ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΑΘΗΝΑΣ - Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Ποδαροδρομος για το σταδιο

Δεν ξερω για τους αλλους αλλα για μενα ο Μαραθωνιος της Αθηνας ειναι περιπου σαν την πενθημερη που πηγαμε στο λυκειο .

Συνεννοησεις μερες πριν , παρεα , χαβαλες και στο τελος τρεξιμο .

Ζαλικωθηκα το σακιδιο μου με τα 8 τζελακια, τις 7 τρεξιματικες μπλουζες , τα παπουτσια τις απειρες καλτσες και τον κουβα βαζελινη και βουρ στο αεροδρομιο που ηταν  παλι φουλ στους τυπους με αεροδυναμικα γυαλια και τρεξιματικα παπουτσια που συζητουσαν για τους χρονους που εκαναν απο  τρια χρονια πριν , μεχρι σημερα και για τους χρονους που θα κανουν στο εγγυς και μακρυτερο μελλον.

Γεμισε το κεφαλι μου νουμερα στη διαδρομη σαν ορκωτος λογιστης αισθανομουν , ευτυχως δεν εκατσε καμια αρκουδα παλι διπλα μου (εχω παραδοση σ'αυτον τον τομεα) , αυτη τη φορα ημουν τυχερος. 

Αν παντως ακους δρομεα να στα πρηζει (ενταξει κι εγω το κανω αλλα ειναι κουραστικο για τους αλλους)  ωραια ειναι να ρωτησεις - ταχα - αφελως: "θα κανετε  τζοκινγκ?" και "ποσα χιλιομετρα ειναι ο μαραθωνιος, πεντε?"  αυτα ειναι σαν να του εβρισες τη μανα , οποτε θα σ'αφησει ησυχο. 

Ευτυχως το ταξιδι τελειωσε χωρις απροοπτα και αφου προσγειωθηκαμε στην Αθηνα ξεχυθηκαμε για δρομικα ψωνια μαζι με τον φιλο μου τον Βαγγελη για την Μαραθον Εξπο που ειναι πολυ αξιολογη σας συνιστω να πατε ολοι , αλλα του χρονου,  τωρα δεν εχει .

Αφου περασαμε καμια τρεις - τεσσερεις  ωρες στου διαολου τη μανα (εμεις ειμαστε και απο την επαρχια δεν εχουμε συνηθισει στις αποστασεις) ξαναγυρισαμε για να φαμε λιγα ακομη μακαρονια και να πεσουμε ψοφιοι για ξεκουραση. Μετα αναρωτιοταν ο Βαγγελακης (που ειναι αληθινος δρομεας οχι πτωμα σαν κι εμενα) γιατι δεν εκανε χρονο στον αγωνα, να γιατι …

Γιατι και το πρωι  πήγαμε Μαραθωνα με τα λεωφορεια αλλα με ολα τα λεφουσια που ηρθαν απο την αλλη ακρη του κοσμου και της Ελλαδος, αντε να φτασεις στο σταδιο περπατωντας.

Ε,  με τα πολλα τυλιχτηκανε οι πιο πολλοι σαν δωρα με τα ναυλον περιτυλιγματα για το κρυο , βγαλαμε τις καθιερωμενες 720 φωτογραφιες που ποσταραμε αμεσα , μιλησαμε με ολο τον καλο τον κοσμο , κοροϊδεψαμε σαν ανωριμοι που ειμαστε  οσους δεν ξεραμε  , βρεθηκαμε ολη η παρεα, Μακης, Παναγιωτης , Σηφης , Ευθυμης, Γιωργης ,  Τεο, Μπαμπης  και λοιποι,  βεβαιως ηταν και ο φιλος μου ο δρομεας με τη γκλιτσα οποτε ησυχασα οτι θα εχω καποιον να περασω κι εγω ο κακομοιρης (τον περασα τελικα και φετος) .

Ο αγωνας ηταν ιδανικος  ειδικα αν πληρουσες τις εξης δυο προϋποθεσεις:

Να εχεις γεννηθει στην Κενυα και να αντεχεις τη  ζεστη (τι διαολο σ'αυτην την Αθηνα δεν πιανει ποτε κρυο ? 18 βαθμους ανωτερη ελεγε η προβλεψη , 18 ειχε στην εκκινηση, πανω απο 20-25 ως το τελος) και

Να εχεις κανει φαροφυλακας να αντεχεις τον (κοντρα) αερα.

Εν τελει  ξεκινησαμε παρεα με μια ομαδα 15 Πολωνων ντυμενων Σπαρτιατες πολεμιστες και βουρ στον πατσα.

Σπαρτιατες made in Poland

Εχω να παρατηρησω οτι φετος ειχε πολυ λιγοτερους με χλαμυδες ενω δεν ειδα και μωρα, αλλα ειχε και :

Μελισσουλες.

Εναν τυπο (κορυφαιος)  με μουστακες ντυμενο σαν τον Λιμπερατσε με χρυσο σακακι και καπελο.

Κατι κοριτσακια με φουστιτσες αμερικανικη σημαια.

Πολλους (μα παρα πολλους) κινεζους με σημαιες και γενικα απειρους ξενους.

 Αλλα και μερικους δρομεις που εσπρωχναν  αναπηρικα καροτσακια , η εικονα ηταν συγκλονιστικη, ειδικα με την χαρα των παιδιων που συμμετειχαν ετσι στην γιορτη.

Ο αγωνας ηταν καταπληκτικος,  τον ετρεξα συμφωνα με τις δυνατοτητες μου (εκανα το ρεκορ μου) , ευχαριστηθηκα να βγαζω φωτογραφιες στη διαδρομη (εβγαλα σχεδον ολες τις ξανθιες αλλοδαπες που συναντησα) , εκανα διαφορες (αθωες) πλακες στους θεατες που μας συμπαραστεκονταν γεμιζοντας τους φιλαθλο πνευμα , επαιζα μπασκετ με τα μπουκαλια που μας εδιναν προσπαθωντας να πετυχω τους καδους (ενταξει πετυχα κανα δυο θεατες αλλα ηταν καλοι ανθρωποι δεν με βρισαν), προσπερασα με ανεση το περιφημο  αγαλμα του δρομεα στο 21  συναντησα γνωστους και φιλους ειδικα στον τερματισμο. Μονο στη διαδρομη παρακαλουσα να μου δωσει καποιος και μενα εναν κλαδο ελαιας γιατι με φαγουριζε η πλατη μου και δεν ειχα να ξυθω αλλα δεν τα καταφερα …

 Μεγαλη παραδοση στο τρεξιμο η Εσθονια

Και η Παραγουαη επισης 

Βεβαιως αμα τη αφιξει μας στο Καλιμαρμαρο,  βγηκαμε αλλες τοσες φωτογραφιες , ολοι (μα ολοι) ειπαμε οτι θα καναμε καλυτερο χρονο : αν δεν ειχε αερα , αν δεν ειχε τοσο κοσμο , αν δεν μας επιανε κατουρημα, αν δεν πονουσε η κοιλιτσα, αν δεν εκανε ζεστη και ολες τις δικαιολογιες που λεμε   οι δρομεις  (και εχουμε πολλες να γραψουμε βιβλιο…)

Αντικειμενικα τωρα η διοργανωση ηταν εξαιρετικη , ο κοσμος φοβερος, ο Κλασσικος Μαραθωνιος  αξιζει πολυ …

τον περασα σαν σταματημενο

Ακροπολη