Ξανα τρέξιμο τον Ιούλιο

To  αποφάσισα και είπα τέλος στον μαζοχισμό του θερινού τρεξίματος . 

Με πονάει και το πόδι σε τακτά χρονικά διαστήματα, οπότε είπα να κάνω μπυρο-πιτσοθεραπεία , να αφήσω τον οργανισμό μου  δείξει τα δείγματα υγείας του και να επανακτήσει σε ελάχιστο χρόνο  όλα τα κιλα (ολα τα λεφτα) που έχασε το προηγούμενο διάστημα και να παρατήσω τις βλέψεις για Ζαγόρια κλπ κλπ τα οποία μάλλον είναι ουτοπικό να ελπίζω ότι μπορώ να τα τρέξω πλέον κι ας έχω πληρώσει και τη συμμετοχή μου.

Με βασικό μου στόχο να τρέξω για πρώτη  φορά στον Κλασσικό του Νοεμβρίου είναι ευκαιρία να ξεκουραστώ λίγο , να στρώσει το πόδι μου , να κάνω κανα μπάνιο βρε αδερφέ και όχι κάθε Σάββατο πρωί ραντεβού με τους άλλους πυροβολημένους στις γέφυρες στον κλασσικό διάλογο «Να τρέξουμε ... λίγο εεε.... Να ...  κανα δεκαπεντάρι ....» το οποίο μετά γίνεται εικοσάρι και αν είμαστε βέβαια τυχεροί δεν παραστρατήσουμε σε κανα μονοπάτι και όλα αυτά μέσα στη ζέστη της Αφρικής σα λεγεωνάριοι που έχασαν τον δρόμο στην ερημο.

Βέβαια για να πω την αλήθεια μου λείπει αφάνταστα το τρέξιμο (έχω 6 ολόκληρες μέρες να τρέξω) , οπότε οριστικοποίησα την συμμετοχή μου στο Ξηρολίβαδο για να έχω με κάτι να παίζω ...

Ραντεβού τον Ιούλιο. 

ΞΗΡΟΛΙΒΑΔΟ (ΠΑΛΙ)

Παπαλα και το  Αλοννησος Τσαλεντζ, μειναμε με την αιτηση  συμμετοχης και κριμα γιατι θα ηταν καλη φαση, αν εξαιρεσεις το γεγονος οτι η μεταβαση στο αγαπημενο νησι των Βορειων Σποραδων στοιχιζει οσο να πας στη Νεα Υορκη απλα κανεις περισσοτερη ωρα.

Αυτα ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο , θα ηταν ωραια ομως, αλλα τωρα παει πια κι αυτο και του χρονου ναμαστε γεροι και να χουμε κερδισει και το λαχειο θα παμε και θα το τρεξουμε (λεω γω τωρα)  .

Αυτο ομως που με κεντριζει αφανταστα (τι περιεργο...) και θελω να παω (παλι πολυ περιεργο...) ειναι ο αγωνας στο Ξηρολιβαδο που απο χειμερινος εγινε καλοκαιρινος (λογικο γιατι το χειμωνα μονο πολικες αρκουδες που δεν εχει, ασε που θα χαθει κανενας στα χιονια και θα τον βρουν την ανοιξη).

Χαρις στον Αντωνη Κουκουτεγο (που δεν τον ξερω τον ανθρωπο αλλα χιλια μπραβο του) και το τμημα αθλητισμου του Δημου Βεροιας,  γινεται ενας πολυ ωραιος αγωνας 14,5 χιλιομετρων  που ελλειψει χιονιου θα ειναι ... ταμαμ για προπονησουλα καθως πολυ δυσκολος δεν ειναι , πολυ μεγαλος δεν ειναι , μπορει να εχει και μια σχετικη δροσια.

Επιπλεον θα εχει κατασκηνωση για οποιον του αρεσει σε ενα πολυ ωραιο παρκο εξω απο το Ξηρολιβαδο. 

Η περιοχη αξιζει πολλα , εχω παει πολλες φορες για χιονοπολεμο με τα παιδια , εξαιρετικο τοπιο και φυση . Αν εξαιρεσεις δηλαδη ενα χερσο ανοιγμα εξω απο το χωριο  εχει ωραιοτατο δασος με ανηφορες κατηφορες και ολα τα κομφορ. 

Το ειχα δοκιμασει αλλωστε περυσι τον Χειμωνα , πραγματικα επαθα πλακα απο την ομορφια του χιονισμενου τοπιου , ασχετως αν ειχα γινει παγωτο και ενιωθα σαν τον Αμουδσεν στην Ανταρκτικη 

Ελπιζω δηλαδη Ιουλιατικα να μην εχω να παω για τιποτε μπανια σε θαλασσες μακρινες η κοντινες με κουβαδακια , στρωματα μασκες και αλλα ωραια . 

