ΧΟΡΤΙΑΑΑΑΑΑΤΗΣ (2016)

Μετα απο τη συντομη καθιερωμενη διακοπη των προπονησεων λογω γριπης,  επανερχομαι δριμυτερος για να  αρχισω να τα σπαω σε γνωστους και φιλους για τον επερχομενο αγωνα  του Χορτιατη trail run , η διοργανωτικη επιτροπη του οποιου  και ανοιξε το συστημα των εγγραφων  του (δηλαδη το email του εδωσε ο Στελιος και οποιος θελει παει και γραφεται πληρωνοντας το σχετικο αντιτιμο).

Επειδη καθε χρονο τα πρηζω (και θα συνεχισω να το κανω μεχρι τις 6 Μαρτιου) σε ολο τον κοσμο για τον συγκεκριμενο αγωνα μαλλον θα πρεπει να προτεινω στον Στελιο τον Καϊαφα να ενημερωνω  το σχετικο σαιτ του αγωνα εμπλουτιζοντας το παραλληλα με  στηλες για συνταγες, ζωδια, κοσμικα, γκομενες  , ΠΑΟΚ και αλλα ενδιαφεροντα θεματα.

Να εξηγουμαι ομως ... Μ'αρεσουν ολοι οι αγωνες βουνου και πολυ της Θεσσαλονικης που δεν ειναι και μεγαλοι. Μ'αρεσε ο Συζαθλος, με συγκινει πολυ ο Αεθλος αλλα ο Χορτιατης με ξετρελαινει. Τον φοβαμαι και λιγο  ομολογω ,  αλλα δεν  μπορω να αντισταθω στην ιδεα της συμμετοχης (να κυλιεσαι στη λασπη και τα νερα μεσα στο κρυο , ανεκτιμητο πραγματι ) .  

Ο αγωνας αυτος ειναι  πολυ - πολυ αξιολογος, ειναι δε ενδεικτικο οτι παρατηρειται ενθουσιασμος αναμεσα σε ολους τους δρομεις  (μαζευονται ολοι μα ολοι οι πολυ φανατικοι του βουνου) που ξερουν και εκτιμουν την δυσκολια του αλλα και την ομορφια του.

Βεβαια δεν ειναι η αναβαση των Αλπεων , (να ενα βουναλακι τοσο δα ειναι , το ανεβοκατεβαινεις κανα δυο φορες) ,  αλλα η ομορφια του τοπιου σε συνδυασμο με την δυσκολια των καιρικων συνθηκων (πολυ σπανια τετοια εποχη ειναι καλες οι συνθηκες στον Χορτιατη , ταχουμε ξαναπει για τη λασπη) και το γεγονος οτι εχει πολυ και καλο μονοπατι  προσφερεται και για δρομεις που πρωτοδοκιμαζουν τις δυναμεις τους στο βουνο. Στο κατω - κατω 21 χιλιομετρα ειναι , το πολυ - πολυ το παιρνεις στο περπατημα και καθαρισες (λεμε τωρα).  Οποιος νομιζει οτι αντεχουν τα κοτσια του για ενα λιγο πιο απαιτητικο 21αρι στο βουνο δεν θα χασει αν εγγραφει.

Φυσικα τα αλλα τα γατακια μολις εμαθαν την εγγραφη αρχισαν τα "ναιιιι,  ξερεις εχω κανονισει το σαββατοκυριακο εκεινο , εχω να παω σε ενα γαμο, αααα, θα παω αλλου"  κοινως  την εκαναν με πλαγια, φοβουμενοι να λερωσουν τις δωδεκαποντες γοβες τους σε λιγη λασπη...

Εγω θα παω ομως στις 6 Μαρτιου και θα περασω ωραια και θα βγαλω και φωτογραφιες (και θα με βγαλουν , Γιωργο Σαβατουπη ετοιμασου) και θα φαω και σουπα στο τελος (προπερσυ πηγα τοσο αργα που δεν προλαβα σουπα).

Α και για να μην ξεχνιομαστε μπαινει παλι καρτα εισοδου στο βοηθητικο στο Καυτατζογλειο . Εγινα πολλα εργα βλεπεις και βελτιωθηκαν οι συνθηκες αθλησης και προπονησης (καινουριο ταρταν , αποδυτηρια) που βαλαν παλι καρτα. Αξιζει να σημειωθει οτι πλεον εχουν γινει τραυματισμοι σοβαροι μαλιστα μεσα στο βοηθητικο λογω της κακης καταστασης του ταρταν. Αλλα αυτοι βαζουν εισοδο. Ετσι θα κλεισουν οι τρυπες.

Ειναι απεριγραπτο. 

