ΧΩΡΙΣ ΤΡΕΞΙΜΟ

Να κοβω τις φλεβες μου με το νεο τραυματισμο. Δευτερη βδομαδα...

Γιατι το χειροτερο ειναι να διαπιστωνεις απο πρωτο χερι ποσο βαρετο ειναι να μην τρεχεις, ειδικα το ΣΚ .

Επειδη η ρουτινα εχει ως εξης : Αφου ολη τη βδομαδα σκεφτεσαι τι θα τρεξεις και ποσο κανοντας τα τσουρεκια σε ολους τους γνωστους , φιλους και συγγενεις (αυτο επαναλαμβανεται και μετα το τρεξιμο, απαρεγκλιτως, ειναι σαν τις ιστοριες με τον στρατο που καποιοι μεχρι να πεθανουν θυμουνται  - και ξαναλενε - οπως  εκεινη την παρτιδα ταβλι στο καψιμι) φτανει το Σαββατο.   Σηκωνεσαι το πρωι , ξυνεσαι , χασμουριεσαι και σκεφτεσαι να μην πας. Μετα ομως  σηκωνεσαι. Κανεις υπολογισμους για το τι καιρο εχει , αν θα κανει κρυο ή ζεστη, αν θα βγαλει ηλιο η οχι ,  τι θα φορεσεις, που θα πας και ποσο θα τρεξεις (παροτι ξερεις πολυ καλα ποσο θα τρεξεις και που) αν θα παρεις παγουρι/τζελακι/μπανανα μαζι ή οχι   .  Κανεις οτι κανεις κανα μισαωρο , τρως , πινεις και την Αρτα φοβεριζεις ,  και μετα αφου ντυνεσαι, βουρ για καποιο βουνο/δασος/παραλια/δρομο/σταδιο μονος η με παρεα (καλυτερα με παρεα αλλα και μονος ωραια ειναι , εμενα πολυ μ’αρεσει,  γιατι με παρεα ολοι πανε γρηγορα και μενα μου βγαινει γλωσσα) . Τρως καμια - δυο - τρεις ωρες  στο τρεξιμο, αλλο κανα τεταρτο στο χαβαλε μετα (αν πηγες με παρεα) και αλλη μιση ωρα μεχρι το σπιτι , παει το πρωινο ευχαριστα και δημιουργικα (ενδεικτικο βλαβης στον εγκεφαλο αυτο) .

Ενω τωρα ... σηκωνομαι απο το κρεβατι. Σκεφτομαι οτι θαταν καλα να παω για long run αλλα εγω βεβαια δεν μπορω να παω ενω οοοοοοοολοι οι αλλοι πανε. Με πιανουν τα νευρα μου κι σκεφτομαι οτι θα χασω και τον αγωνα του Απριλιου τελικα.

Ανοιγω την τηλεοραση και εχει Αυτια (να ωρυεται με το χερακι απλωμενο προς καποιον γηραλεο τυπο "πες μας κυρ-Αντωνη ποσο συνταξη παιρνεις/επαιρνες/θα παρεις" - αλλα φταιει ο λαοπροβλητος Κιμ-γιονγκ-ουν που δεν πατησε το κουμπι ) ή κατι παρεμφερες ή τηλεπωλησεις, την ξανακλεινω. 

Μετα κωλοβαρεμα ολη μερα . Και βαριεμαι να παω και στο γυμναστηριο. Εν τω μεταξυ στα διαφορα social media ολοι αυτοι οι ταχα φιλοι ποσταρουν χιλιομετρα . Και εχει και καλο καιρο  και εχουν ξεσκιστει ολα στα τριωρα και τα διωρα. Και δωστου φωτογραφιες. Αλλα τετοιοι γαιδαροι ειναι τους ξερω γω. Και παιρνει κι ο ψηλος (αλλα και διαφοροι αλλοι) και λεει ελα αυριο θα παμε οι δυο μας για εικοσαρι. Εεεεε ασιχτιρ.

Και την αλλη μερα - Κυριακη - παλι τα ιδια. Και  αντε καθεσαι να δεις τηλεοραση ,  θα δεις καμια δεκαρια εκπομπες μαγειρικης  (που εχω δει ηδη) και οταν πας να το μαγειρεψεις αυτο που ειδες, πηδαν ολοι στο σπιτι απο τα παραθυρα .

Ή αυτο θα εχει ή τύπους που θα δερνονται και θα τσακωνονται στα δελτια ειδησεων . Η - ακομη χειροτερα θα παω να δω τον ΠΑΟΚ και θα φαρμακωθω βραδιατικο οπως την Κυριακη.

Και ηταν του Αγιου Βαλεντινου - μεγαλη η χαρη του - και ειχε και ενα ζευγαρι , (την πηγε ο αλλος την Δουλτσινεα - ποιος ξερει τι την υποσχεθηκε - τετοια μερα να δουν τον ΠΑΟΚ μαζι με αλλους 100 καφρους - εμας λεω) . Και εχασε ο ΠΑΟΚ , θα ακουσε και κανα σιχτιρισμα η Βαλεντινα  (του στυλ "αντε γ...σου κι εσυ τι θες τωρα..." ).

Πολυ βαριεμαι χωρις τρεξιμο.