ΤΕΡΜΑ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ (ναι καλα)

Ολυμπαρα

Δεν με πειραζει να παιρνω μερος σε αγωνες και να ειμαι αναμεσα στους τελευταιους . Εχω συμβιβαστει με το γεγονος πως οι επιδοσεις στους αγωνες ειναι κατι που δεν με αφορα, απλως θελω να αποφευγω την ταλαιπωρια . 

Αυτο δηλαδη να ξεκιναω σε εναν αγωνα και να βλαστημαω την ωρα και τη στιγμη που γραφτηκα γιατι δεν εχω δυναμεις, δεν το αντεχω, πολυ περισσοτερο τωρα που κανει  και ζεστη και δεν ειμαι στα καλυτερα μου.

Δυο δρομους εχει η ζωη

Αποφασισα λοιπον οτι δεν με βολευει να τρεχω σε αγωνες,  ειδικα βουνου,  καθως ολος ο συνωστισμος οι αλλαγες ρυθμου με αποσυντονιζουν και δεν μπορω να τρεξω καθολου  ειδικα οταν αυτοι  γινονται σε μονοπατια και παει ο ενας πισω απο τον αλλον και μονιμως νιωθω οτι καθυστερω ολους τους υπολοιπους (εχουμε και τα ψυχολογικα μας) . 

Γι'αυτο καλυτερα μονος μου σε προπονησεις η και με λιγους φιλους , οπως τις προαλλες στον Ολυμπο που πηγα με Γιωργο και Μιχαλη οι οποιοι σεβομενοι την φυσικη μου κατασταση και την ηλικια μου  (αυτα δεν τα λεμε) με πηγαν παρεα μεχρι την Σκουρτα και γυρισαμε. 

Εριξα εν τω μεταξυ μια τουμπα στην κατεβασια  - οπως σχεδον καθε φορα στον Ολυμπο - και γυρισα μπλε μαρεν στην Θεσσαλονικη αλλα κατα τα αλλα το ευχαριστηθηκα πολυ ασχετα αν επεστρεψα μεσα στα αιματα . 

Ειχα πολυ καλυτερες φωτο να βαλω αλλα ειμαι κακοηθης - γνωστο αυτο

Φυσικα ολες αυτες οι μεγαλες αποφασεις για τα μοναχικα τρεξιματα πηγαν τελικα περιπατο, μια και γραφτηκα με τη μια σε δυο αγωνες για το Φθινοπωρο,  σε Παρανεστι και καπακι στον Αυθεντικο Μαραθωνιο .

Αυτα οσον αφορα τις μεγαλες δρομικες αποφασεις,  τι να κανουμε και το να τρεχεις χωρις στοχο μου ειναι δυσκολο , παντως θελω πολυ να τρεξω αυτο το Παρανεστι , εχω ακουσει τα καλυτερα , δεν θα εχει και τεραστια συμμετοχη νομιζω οτι με καλη προετοιμασια θα μπορεσω να το κανω. 

Γιατι αλλιως θα μπω στην συνηθισμενη διαδικασια των διακοπων , μπανια παραλιες κλπ , που  τις βαριεμαι ετσι σκετες αν δεν εχει και λιγο τρεξιμο  , λιγη προετοιμασια  - ετσι να τη σπας   στους αλλους που περιμενουν μπανια και ποτα και ταβερνες  και εσυ να πηγαινεις για λονγκ ραν.

Η διαδικασια εχει ως εξης : σχεδιαζεις διακοπες με οικογενεια ή παρεα , αγαπημενη/ο, αρραβωνιαστικια/αρραβωνιαστικο   κλπ κλπ. 

Γκουγκλαρεις στα κρυφα να δεις αν υπαρχει κανα φορουμ να λενε που πανε για τρεξιμο εκει κοντα . 

Κανονιζεις διαδρομες αναλογα με το προγραμμα προπονησης. 

Κανονιζεις τα μπανια αναλογα με το προγραμμα προπονησης. 

Κανονιζεις τα ρουχα που θα παρεις, αποκρουοντας με σθενος παρατηρησεις-ερωτησεις  του στυλ , "γιατι παιρνεις  τοσα αθλητικα ?" και "γιατι παιρνεις τζελακια?" και "γιατι ισοτονικα?" και "γιατι ζωνη -παγουρι?" και "παλι τρεξιματα θα κανεις εκει δεν μπορουμε να κατσουμε σαν ανθρωποι να κανουμε διακοπες?"  και παει λεγοντας . Φυσικα η απαντηση ειναι "οχι μωρε να καμια φορα αν βαριεμαι να παω για λιγο και μην κοιτας που φαινονται πολλα , αφου δεν πιανουν πολυ χωρο κλπ" 

Απο κει και περα μολις φτασουν τα τρεξιματικα στο νησι των ονειρων (τους) μην τον ειδατε τον Παναη , το μονο προβλημα ειναι να αποφυγεις τις βραδυνες εξοδους αν εχεις την αλλη μερα πρωινο τρεξιμο (ωραια που περναν οι διαφορες Δουλτσινεες που μπλεκουν με τρεξιματικους...).   

 

Λιιιιιιιγη ανηφοριτσα