Η 21η ΠΛΗΓΗ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ

Εκει . Το μυαλο μου στο κακο. Στην 1η του μηνα…

Κανει κρυο, χιονιζει , τα μονοπατια ειναι αναμικτα λασπη και χιονι και εκει στον Χορτιατη το μυαλο μου λες και δεν μου εφτασε η περυσινη ταλαιπωρια .  

Ο μαρκησιος Ντε Σαντ θα ηταν περηφανος για ολους εμας και το αυτομαστιγωμα μας.

Εφαρμοζω προγραμμα μελετημενο  , παρα πολυ επιστημονικο μαλιστα , παω τρεχω οτι ναναι , οποτε ναναι αρκει να μαζευονται χιλομετρα και πολλες ανηφορες.

Ιδανικη διαδρομη τωρα τελευταια,  Περαιβου, στροφη στο 3ο χλμ  σε μια χορταστικη ανηφορα  1100 μετρων που ανεβαζει στο δρομο με τις γεφυρες , καρφι ανηφορα  προς εξοχη (εδω συμπληρωματικα κανα χιλιομετρο ακομη προς εξοχη και πισω ) , στροφη στην κατηφορα στο 8 , μεσα απο το καταπληκτικο φαραγγι στα 200 μετρα δεξια που κατεβαζει παλι στην Περαιβου ακριβως στο Καραβι , απο κει στροφη αριστερα στην Περαιβου και καθοδος απο τον δρομο του ΣΔΥΘ (μονοπατι) και επιστροφη στο 3 του χωματοδρομου και πισω στη γεφυρα.

20 χλμ αρκετα καλα μπορω να πω.

Ετσι πιθανολογω οτι θα επιζησω φετος στον Χορτιατη γιατι περυσι επαθα τις 20 πληγες του Φαραω ενωμενες ολες σε μια.

Φυσικα τωρα που εχουν μεινει ολες κι ολες δεκα ημερες εχει λυσιαξει να χιονιζει και να κανει κρυο , εύχομαι τουλάχιστον να μην βρεχει καταρρακτωδως και φετος,  νισαφι πια σαν τους καταδρομεις καθε χρονο.

Γιατι ο αγωνας στον Χορτιατη εχει την ομορφοτερη ισως διαδρομη , πολυ δυσκολη αλλα και πολυ ωραια με το πυκνο δασος και την εναλλαγη των τοπιων. Αξιζει πολυ .