ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟΝ ΣΥΖΑΘΛΟ…

σαν πανικοβλητες γατες

Τι θελει στη ζωη του ενας  δρομεας   ?

Εναν αγωνα κοντα σχετικα στο σπιτι του (γιατι δεν ειμαστε και για εξοδα), καμποσα χιλομετρα μεσα σε ενα ωραιο δασος (ή οπου αλλου τελος παντων του αρεσει ) , ηλεκτρονικη χρονομετρηση (αυτο οπωσδηποτε , ο ακριβης χρονος τρεφει τους δρομεις και - κυριως - την ματαιοδοξια μας) και μπανανες και παστελια στο τελος. Αυτα . Α, και να εχει κι αλλους ιδιους σαν κι αυτον εκει  ,  να βγαζουν φωτογραφιες, να γινεται χαβαλες  ,να εχει  μουσικες , τετοια πραγματα…

Ζαλικωθηκα κι εγω τα αρματα μου , πηγα με το μηχανακι  μεχρι το  Σεϊχ-Σε (τοπικη διαλεκτος αυτη) φορεσα τις παραμανες μου και το νουμερο μου , πασαλειφθηκα βαζελινη  σαν την  Ντουβλη κι εδωσα παρον.

Μας ξυρισε βεβαια ο βαρδαρης εκει πανω  , αν και ειχε ωραια μερα (παντως  ετσουζε) , χοροπηδουσαμε ο ενας διπλα στον αλλον, αλλα  καναμε τους γενναιους οτι δεν κρυωναμε , οτι και καλα καναμε ζεσταμα, αν και το ειχαμε δαγκωσει στην πραγματικοτητα.

Ηταν ολος ο καλος ο κοσμος εκει, ειχε τρεις αγωνες 5αρι, 14,5 αρι και 27αρι (αυτο ηταν  για τους νεους, εμεις στα μικρα),  ειχε κεφι , ειχαν ερθει και ολοι οι πειραγμενοι που τρεξαν στα Ρουτ και στις Αλπεις (ειναι να απορεις καμια φορα με την αντοχη και την υπομονη αυτων των παιδιων , θα τα δοκιμασω μια φορα αυτα τα χιλιομετρα  να δω τι καταλαβαινουν) και ακουσα ολες τις φρικτες ιστοριες για το πως τρεχαν 30 και 40 ωρες συνεχομενα, ειναι πραγματικα ενδιαφερον αν και μου φαινεται λιγο τρελλο ακομη…

Αφου χαριεντιστηκαμε αρκετα , πειραχτηκαμε μεχρι εξαντλησεως και φαγαμε τις μπαταριες των κινητων μας να βγαζουμε φωτογραφιες,  βουρ ξεκινησαμε  , ο καθενας για την αποσταση του  σε μια διαδρομη - την οποια ομολογω οτι στο μεγαλυτερο μερος της δεν την ειχα ξανακανει  - απο την δυτικη πλευρα του Σειχ Σου , εκει που βλεπεις το Ρετζικι . Ηταν πολυ ωραια πρεπει να πω , ευχαριστηθηκα πολυ, ειχε πολυ ανηφορα κυριως σε δασικο δρομο αλλα ειχε και τα μονοπατια του.

Ο αγωνας ηταν εξαιρετικος, πολυ καλα οργανωμενος , ηταν αλλωστε γνώστες  τα παιδια της διοργανωσης (ηταν μεταξυ αλλων  οι διδυμοι Πατσιαλαδες στην οργανωση του αγωνα , καλα παιδια και φιλοι , ποτε δεν θα καταλαβω ποιος ειναι ποιος ομως , τοσο μοιαζουν , την αλλη φορα θα τους πω ο ενας να αφησει μουστακι δεν παει αλλο …) . Μπραβο τους λοιπον , ηταν και για καλο σκοπο ο αγωνας , τα εσοδα πηγαν στην Συζωη , μ'αρεσουν κατι τετοια, ο αγωνας εγκρινεται και συστηνεται αγριως …

Εμενα μου πηγε  καλα το 14,5αρι (απεδωσε   η Γιαννουλα που με εβαζε ο Μπαμπης να τρεχω, οι ανηφορες ειναι σαν το μουρουνολαδο - στην αρχη το σιχαινεσαι αλλα τελικα σου κανει καλο) , βγηκα πρωτη φορα μεσα στους 50 πρωτους (οχι 50ος στους 51, λιγο καλυτερα) οχι οτι νοιαζεται κανεις δηλαδη αλλα πηρα λιγο τα πανω μου ενοψει Αθηνας.

Θα  παω και του χρονου …

 

στα μονοπατια