Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

ΒΕΡΓΙΝΑ

Μ'αρεσε...
Ευχαριστη εκπληξη με το mail.
Μεσα σε νεκρη περιοδο , σε μια πολυ ενδιαφερουσα διαδρομη (Αφετηρια Αρχαιολογικός Τόπος Βεργίνας , μεση - Φράγμα Αλιάκμονα και τερματισμος στη Βέροια ) δρόμος 14,6 χλμ.
Ευκαιρια για λιγη προπονηση ακομη, για μια εκδρομουλα μεσα στο χειμωνα μαζι με τη φαμιλια - αθλητικου - πολιτιστικου ενδιαφεροντος, και επισκεψη στα αξιοθεατα της Βεροιας μετα (πχ Ρεβανι) .

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

ΠΡΩΙΝΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ

Πρωι , πρωι, αλλαξε και η ωρα  και με το φως του ηλιου πλεον ραντεβου με τους αλλους αρρωστους που προτιμουν τον τριξιμο του φθαρμενου  ταρταν στα παπουτσια τους απο την αγκαλια του κρεβατιου και της γυναικας τους (ή του αντρα τους ή τελοσπαντων...) .
Οι συνθηκες ηταν ιδανικες, μαγικη ηταν ομως η εικονα της ανατολης, συνοδεια μια λαμπρης πανσεληνου πανω απο το Σταδιο.

Δεν ειναι ηλιος! Πανσεληνος το ξημερωμα στο Σταδιο. 

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ;



Μετά και τον Ημιμαραθώνιο της Θεσσαλονίκης  επέστρεψα με μερικά πολύ ωραία τρεξίματα σε στάδιο και βουνό  - με το τελευταίο παρέα με τα παιδιά που θέλουν να πάνε στην Αθήνα.
Τελευταίο τρέξιμο τους  πριν από τη δοκιμασία του Κλασσικού στον οποίο δε τρέχω . Ενας τον χρμετρα. ﷽﷽﷽ω στον αγώνα του Ξηρολι εδόνο φτάνει (και περισσεύει ) για τα δικά μου δεδομένα.
Και τώρα?
Καλά είναι να κάνουμε και σχέδια για κάποιον αγώνα αλλα λογικά πλέον μέχρι τέλους του έτους δεν εχει εδώ κοντά στη Θεσσαλονίκη κάποια διοργάνωση . Ένας ημιμαραθώνιος Πάικου στην Καστανερή (όπου έκανα και μπόλικες ασκήσεις ως φαντάρος – να μου λείπει το βύσσινο αν και ειναι ωραία περιοχή) . Ενα δεκαράκι στη Αγριά του Βόλου, αντε και Ημιμαραθώνιος Τυρνάβου – Λάρισας (μακρια πεφτουν αυτα, μόνο για εκδρομή με τα παιδιά) και ... αυτά.
Ελλείψει κινήτρου,  ευκαιρία να το ευχαριστηθώ. Χαλαρή προπόνηση , ίσως κανα ποδήλατο , αγορά φρέσκων παπουτσιών για την νέα χρονιά και συντηρητικά τρεξιματα μέχρι να ξεκινήσω προετοιμασία για τον επόμενο Αλεξάνδρειο... 

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

ΝΥΚΤΕΡΙΝΟΣ at last

Παει κι αυτο.
Γιορτη.
Μονο αυτο μπορεις να γραψεις για την διοργανωση
Δεν μενω σε τυχον επιμερους παραπονα που μπορει να υπαρχουν, ηταν ομως ωραια.
Εξαιρετικες συνθηκες για τρεξιμο, χαμηλη θερμοκρασια κλπ, πολυς κοσμος , μουσικες ,  λιγο λιγοτερος κοσμος στα πεζοδρομια (φαινεται χωρις "αμαξι" δυσκολα κατεβαινουν στο κεντρο οι συμπολιτες μας), καλη παρεα  και χαβαλές πριν , μετα και κατα τη διαρκεια του αγωνα αλλα και προθυμοι και ορεξατοι εθελοντες .
Ειδα κοσμο που δεν φανταζομουν οτι τρεχει ή οτι τον ενδιαφερει.
Ειδα κοσμο που μετα απο χρονια ξανατρεξε, αλλα και φιλους οι οποιοι κατεβηκαν για να δουν και θα τρεξουν του χρονου.
Υπαρχει ενδιαφερον και μαλιστα αυτο αυξανεται. Θα ειναι δε ωραιο να φτασουμε σε αλλα νουμερα , περα απο τους 3-3,5 χιλιαδες.
Ετρεξα κι εγω. Γρηγορα (ο αφρων) στην αρχη, αργα μετα γιατι τα καυσιμα δεν εφτασαν... Το ευχαριστηθηκα ομως παρα το αργο της υποθεσης. Δεν με νοιαζει ο χρονος αλλωστε , με νοιαζει να τερματιζω καθε φορα.
Και μετα μπυρες (μαζι με τα παρελκομενα) στον Ζυθο οπου μονον ο Φωτης ελειψε παροτι τρεξαμε μαζι πανω απο τον μισο αγωνα. Απουσια...
Η παρεα πριν την εναρξη στον Λ Πυργο. απουσιαζει ο γραφων που κραταει την καμερα.(Φωτης Γιωργος, Μαρκος, Γιαννης, Γιωργος) 



Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

ΜΑΥΡΟ ΣΚΟΤΑΔΙ


Νυκτερινος λοιπον. Μεσα στη νυχτα και στα σκοταδια...
Επιτελους ενας δρομος μεσα στη Θεσσαλονικη μετα απο καιρο .
Ευκαιρια για τους οδηγους να μας βρισουν που θα χει κλεισει ολο το κεντρο και θα γινεται χαμος απο κινηση γυρω γυρω.
Ευκαιρια και για μας να τρεξουμε μεσα στην πολη - κεντρο καρακεντρο - χωρις αυτοκινητα.
Ωραια.
Πολυς κοσμος , μεγαλη συμμετοχη πραγμα που σημαινει οτι αφενος μεν θα το ευχαριστηθουν ολοι οσοι τρεξουν ειτε στα 5 ειτε στον ημι  , αφετερου θα ξαναγινει ο αγωνας και του χρονου.
Καταπληκτικα τα αναμνηστικα του αγωνα (καλα πλακα κανω) ...
Ολη η παρεα ειναι ετοιμη.
Εχουμε προπονηθει,  αλλοι ετοιμαζονται ακομα για τον κλασσικο , παντως το ραντεβου δοθηκε στον Λευκο Πυργο.
Να δουμε  λοιπον πως ειναι να τρεχεις στην Τσιμισκη και στη συνεχεια αμεσως μετα ραντεβου στον Ζυθο για μπυρες και μεζεδες (θερμιδικη αποκατασταση...)

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ



Να το ειχα το κυριακατικο τρεξιματακι . 16 χλμ στο βουνο , χωρις να εχω ειδικο στοχο περαν του Νυκτερινου (δεν το συζηταω πια για Κλασσικο) για τις απαιτησεις του οποιου δεν εχω και κανα προβλημα .
Υπεροχη ημερα την Κυριακη , ολη η ανηφορα με συννεφια και με λιγο κοσμο  στο κατεβασμα – αρα ημουν απο τους πρωτους – και εξαιρετικη λιακαδα στο κατεβασμα. Και το κυριοτερο, καμια ενοχληση στο ποδι , πρωτη φορα μετα απο καιρο που σε ενα σχετικα μεγαλο τρεξιμο (εστω και με πολυ προσεκτικο ρυθμο) δεν ειχα προβλημα.
Να και μια φωτο :
Βλεποντας τον Χορτιατη

Ολα δειχουν οτι θαμαι ενταξει για την Κυριακη , περαν ενος μικροπροβληματος υγειας που προς το παρον με ταλαιπωρει . Γιατι την Κυριακη θαναι μια γιορτη (οχι για τους οδηγους παντως) με πολυ μεγαλη συμμετοχη κοσμου , κυριως στα 5 χλμ , γεγονος ενθαρρυντικο γι οσους ασχολουνται με το τρεξιμο και γενικοτερ με την ασκηση. Γιατι το τρεξιμο θελει παρεα...

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

ΒΡΑΔΥΝΟ ΤΡΕΞΙΜΟ



Και για αλλαγη απο το βουνο και το σταδιο, ενα βραδυνο τρεξιματακι στην παραλια που αλλαζει αργα, αλλα σταθερα.
Πολυς κοσμος μετα τις 10.00 το βραδυ , πεζοι , ποδηλατες, τρεξιματιες, ζευγαρια, παπουδες, αναρρωνοντες απο παθησεις καθε ειδους , ολοι εκει σε μια στενη λωριδα γης μεταξυ Λευκου Πυργου και Ιστιοπλοϊκου Ομιλου.
Τα εργα βλεπετε δεν εχουν αφησει παρα ελαχιστο χωρο, αλλα ευτυχως υπαρχει κατανοηση απο τους περαστικους και ολοι οι καλοι χωρανε.
Μετα τα πραγματα γινονται καλυτερα , μεχρι την Θεμ. Σοφουλη οπου τρεχεις και βλεπεις κοσμο να τρεχει , να καθεται , να ψαρευει και κοσμικους να συνωστιζονται στα καταφωτα μεγαρα (η Ψωροκωσταινα πολη μας εχει δυο, οχι ενα , να σκασουν ολοι απο τη ζηλεια τους) .
Με λιγη προσοχη στο γονατοκτονο πλακοστρωτο και τις λακουβες του,  περνας μεσα απο το σκοταδι , προσεχοντας μην πατησεις κανενα ζευγαρακι και τελικα  φτανεις στο τελος του δρομου , πισω απο το Ποσειδωνιο , εκει λιγο πριν απο την Σοφουλη και ξαναγυρνας.
Αποσταση : Πλατεια Ελευθεριας – Σοφουλη και πισω : 11 χιλομετρακια απολυτη ευθεια , με εμποδια την πυκνη κινηση πεζων και ποδηλατων αλλα με ευχαριστη εναλλαγη εικονων και  ανθρωπων  στην διαδρομη.
Δεν την κανω συχνα αυτη τη διαδρομη γιατι ειναι πολυ σκληρη η επιφανεια αλλα ηταν μια καλη αλλαγη.
Αλλωστε ο στοχος ειναι πολυ εφικτος ,  για τον Νυκτερινο μιλαμε...

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Κατι να σας θυμομαστε?


Ημιμαραθωνιος στην Καλαμαρια λοιπον.
Στα πλαισια της προπονησης μου πηγα και δοκιμασα να τρεξω.
Ωραιο πανηγυρικο κλιμα πριν την εναρξη , με πολυ κοσμο για τα 5 χιλ. και τον δρομο του ενος χιλιομετρου των παιδιων τα οποια ξεκινησαν αργοτερα απο τον Ημιμαραθωνιο.
Τον ετρεξα τον αγωνα , ενιωσα ομως αρκετα απροπονητος , κατι που επιδεινωθηκε απο τον τραυματισμο μου στο 10ο χλμ και την φοβερη ζεστη. Αυτα εχουν λιγη σημασια ομως, γιατι πιεσα τον εαυτο μου και τερματισα ρισκαροντας μια επιδεινωση του τραυματος.
Να πω ομως για τον αγωνα τα εξης:
Πολυ καλη ημερα και μεγαλη προσπαθεια απο τον  Δημο Καλαμαριας. Πολυ ωραια η θεα στη Θαλασσα και φυσικα η διαδρομη στην Πλαστηρα.
Μπραβο στους δεκαδες εθελοντες και τους υπαλληλους του Δημου .
Πυκνη και αρκετα καλη η τροφοδοσια σε εναν αγωνα χωρις οικονομικη συμμετοχη.
Ομως ... Στον δευτερο γυρο οσοι επεσαν στη εκκινηση των 1000 μετρων  δεν εβρισκαν διαδρομο να περασουν και παραλιγο να ποδοπατηθουν. Ας αφηναν μια μικρη λωριδα στον δρομο... Συν το γεγονος οτι ειχε κλεισει (!) για λιγο η στροφη για την παρακαμψη των 21χλμ προς το Κοδρα...
Χαθηκε να κρατησουν 300 μεταλια για τους τερματισαντες τον ημιμαραθωνιο? Την ωρα που υπηρχαν ατομα που γυρνουσαν με αρμαθια μεταλια στον λαιμο τους? Ενα διπλωμα εστω? Κατι να θυμομαστε τον αγωνα?
Θα μου πεις τα μεταλια τα πετας μετα απο δω και απο κει μεσα στο σπιτι...
Τερματιζες όμως  και δεν ηξερες αν εληξε ο αγωνας...
Μετα δε το περασμα της ωρας οι Ελληναρες περνουσαν αναμεσα στους δρομεις με τις κουρσες τους για να πανε στο καφενειο...Πρωτη φορα κινδυνευσα στα αληθεια απο μηχανακι . 
Πολυ ερασιτεχνικη η διοργανωση αν και δεν συνηθιζω να γκρινιαζω.
Ας μεινω τουλαχιστον στην ευγενεια και τη διαθεση των εθελοντων που μπραβο τους...