ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ

Και ομως μεσα στο καλοκαιρι εγιναν μερικες απο τις καλιτερες προπονησεις. Με μονο κινητρο τον Ημιμαραθωνιο των Γιαννιτσων 5 τρεξιματακια μεσα στην εβδομαδα , τα πιο πολλα στο βουνο το οποιο ειναι χαρμα απο τις 7 το απογευμα και μετα. Αποδειξη ο κοσμος που μαζευοταν αυτες τις νεκρες ημερες για την πολη. Σκια, πολυ δροσια και ... ανηφορα να φαν και οι κοτες.
Το ευχαριστηθηκα αν και λογω των αδειων και διακοπων δεν ειχα και πολυ παρεα, το θεμα ειναι να το κρατησω τωρα που αρχιζουν οι πραγατικα εργασιμες ημερες που πιθανοτατα δεν θα μου επιτρεψουν να συνεχισω στο βουνο καθως τα απογευματα θα ειμαι off για τρεξιμο.
Διοτι το σταδιο οπως ειχα προβλεψει γεμιζει σιγα σιγα, με την εξωτερικη διαδρομη του να γινεται σαν ενα σκουληκι ανθρωπων που τρεχουν (η περπατανε στην χειροτερη περιπτωση) καθως ξεκιναν οι προετοιμασιες ομαδων αλλα και ατομων που ετοιμαζονται για τους δρομους του φθινοπωρου.
Τωρα ειναι που σκεφτομαι και παλι ποσο καλα θα ηταν μια ανοικτη για τρεξιμο παραλια , που ομως ανακατασκευαζεται (καλο αυτο). Προβλεπω ομως οτι και οταν γινει θα ειναι παλι μια συνεχομενη λωριδα τσιμεντου με εναλασσομενα παρτερια ωραια στο ματι αλλα αντιαθλητικη και απαγορευτικη για τρεξιμο...Κριμα . Μακαρι να διαψευσθω...