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΙΝΑ

αγαπημενα αγριογουρουνα

Με την χοληστερίνη στα υψη - ποια υψη δηλαδη,  ειχε αρχισει να ρεει απο τα αυτια μου σε μορφη μαρμελαδας (υπεροχη εικονα αν την φανταστει κανεις, να σ'ανοιγει η ορεξη) - συνεχισα τα  τρεξιματα με παθος , με τη βοηθεια βεβαια του καλου καιρου(τα θετικα της κλιματικης αλλαγης , εγω παντα τα λεγα , το διοξειδιο του ανθρακα ειναι καλο,  πολυ καλο , οπως επισης και οι βιομηχανιες και τα λυματα σε  θαλασσες και ακτες).

Εθεσα και τους στοχους της νεας σεζον να τρεξω δηλαδη κατ'αρχην χαλαρα τον μαραθωνιο της  Πελλας για τεταρτη φορα (θελει ισχυρα ναρκωτικα για να τρεξει κανεις αυτο το βαρετο ισιαδι  , καλα ηταν τις δυο πρωτες φορες, τωρα … τελος παντων) με απωτερο στοχο να κανω μια πιο  μεγαλη αποσταση καποια στιγμη μεσα στο τρεχον ετος (50 με 80 λεω εγω με το μυαλο μου)  .

Αυτη η αποφαση πρεπει να οφειλεται στο οτι οταν ημουν πολυ μικρος (πολυ - πολυ παλια,  τοτε που ο Λευκος Πυργος ηταν ακομη γιαπί)  ειχα χτυπησει στο κεφαλι μου και να , τωρα βγαινει στην επιφανεια εκεινο το παλιο χτυπημα).

Επισης φταιει και το οτι (σε μια καλυμμενη αποπειρα δολιοφθορας) ο φιλος μου ο Μακης ο Μηλιας μου χαρισε το βιβλιο του Christopher McDougall,  "Born to run" , ωραιο βιβλιο,  να το παρετε να το διαβασετε , θα βγει και σε ταινια οσονουπω, αφορα διαφορους καμμενους που τρεχουν πολυ , παρα πολυ και γενικα μιλαει για το τρεξιμο και σου ανοιγει η ορεξη αν το διαβασεις να πας εξω να τρεξεις καμια πεντακοσαρια χιλιομετρα (ξυπολητος μαλιστα) . 

Προφανως και ο συγγραφεας και αυτος ολιγον καμμενος ειναι , ειναι δρομεας , ειναι και φαλακρος καταλαβαινετε τωρα, αλλωστε συμφωνα με το trikalaweb μονο οι φαλακροι θα γλυτωσουν αν επιτεθουν εξωγηινοι , αξιζει κανεις να ψαξει και να  διαβασει το σκεπτικο της σωτηριας των φαλακρων απο τους εξωγηινους εχει πολυ πλακα...  ( http://luben.tv/wp-content/uploads/2016/01/falakroi_trikala.jpg ) 

Τωρα θα μου πεις εμενα μου αρεσουν τα βιβλια σχετικα με σπορ , γι'αυτο μ'άρεσε κι αυτο , αλλα ειναι  ενδιαφερον βιβλιο  (αν και νομιζω η αγγλικη εκδοση θαναι καλυτερη, παντα τα πρωτοτυπα ειναι πιο καλα) αλλα σε χτυπαει λιγο στον εγκεφαλο αν εισαι και χαζος  σαν κι εμενα και επηρεαζεσαι απο αυτα που διαβαζεις. 

Εκει που δεν  επηρεαστηκα παντως ηταν την τελευταια φορα που πηγα για long run στο βουνο , χαραματα ηταν μεσα στην ομιχλη , πηγα Ατλαντιδα αλλα ειχε πολυ σκοταδι , δεν εβλεπα τη μυτη μου , λεω ασε μην βγει και καμια και μας πειραξει μεσα στα σκοταδια , οπως στην Κολωνια της Δυτικης Γερμανιας και πηγα Περαιβου και γεφυρες.

Εκει  που ετρεχα ανεμελος διαπιστωσα απο πρωτο χερι οτι οι ιστοριες που ειχα ακουσει απο αλλους καταξιωμενους δρομεις στο βουνο ηταν αληθινες καθως βγηκαν μπροστα μου την ωρα που κατεβαινα την αντιπυρικη , αγριογουρουνα (αν ειναι ποτε δυνατον στο Σειχ Σου !)  .

Φυσικα τα αντιμετωπισα με απαραμιλλο θαρρος και γενναιοτητα σπαζοντας (κατα πασα πιθανοτητα)  το φραγμα των 10 δευτερολεπτων  στο κατοσταρι  και μαλιστα στην ανηφορα.  

Εχω δει αλεπουδες , λαγους , χελωνες, αγριοκατσικα και τωρα αγριογουρουνα , μενει να κατεβουν λυκοι , αρκουδες και πανθηρες  και να γυρισει κανενας δρομεας μισοφαγωμενος καποια μερα απο το βουνο.