Γιατι εχουν στενεψει και τα περιθωρια και 13-14 Ιουλιου ειναι το Ξηρολιβαδο , 27-28 το Ζαγορι , με το δικιο τους οι λοιποι της οικογενειας θα θελουν να πανε και για κανα μπανιο.

Μεσημεριανο βουνο.

Το δελτιο καιρου με απετρεψε απο το να πεταχτω μεχρι την Αλοννησο για μπανακι και τρεξιματακι ... Γλυτωσα και ενα σεβαστο ποσο για τη μετακινηση μου , στα θετικα κι αυτο αλλα να δουμε ποτε θα παω να τρεξω αυτο το Αlonnisos challenge που ελπιζω να μακροημερευσει αλλα δεν το βλεπω...

Αιτια φυσικα η πανακριβη και δυσκολη μετακινηση... Οποτε παει κι αυτο..

Καλα τρεξιματακια εγιναν αυτες τις ημερες με πολυ καλο τρεξιμο αυτο σημερα το μεσημερι οποτε και απαλλαγμενος απο οικογενειακες και επαγγελματικες σκοτουρες ξεφυγα λιγο στο βουνο με διαδρομη ολιγον απο Αεθλο αλλα με τροποποιηση στην επιστροφη ,   και με πολυ περπατοτρεξιμο  , φωτογραφιες κλπ κλπ

Εντυπωσιακη η εικονα της καταιγιδας πισω απο το Χορτιατη (κατα Χαλκιδικη μερια ) που δυστυχως δεν με εφτασε να δροσιστω λιγακι καθως ξεμεινα απο νερο και κορακιασα σαν τον Κλιντ στην ερημο καθως  οι βρυσες του Σειχ Σου ειναι ως γνωστο διακοσμητικες (παρα το νερο του σειχη που ειναι το ονομα του βουνου). 

Αυτο το γραφω γιατι εχουν γινει εργα και εργα στο βουνο πολλα εκ των οποιων ειχαν να κανουν με την υδροδοτηση του (χα χα χα εδω γελαμε) . 

Δεν υπηρχε ψυχη στην διαδρομη (και ποιος να παει δυο η ωρα το μεσημερι Τεταρτης?) αλλα ειδα και παλι σωρους απο μπαζα που διαφοροι θεωρουν υποχρεωση τους να πεταξουν στο πλαι των δασικων δρομων ...Ζωα .

Ηταν ωραια ομως  , το βουνο παντα λεει , δεν με βλεπω βεβαια  σε σουπερ φορμα για αγωνες και τετοια αλλα δεν χανω και τιποτα να κανω μερικες προπονησεις εναλλασσοντας σταδιο και βουνο. Συνεχεια το ΣΚ ...

Δροσερο τρεξιμο

Τα τρεξιματα  του σαββατοκυριακου ήταν χορταστικα και ευχαριστα δεδομενου  και του καλου καιρου που δεν μας εψησε (παραδοξως). 

Πρωτα ενα διπλο  τρεξιμο την Παρασκευη (πρωι - απογευμα) κατι που ειχα καιρο να κανω και με ευχαριστησε πολυ, χωρις να κουραστω ιδιαιτερα και την Κυριακη το πρωι με συμπληρωμενη την τετραδα, τρεξιμο στην Περαιβου στην διαδρομη του αγωνα του ΣΔΥΘ

Ωραιος καιρος βροχερος με μερικες ψιχαλες μαλιστα, με συννεφια και πολυ δροσια . Ιδανικες συνθηκες δηλαδη και για πρωτη φορα μετα τον μεγα-αλεξανδρο ετρεξα λιγο παραπανω . Ωραια ηταν , στο μονοπατι λιγο (εως πολυ) κωλωσα γιατι ειχα καιρο να το κανω , αλλα συνολικα ηταν καλα . Οχι τιποτε αλλο αλλα σκεφτομαι τι αποκοτια ηταν αυτο το Ζαγορι , αλλα θα το παλαιψω μπας και στο διμηνο που ακολουθει το προλαβω. Παντως η προπονηση ηταν πολυ ευχαριστη με πολυ κουβεντα και χαβαλε .

Τωρα μονο ναχει καλο καιρο να μπορεσω να παω Αλοννησο το  Σαββατο , να τρεξω και το δεκαρακι, να ελλιμενισω και την Παρασκευουλα. Αυτα ειναι γουστα ...