Πήγα πάλι στο στάδιο το απόγευμα. Ο κακός χαμός. Το
ατελείωτο «σκουλήκι» ανθρώπων που λέγαμε γύρω γύρω στην εξωτερική. Ο ένας πάνω
στον άλλον κυριολεκτικά σαν σκηνή από το εξπρές του Μεσονυκτίου όπου οι ψυχασθενείς
πάνε γύρω γύρω στον πάσαλο...
Δεν πειράζει . Καλό είναι. Πληθαίνουν όσοι
τρέχουν. Ενα μεγάλο ποσοστό δεν θα ξανατρέξει από αυτούς, αλλά κάποιοι θα το
βάλουν στη ζωη τους και θα είναι οι κερδισμένοι της υπόθεσης.
Καιρός όμως να γυρίσω τις προπονήσεις σε morning mode μια
και μ’αρέσει λίγο η άνεση...Δεν υπάρχει δικαιολογία πλέον να χανω προπόνηση και
θα το κάνω μέχρι τα Γιαννιτσά τουλάχιστον και αν έχω κέφι και για τον Κλασσικό
(δύσκολο το βλέπω)
Με τρεις προπονήσεις πολύ πρωί μεσοβδόμαδα και
ακόμη μία μεγάλη το Σαββατοκύριακο με βλέπω πανέτοιμο όχι μόνο για όσους
δρόμους ακολουθούν αλλά και για μια δύσκολη χρονιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου