Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΖΜΟΥ

Πρωινη Γιαννουλα

Το Σειχ Σου ειναι γνωστο για πολλα πραγματα.

Για τον Δρακο .

Για τους χωματοδρομους γυρω απο το Φιλιππειο οπου εχουν ανδρωθει γενιες και γενιες νεων απο την πολη που δεν εχουν   δωματιο  να πανε.

Και για το τρεξιμο (οταν δεν εχεις τιποτε "αλλο" να κανεις, πας για τρεξιμο ή για ψαρεμα ως γνωστον)  που εχει γινει πλεον κανονικος αγωνας με τον δρομο του Σειχ Σου που διοργανωνει καθε χρονο ο ΣΔΥΘ .  

Σηκωθηκαμε πρωι πρωι , ντυθηκαμε με τα ναϋλον ρουχα μας σαν ξεμπαρκοι κινεζοι ναυτικοι  , φορεσαμε τα τρεηλ παπουτσια μας και πηγαμε προς την Περαιβου για μια ακομη συμμετοχή στον δρομο του Σειχ Σου που διοργανωνει ο ΣΔΥθ,  γιατι ως γνωστον οπου χαρα η Βασιλω πρωτη.

Διοτι εγινε μεγαλο πανηγυρι σε μια καταπληκτικη διοργανωση αγωνα , καθως ολος ο σεμσελες ηταν εκει , κουτσοι στραβοι στον Αγιο Παντελεημονα , απο αθληταραδες  μεχρι τα κατακαθια του δρομικου κινηματος - δηλαδη εμεις.

Παροτι την ιδια ημερα ειχε και αλλο αγωνα στη Θεσσαλονικη (εκει μας κατηντησαν να μην προλαβαινουμε να παμε σε αγωνες στην Θεσσαλονικη...) και μαλιστα ημιμαραθωνιο σπονσοραρισμενο απο εταιριες κλπ κλπ  -  στο βουνο μαζευτηκε κοσμος και κοσμακης . Κοινως ολη η Σαρα (αλλα και η Μαρα) των εντοπιων δρομεων   και ολοι οι γνωστοι με πολυ καλη δικη μας συνθεση . Φυσικα πηρα αγκαζε τον Διοσκουρο και πηγαμε να θαυμασουμε τους λοιπους που θα τρεχαν με αξιωσεις  για χρονους και βαθρα. Τελικα δεν διαψευσθηκαμε καθως απο την παρεα  ο Λευκος Κενυατης βγηκε τριτος γενικης μαζι με τον Γιωργο τον Θανο  και πολυ χαρηκαμε γι'αυτον , γιατι ειναι καλο παιδι και φιλος μας , ολιγον παλαβος βεβαια αλλα και ποιος δεν ειναι εδω που τα λεμε. Βαρεθηκαμε λιγο να περιμενουμε μεχρι τις απονομες   για να τους χειροκροτησουμε αλλα τα εχει αυτα ο πρωταθλητισμος (των αλλων).

Διοτι εμεις ξεκινησαμε σιγα σιγα με την κρυφη ελπιδα οτι θα κανουμε καλυτερο χρονο απο περυσι αλλα  τελικα τζιφος μια και δεν τραβουσε καθολου η μηχανη, ουτε στην ανηφορα, ουτε στην κατηφορα , τιποτε. Απογοητευτηκαμε λιγο με τον Διοσκουρο   αλλα ενταξει σημασια εχει η συμμετοχη οπως λενε ολες οι ντακοτες. Παντως τερματισαμε ακομη μια φορα μαζι , αυτο το γεγονος τον Φωτη πρεπει να προβληματισει , εγω πολυ θα στενοχωριομουν αν με παλευε καποιος σαν κι εμενα (κλασσικη περιπτωση βλαβης). 

Οταν δε, ανεβαινα αγκομαχωντας το μονοπατι του αγωνα - το οποιο ειναι καπως απαιτητικο -  σκεφτομουν πως θα ανεβω σε Μετσοβα και Ολυμπους , θα γινω ρεζιλι 100%. Γιατι μια φορα πτωμα - για παντα πτωμα  , κι εγω δεν το εχω φετος παρα την ατελειωτη προπονηση και τζαμπα οι Γιαννουλες και οι Αεθλοι. Τελος παντων οταν μεγαλωσω θα κανω κι εγω χρονους καλους...