ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ - ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

Τελειωσα τα τρεξιματα μου αυτη την εβδομαδα και ειμαι  πανετοιμος  να δεινοπαθησω στον Χορτιατη για τριτη συνεχομενη χρονια μαζι με πληθωρα αλλων διακεκριμενων δρομεων  της πολης (αλλα και απο αλλου)   οι οποιοι εντελως στα σοβαρα απειλουν να με αφησουν τελευταιο ολων . Γιατι και ποιον να περασω την Κυριακη ? Ισως την σκουπα του αγωνα και αυτο αν …  

Θα δειξει.

Δυστυχως δεν εκανα οσο βουνο θα ηθελα μετα την τελευταια μου πτωση στο Σειχ Σου , θα παρω ομως τα ποδαρακια μου και θα παω. 

Ειναι ευκαιρια δε να τα πρηξω λιγο ακομη  σε ολους σχετικα  με τον αγωνα, οπως εν προκειμενω.

Θα φορεσω δε και μια περουκα μερες που ειναι να βγουμε φωτογραφιες με ολους τους φιλους   γιατι η σοβαροτητα βλαπτει ασε που δεν εχω και πολυ καλες σχεσεις μαζι της.

Επειδη δε τα διαφορα γατια που θα ερθουν δεν ξερουν καλα τι επικειται,  να δωσω μερικες τεχνικες οδηγιες καλυτερες ακομη κι απο του Στελιου του Καϊαφα (φιλος μου,  διοργανωνει τον αγωνα και παντα εχει μια καλη ιδεα για τρεξιμο και οχι μονο)

Η διαδρομη δεν ειναι και πολυ ευκολη,  ουτε και πολυ δυσκολη (αυτο ειναι αοριστο σαν τις προφητειες στο Ιντερνέτ : "καποια μερα , καπου θα γινει πολεμος" και τα τοιαυτα…)

Ξεκιναει κανεις μεσα απο τον πολυπαθο Χορτιατη (αλλαξε ο τοπος εκκινησης, προσοχη ! ) πραγμα που σημαινει τα εξης :

1. Τερμα οι προσκοποι, δεν εχουμε περπατημα μεσα στο κρυο και τη βροχη μεχρι την εκκινηση.

2.Δυσκολευει ομως το παρκινγκ .

3. Κατω εχει ασφαλτο στην αρχη και γλυστραει μετα τις πρωτες στροφες,  ειδικα αν εχει υγρασια (αληθεια , στην προηγουμενη προπονηση ειχα φυγει σαν γαιδαρος χωρις πεταλα στην στροφη ),

4. Δεν μπορουμε να κανουμε οσες σαχλαμαρες θα  θελαμε στην αφετηρια (εγω δηλαδη) καθως ειμαστε μεσα στο χωριο και θα μας βλεπει κοσμος.

Στη συνεχεια εχει λιιιιγη ανηφορα , ισα - ισα  9-10 χιλιομετρα ολα μεσα απο ποικιλια μονοπατιων . Στο τερμα της εχει   το αναθεμα (καμια 300αρια μετρα ολο κι ολο, αλλα παλουκι οπως εχουμε ξαναπει) που σου στερει και την τελευταια ικμαδα δυναμης και αυτοσεβασμου (καθονται ολοι στην ανηφορα με τα χερια στη μεση σαν κοψομεσιασμενες γριες και αναλογιζονται ποσο καλυτερα θαταν να 'χαν παει  για καφε) . 

Σ’εκεινο το σημειο σημειωτεον πιανει παγωμενος αερας συνηθως  και... “ριξε κατι πανω σου βρε παιδακι μου θα κρυωσεις - αλλα δεν μ’ακους και παλι θα βηχεις"

Μετα εχει ανεφοδιασμο (σουπερ παντα) , στροφη αριστερα στην κατηφορα στον χωματοδρομο , αποτομο κατεβασμα απο μονοπατι και ανεβασμα απο απαιτητικη ανηφορα με την ομορφοτερη διαδρομη που μπορει να βρει κανεις στη Θεσσαλονικη (και αρκετα δυσκολη ομως) .

 Αυτο το ανεβοκατεβασμα  ειναι καμια πεντε χιλομετρα ακομη και ακολουθει η επιστροφη (παλι ανεφοδιασμος) που ειναι πολυ βατη μεχρι να βρει κανεις την τελικη κατηφορα που ειναι γλυστερη μεχρι αηδιας.

Ολος ο αγωνας  ομως αξιζει ειδικα φετος που οι καιρικες συνθηκες μαλλον ειναι καλες.  (δεν αντεχω να περιμενωωωωω) 

Τα λεμε Κυριακη.