Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ

Στο δρομο για Χορτιατη

Κυριακη πρωι  και μαλιστα με λιακαδα,  ο κοσμος σηκωνεται με το πασο του παει καμια εκκλησια , καμια εκδρομη , κανα καφε με  εφημεριδα  και τρεις μπουγατσες (μια τυρι,  μια κρεμα και  μια κιμα τωρα τον χειμωνα για να πιανει) ,  αντε αμα πνεει τα λοισθια  καθεται και βλεπει τον Αυτια , εμεις σταθερα τραβιομαστε στα τσαλια και στους θαμνους , ο καθενας οπως τη βρισκει βεβαια, εμενα πιο πολυ μ'αρεσει παντως .
Προκειμενου να αναβαθμισω την  Κυριακάτικη  πρωινή προπόνηση - αν και ήμουν και λίγο καταπτοημένος από την πρόσφατη γρίπη ,  ειπα να παω Χορτιατη να κανω και μια πιο σύντομη προπονηση ενοψει και του αγωνα, ειχε πεσει και συρμα απο ΣΔΥΘ , σφυράω  και τον ψηλο,  ξυπναω αξημερωτα και βουρ στο πολυπαθο χωριο.
 Καθομαι στην πλατεια νωρις νωρις ενω αρχιζουν μεσα στο ξημερωμα και ερχονται ενας - ενας  , ερχεται φυσικα κι ο Στελιος ο  Καϊάφας που διοργανωνει τον αγωνα  , μην τα πολυλογω μαζευτηκαμε καμια σαρανταπενταρια ζωη ναχουμε.
45 για προπονηση .
Στον Χορτιατη.
Κυριακη πρωι - πρωι.
Ε,  δεν παμε καλα. Βλεπαν και κατι γιαγιαδες σταυροκοπιοντουσαν , σου λεει τι κανουν ολοι αυτοι κι αυτες με τα ναϋλον ρουχα  μεσα στο χωριο πρωι πρωι. Μετα το καθιερωμενο τεχνικο briefing απο τον Σταυρο τον Μπαλιωτη (μιλαμε για αναβαθμισμενη προπονηση οχι αστεια) βουρ ολοι στην ανηφορα μεσα απο το χωριο λες και τρεχαμε στον Ολυμπους Μαραθον.
Πηγε ωραια ομως , ειχε καλο καιρο , εμενα μου φανηκε λιγο πιο δυσκολα απο οτι θυμομουνα αλλα ενταξει,  εμενα ολα , μα ολα τα τρεξιματα  δυσκολα μου φαινονται στην αρχη (και στη συνεχεια πολλες φορες) ,  πηγαμε καλα με τον ψηλο να με περιμενει υπομονετικα , χαθηκαμε καναδυοτρειστεσσερεις φορες, από ότι εμαθα ολοι χαθηκαν απο λιγο , τα εχει αυτα ο Χορτιατης  , ζαλιζεσαι απο την πολυ ανηφορα στην αρχη και μετα σου φαινονται ολες οι στροφες ιδιες.
Ηταν ωραια , ειχε λασπη αλλα οχι πολυ, ειχαν λιωσει και τα χιονια , σιγα μην εχει τετοιο τερεν στον αγωνα,  εκει θα ανοιξουν οι ουρανοι δυο τρεις μερες πριν για να το ευχαριστηθουμε .
Ειδαμε και την καινουρια αφετηρια , ξαναειδαμε το Αναθεμα (το ανεβηκαμε κιολας, να το βλεπαμε μονο παει κι ερχεται) ειδαμε κυνηγους στον δρομο , ευτυχως μας ειδαν και αυτοι εγκαιρως και δεν ειχαμε να βγαζουμε σκαγια απο πισω μας  σαββατοκυριακατικα,  επιστρεψαμε ολοι σωοι και αβλαβεις σε διαφορετικους χρονους ομως  καθως πρεπει να ακολουθησαμε στην κατηφορα καμια δεκα διαφορετικες διαδρομες ...

Γιατι απο βδομαδα παλι σταδιο , Σειχ - σου για long run , ξαναμανα τα ιδια, εχω αρχισει λιγο να βαριεμαι την προπονηση για τον μαραθωνιο τι να κανω ομως,  να καθομαι Κυριακη πρωι να βλεπω τον Αυτια ?  

1 σχόλιο:

  1. Εγω τι να πω που εμεινα τελευταιος, χάθηκα και βγήκα στοσ τρατόπεδο στα ρανταρ για να με μαζέψουν......Αγγελος Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή