ΜΕ ΤΡΕΞΙΜΟ

Η αφισσα ειναι παραπειστικη - εχει μονο κοριτσια, στην πραγματικοτητα  τρεχουν 298 αντρες, 2 γυναικες

Λιγο πριν η γκρινια μου φτασει στο απροχωρητο,  εφτιαξε αρκετα το ποδι μου και επανηλθα στο τρεξιμο . Με βγαλαν  λοιπον εξω απο την πορτα,  μου πεταξαν τα παπουτσια στο κεφαλι και με εστειλαν να τρεξω προς μεγαλη μου ευχαριστηση  βεβαιως, για να ησυχασουν απο την μιρλα μου.

Αρχισα λοιπον τις διαλειμματικες εκανα και ενα μεγαλο,  χορταστικο - και πολυ αργο - long run  παρεα με τον φιλο μου τον Γιαννη (που ειναι και δικηγορος , οποτε τρεις συναπτες ωρες μιλουσαμε ακαταπαυστα, ασυναρτητα και ακατανοητα) και ολα καλα, γιατι την αλλη εβδομαδα ερχεται και ο Χορτιατης που κατα τα φαινομενα θα ειναι στα πιο  στεγνα του. Μενει μετα κι απ'αυτον  ενα ακομη αρκετα μεγαλο τρεξιμο και ουσιαστικα τελος μιας ακομη προετοιμασιας , που φετος δεν πηγε καλα αλλα ενταξει , κι οταν παει καλα το ιδιο αργα τρεχω. 

 Λιγο τον φοβαμαι για να πω την αληθεια τον Χορτιατη καθως ο αστραγαλος μου δεν ειναι ακομη ΟΚ, αλλα δεν πειραζει, θα τον τρεξω μαζι με ολους τους αλλους που εσπευσαν να δηλωσουν συμμετοχη και να κλεισουν ολες τις θεσεις - μην χασουν επιδωκοντας και παλι να μην βγω τελευταιος, ειναι και καλος ο καιρος ελπιζω να μην σπασω παλι τα μουτρα μου και να φτασω ολοκληρος στον τερματισμο.   

Aν βεβαιως δεν μου συμβει εν τω μεταξυ  καθως μεσα σε εικοσι μερες εχω στραμπουληξει το ποδι μου , επαθα ηλεκτροπληξια μια φορα , εχω κτυπησει το χερι μου, το γονατο μου, το κεφαλι μου, επαθα μια φορα γριππη και μια φορα επεσα απο εναν τοιχο οπου ειχα σκαρφαλωσει - οχι για να κλεψω το ορκιζομαι (εκανα γκελ στο εδαφος και ξανασηκωθηκα, τιποτε σοβαρο) . Αν δεν μας πατησει και ενα τρενο στην Τσιμισκη τυχεροι θα ειμαστε, οχι τιποτε αλλο αλλα δηλωσα και επισημως για τεταρτη φορα στον Μαραθωνιο της Πελλας "ο Μεγας Αλεξανδρος" (οπως λεμε "υδραυλικα ο Μπαμπης" )  οπου θα κανω μεγαλες επιδοσεις οπως εχουμε ξαναπει.