21 ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ

Παμε για τον πεμπτο.

Ωραια ηταν .

Εγινε χαμος απο κοσμο , ακομη πιο χαμος απο βροχη και αποδεικνυεται οτι η διοργανωση εχει γινει  πολυ καλη για την πολη . Κυριως χαρις στο κουραγιο των εθελοντων που τουλαχιστον στη διαρκεια του ημιμαραθωνιου εφαγαν και αυτοι πολυ νερο αλλα και τον καλο σχεδιασμο του αγωνα που φετος με τους δυο γυρους "ελεγε" πιο πολυ.

Βεβαια υπαρχουν και διαφορες γκρινιες αλλα, ενταξει γκρινιαρηδες σαν τους ερασιτεχνες δρομεις δυσκολα να  βρει κανεις, γκρινιαζουν για το ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ. (δεν παιζεται η γκρινια τους,  ειναι χειροτεροι  απο γυναικες σε βραδια τσαμπιονς ληγκ, οτι βλακεια θες θα την ακουσεις: γιατί εχει νερα στον δρομο, γιατι ειναι ακριβη η συμμετοχη - μονιμο θεμα αυτο, αν ειναι δωρεαν η συμμετοχη θα γκρινιαζουν γιατι δεν εχει και φαϊ στο τελος - γιατι δεν ηταν καλο το τζελακι /το ισοτονικο/το μπλουζακι /το μεταλλιο/το διπλωμα , γιατι δεν ακουστηκε η πιστολια του αφετη, γιατι δεν ηταν σωστη η μετρηση της διαδρομης και χιλια δυο αλλα  )

Και φυσικα οι συνηθεις γκρινιες των καταστηματαρχων (εχουν ενα δικιο απο την πλευρα τους) και των διαφορων που θελουν να κινουνται με το αμαξι μεσα στην πολη 24  ωρες το 24ωρο .

Πηγαμε λοιπον με τον Διοσκουρο τον Φωτη  , χαζολογησαμε - ως συνηθως  - αρκετα, βγηκαμε τις φωτογραφιες μας  και τελικα  σαν τις μωρες παρθενες παραλιγο να χασουμε την εκκινηση υποχρεωνομενοι σε ενα σπριντ ενος και,  χιλιομετρου για να προλαβουμε.

Στην εκκινηση επιβεβαιωθηκε  ο  νομος του Μερφυ οτι  θα βρεξει με το που θα ξεκινησει το χρονομετρο και περασαμε μια ωρα αξεχαστη παλευοντας με τα νερα της παραλιακης που ειχε γινει λιμνη και σηκωνε και κυμα μαλιστα. Σκληροτραχηλοι οντες , δαμασαμε τα στοιχεια της φυσης , τρεξαμε οσο πιο αργα γινοταν (γιατι ειμαστε και τραυματιες , εγω δηλαδη που ειμαι σαπιος,  αυτος δεν παθαινει τιποτε) , σπρινταραμε ομως  στο τελευταιο τριτο του αγωνα για να κανουμε κι εμεις ρεκορ,  πηγαιναμε δε τοσο γρηγορα που στην τελικη ευθεια μας περασε ακομη και ενας εβδομηνταπενταχρονος (οχι οποιος κι οποιος βεβαια ...) διαλυοντας μας το ηθικο.  

Προτεινα δε εγω στον Διοσκουρο  να σταματησουμε τελος παντων να τρεχουμε αφου δεν εχει χαϊρι , να ασχοληθουμε με κανα ταβλι  , θα το συζητησουμε εν καιρω (σιγα μη σταματησουμε).

Ευχαριστηθηκαμε  παντως , παρα τη βροχη , ναταν κι αλλο , θα ηταν ωραια να ειχε και μια διαδρομη 10 χιλιομετρων , πολλοι το λενε αυτο , το πενταρι ειναι μικρο κατα τη γνωμη μου αλλα απο την αλλη ειναι και μια χαρα για τον κοσμο που για δεκαρι δεν θα τολμουσε να φορεσει τα αθλητικα του.

Συνεχεια τωρα στην προετοιμασια για Αθηνα,  26 μερες ακομη...