ΣΤΑ ΜΙΣΑ

Αν ειναι κατι που σκυλοβαριεμαι στο  τρεξιμο ειναι να φτανω στη μεση του προγραμματος για τον Μαραθωνιο οπου εχεις πολυ ακομη για να τελειωνεις και τοσο πολυ απο τοτε που ξεκινησες ουτως ωστε να εχεις αρχισει να βαριεσαι.  Αυτο (πολυ βαθυστοχαστο…).  Παντως ετσι ειναι . Αλλα 4 long run ακομη και ο Νυκτερινος. 

Και πανω που αναρωτιομουνα ποτε θα τραυματιστω,  με πονεσε ξανα (φυσικα)  το ποδι μου και μολις  που τελειωνα  μια ωραια γρηγορη προπονησουλα και ετοιμαζομουν να παω να συζητησω με τους αλλους τα παρακατω φλεγοντα θεματα:

Τις εκλογες και τα καραγκιοζιλικια που βλεπουμε ( για πολυ λιγο αυτο) ,

το τελευταιο ματς του ΠΑΟΚ και ποσο  υπερομαδα εχουμε γινει (μεχρι να ξαναχασουμε αυτο) ,

το επομενο ματς της εθνικης στο μπασκετ  και τι αντιπαθητικοι ειναι οι Ισπανοι και οτι δεν ειναι θεμα εκδικησης αλλα πολυ θα γουσταραμε να τραβαμε κλωτσιες στην τηλεοραση απο τον φανατισμο μας βλεποντας το ματς (ειμαστε φιλαθλοι πανω απ'ολα),

που ειναι εκεινη η μελαχροινη η ωραια (εδω υπαρχουν ενστασεις απο διαφορους που υποστηριζουν οτι ηταν για την φιλοζωικη και οχι για να την αρεσει ανθρωπος) που ερχοταν προπερσι και μας ανεβαζε την πιεση στο γηπεδο,

τι περισσοτερο απο εμας εχουν αυτοι οι αλλοι που τρεχουν τον μαραθωνιο σε τρεις ωρες και εμεις σε εφταμιση,  

τι εχει να γινει στον νυκτερινο και οτι καναμε βλακεια  που δεν γραφτηκαμε στο πενταρι που εχει ολα τα γκομενακια (εεεε, τις νεαρες και φερελπιδες αθλητριες ηθελα να πω)

πως να τρως σκετο  το ταχινι το πρωι χωρις να βουλωσει ο οισοφαγος και να πεθανεις απο ασφυξια,  

γιατι ενω ανοιξε επιτελους μετα απο 20 μηνες το σταδιο εμεις εξακολουθουμε να πηδαμε πανω απο τα καγκελα (τετοιοι βλαμμενοι ειμαστε, ακομη απο τα καγκελα πηδαμε με την πορτα ανοιχτη)

και αλλα τετοια πολλα και φιλοσοφημενα.  

Αλλες οκτω βδομαδες μεινανε μεχρι την Αθηνα.