ας βγει ... εχω και φιλους Βαβδινους, θαναι και διαφοροι γνωστοι και βουρ την παραλλη Κυριακη.

Θα χασω βεβαια τον αγωνα του  Σειχ Σου που μου φαινεται αρκετα ενδιαφερων, αλλα αυτο που δεν χανω με τιποτε ειναι το 15αρι στο Ξηρολιβαδο στις 5 Ιουλιου που ειναι οτι καλυτερο σε αγωνα βουνου απ’ολες τις αποψεις.

Ευκολια, τοπιο, συνθηκες , οργανωση , θα παω οπωσδηποτε...Το εχω τρεξει (ας πουμε δηλαδη γιατι μαλλον περιπατο εκανα)  χειμωνα με ενα μετρο και χιονι, το εχω τρεξει (ας ξαναπουμε γιατι δεν δουλευε το ποδι μου) καλοκαιρι Ιουλιατικα , ειναι σουπερ... Και ως εκδρομη , και δεν σου βγαινει η ψυχη να το τρεξεις , και ανοιγει το ματι σου απο την ομορφια του δασους,  θαχει και μπαρμπεκιου στο τελος , εεεεε, τι αλλο ναχει πια για να παμε, γυναικες?