Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Καλαμαροτρεξιματα




Μεταξυ μπανιων , ψαρεματων και καλαμαροφαγιας καταφερα να τρεξω μερικες φορες, απολαμβανοντας την μοναδικη διαδρομη της Αλοννησου η οποια ειναι μεν σε ασφαλτο αποζημιωνει ομως με την θεα και την συνεχη σκια καθε απογευμα.
Πολλοι αλλοι τρεχουν στην ιδια διαδρομη αποφευγοντας παραλληλα τα αυτοκινητα και τα διαμονιωδως οδηγουμενα μηχανακια .
Αξιζει τον κοπο παντως και πρεπει να πω οτι καθε τρεξιμο ειναι δυσκολοτερο απο το αλλο, εκτος αν εκολουθησει κανεις την διαδρομη προς το Πατητηρι που ειναι ολη σχεδον κατηφορικη (με μερικες ενδιαμεσες ανηφορες). 
Το μπονους ειναι οτι μπορεις να καταληξεις σε μια παραλια απευθειας απο το τρεξιμο για μια βουτια η να τρυγησεις συκα την ωρα που τρεχεις απο μια απο τις συκιες στον δρομο.
Ολα αυτα την ωρα που τα φρεσκοφαγωμενα καλαμαρια που ψαρεψες την προηγουμενη αγωνιζονται να βγουν απο το στομαχι σου... 
Στο βαθος Κυρα Παναγια και Γιουρα

Ξερο και Αδελφια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου