ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ

Θα παρω μερος για εκτη  χρονια , μετα το 2010 με την ηρωικη συμμετοχη στο 5αρι που ξεκινουσε απο την ADIDAS στη Μοναστηριου (δεν  προκειται περι γκριζας διαφημισεως επειδη τα πιανω απο τον γερμανικο κολοσσο των αθλητικων, το γραφω επειδη δεν τα πιανω ΑΚΟΜΗ απο τον γερμανικο κολοσσο των αθλητικων...) 

Το πενταρι τοτε μου ειχε φανει βουνο - το ελαχιστο πρεπει να πω - αλλα τελικα απο τον ενθουσιασμο ειχα κανει και σπριντ στα τελευταια μετρα στο πλακοστρωτο μπροστα στο αγαλμα του  Μεγα Αλεκου που καβαλουσε εκεινο το αλογο με το τεραστιο τσουτσουνι που το καναν τοσο μεγαλο που φαινεται μεχρι τα Σκοπια (σημειολογικο αυτο, «ερωτικη Θεσσαλονικη» κλπ κλπ) . Ο χρονος βεβαια δεν ειχε σημασια αλλα θυμαμαι οτι στα αποτελεσματα ειχα δει οτι ενας ευσταλης κυριος 80 περιπου χρονων με ειχε αφησει καμια πεντε - εξι λεπτα πισω.

Την αλλη χρονια ετρεξα – ξεψαρωμενος πλεον -  στο δεκαρι – που επισης μου φανηκε βουνο παρα την υπερμετρη αισιοδοξια μου – οπου εκανα τον καταπληκτικο χρονο των 62 λεπτων και κατι (καμια 50-100 δηλαδη) δευτερολεπτων . Εκτοτε αποφασισα να προπονηθω καλα, οποτε και ετρεξα σε τρεις διαδοχικους μαραθωνιους της Πελλας  με εκπληκτικα αποτελεσματα που αφησαν αφωνο το Πανελληνιο (ψεμματα,  κανεις δεν συγκινηθηκε  , ουτε καν η μαμα μου).

Αυτο ηταν και το κερδος ομως απο τη διοργανωση της πολης μας που ειναι οτι καλυτερο για την αθλητικη Θεσσαλονικη που κατα τα αλλα αθλητικως εχει να παρουσιασει εξαιρετικες επιδοσεις στον χουλιγκανισμο, το ντοπινγκ , τα στημενα παιχνιδια , την τοκογλυφια , την τελεση οικονομικων αδικηματων με οχημα ομαδες  και αλλα τετοια ευγενη αθληματα.  Οτι δηλαδη αρχισε κοσμος να αθλειται γεγονος που δεν βοηθαει μονο τα καταστηματα των αθλητικων ειδων αλλα και την ατιμη την κενωνια γενικοτερα. 

Γιατι δοκιμασα και περυσι τον μαραθωνιο της Κων/νουπολης και εχω να πω οτι  ο δικος μας ο αγωνας ειναι πολυ καλυτερος σε οργανωση ασε που τερματιζεις και πας κατευθειαν για μπυρα και λουκανικα. (καμια φορα κατι οινοφλυγες νοσοκομοι κατεβαζουν και μια μπυρα ΠΡΙΝ τον τερματισμο στα μπακαλιαρακια).

Χαιρομαι που θα τρεξω και φετος το δεκαρι (αν και λιγο ζηλευω που φετος δεν τρεχω το μεγαλο) μαζι με ολο τον πρωινο σεμσελε του σταδιου (πλην του Βαγγελη του Σταματακη που ειναι σοβαρο παιδι) αλλα και αλλους τρεξιματικους φιλους . Ευελπιστω βεβαια οτι φετος θα εχουν και αλλες κατηγοριες εκτος απο τις ηλικιακες, προτεινω δε ετσι τωρα ανοιχτα – να μπουν και κατηγοριες βαρους, σαν την πυγμαχια την αρση βαρων  , την παλη - ενδοξα  αθληματα να τα λεμε κι αυτα  - ετσι να εχουμε και μεις καμια τυχη διακρισης στην κατηγορια μας.

Τα λεμε την Κυριακη.